![]() |
de mens als larf????
Ik weet niet of deze discussie er al eens eerder is geweest hoor, zo ja, zet hem dan maar op slot.
Misschien kennen jullie Midas Dekkers? Hij heeft een boek geschreven waarin hij beweert dat de mens als larf wordt geboren. Een baby is dus een ander wezen dan een volwassene. Hij denkt dat een baby geen mens is, het is er, maar is niets. Hetzelfde als een rups, die later vlinder wordt. ,,Wie als rotkind wordt geboren blijft dat ook." Zijn jullie het hier mee eens? Wordt de mens als larf geboren? Is je karakter genetisch bepaald, dus ben en blijf je een rotkind? Wordt je gesocialiseerd, geeft je omgeving je je karakter? |
|
Citaat:
|
of je een larve bent? lijkt me niet, er is namelijk naar mijn mening geen vergangs fase te vinden, zoals rupsen in een cocon gaan...
genetisch is alles wel bepaald denk ik, toch heb je zelf nog wel enige hand in het uiten van sommige dingen zoals je gedrag. |
Citaat:
|
Adolf Portmann - de mens: een te vroeg geborene.
(5) Adolf Portmann (1897-1982): „Biologische Fragmente zu einer Lehre vom Menschen“ (1940) Adolf Portmann untersucht den Menschen im embryonalen Zustand, bei der Geburt und in der frühen Kindheit. Ausgehend von Vergleichen mit dem Tier, versucht er, die Besonderheit des menschlichen Seins zu erfassen. Diese Vergleiche führen Portmann zu dem Ergebnis, daß der Mensch eine Zwischenstellung zwischen Nesthockern und Nestflüchtern einnehme. Er bezeichnet den Menschen als eine „physiologische Frühgeburt”. Bei der Geburt sei er ein sekundärer Nesthocker und ein hilfloser Nestflüchter. Darüber hinaus verwendet Portmann den Begriff des „extra-uterinen Frühjahrs”, um den Unterschied zum Tier deutlich zu machen. „Nach einem Jahr erlangt der Mensch den Ausbildungsgrad, den ein seiner Art entsprechendes echtes Säugetier zur Zeit der Geburt verwirklichen müßte. Würde also dieser Zustand beim Menschen auf echte Säugerweise gebildet, so müßte unsere Schwangerschaft um ein Jahr länger sein, als sie tatsächlich ist; sie müßte etwa 21 Monate betragen.” Das Menschenkind müsse die Zeit, die es zur Entwicklung des Reifegrads höherer Säugetiere gebraucht hätte (12 Mon.) außerhalb des Uterus verbringen. In dieser Zeit sei der Mensch gegenüber den vielfältigen Einflüssen der Umwelt offen und könne vieles lernen. Durch die Hilflosigkeit sei der Mensch auf den sozialen Kontakt und auf Lernen angewiesen. Damit ist die physiologische Frühgeburt die Voraussetzung für kulturelles und geistiges Leben. Portmann verweist darauf, daß beim Menschen körperliches und geistiges Sein so verflochten sei, wie es sich sonst nirgends in der Tierwelt finden würde. REIE |
Citaat:
greetz |
Ikzelf geloof niet in de vergelijking met een larf. Ik geloof wel dat persoonlijkheid (voor het overgrote deel) genetisch bepaald is. Een vervelend mens is nou eenmaal zo geboren is denk ik gedeeltelijk wel waar. Maar gedragsregels, normen en waarden, het ontwikkelen van een geweten etc kunnen negatieve persoonlijkheidskenmerken verkleinen en de mens leren zich aan te passen. Iemand die bijv. van nature agressief is kan volgens mij dmv gedragsregels/normen en waarden leren zich in te houden. Iemand die van nature dominant is zal dmv zijn geweten leren anderen ook te laten spreken en minder te manipuleren.
|
Citaat:
Midas Dekkers heeft altijd wel interessante theorieen :) |
Mens vergeleken met larv, hoe wou je zo'n vergelijking maken als je niet weet wat een rups doormaakt in zij cocon? Als ik de boekjes moet geloven denken dieren niet. Daar van uitgaande word de rups zijn lichaamsbouw alleen maar anders. Bij de mens word zowel de lichaamsbouw anders maar ook het denkvermogen veranderd. Een rups leert eigenlijk vliegen in de cocon door de natuur. De mens leert lopen door de natuur (andere mensen helpen maar als je lang genoeg w8 zonder hulp moet een baby uiteindelijk zelf in staat zijn om te lopen)
Dan heb je de rups die anders gaat reageren omdat een rups bladeren eet en een vlinder nectar. Een baby drinkt eerst borstvoeding en daarna vlees. Tot zover alles natuur. Maar nu het belangerijkste, de baby word ouder net als de rups maar de baby leert om te denken. En een rups niet. Doordat een baby zelf gaat denken gaat het eigen dingen interpreteren. Dat word hem grotendeels aangeleerd zoals slaan is fout, kusje geven is goed (of net andersom....) Je zou zeggen dat natuur geen verdere invloed heeft maar dat heeft het wel. Want als 2 baby's alleen dit geleerd zouden worden zou de ene kunnen denken het if fout dus ik sla niet en de ander zou denken waarom is het fout? Ik sla want zo krijg ik me zin. Of ik sla das fout en daarna een kus is het weer goed enz. Er zijn zoveel mogelijke versies wat de baby kan gaan doen. Welke dat is beslist de natuur (dat is teminste wat ik denk) |
Misschien was het niet helemaal duidelijk. Maar bij 'de mens als larf' is de vergelijking voornamelijk bedoeld om te illustreren dat een baby een ander wezen is dan een mens. Dat een larf niet hetzelfde eet als een baby is ook niet de bewering, maar dat een baby en een mens twee totaal verschillende dingen zjn
|
Ik denk wel dat de baby een larf is en dat je vanaf ongeveer je 8e pas een mens wordt. Van de tijd voor ongeveer mn 8e weet ik vrijwel niks meer en van de tijd erna wel. Ik denk hier wel vaker over na...(ik had nog niet de associatie gelegd met een larf maar wel dat er een wezenlijk verschil is tussen het baby/opgroeiend kind-zijn en de periode daarna) Ik zal er nog ff over nadenken en dan een wat meer beargumenteerd antwoord geven. Leuke topic btw!
|
Citaat:
Als je die tekst van Portmann kent of hebt gelezen zul je wel begrijpen dat hij stelt dat een baby in zijn eerste levensjaar een stadium ondergaat waarin het voorbereidt wordt op het leven. De basis heeft het meegekregen, maar typisch menselijke eigenschappen, de cultuur worden overgedragen in de "sociale uterus", de tijd van de baby van 0 tot 1. Een larvenstadium dus? REIE |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 19:33. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.