nep-vrienden-groep
 

Hoi, ik heb een probleempje met mijn 'vriendengroep'
Ik heb 2 jaar in 3 vwo gezeten, en in dat tweede jaar kwam ik bij een groep (8 personen) op het eerste gezicht aardige mensen in de klas. Heel gezellig, maar na een poosje begon iedereen zich een beetje aan elkaar te ergeren.
Nu, ongeveer 1 jaar later, is iedereen elkaar 'in vertrouwen' aan het vertellen dat ze een hekel aan de rest van de groep hebben, en die informatie word dus ook uitgewisseld met de rest van de groep, het komt er nu op neer dat eigenlijk iedereen een hekel aan elkaar heeft, maar iedereen zit heel schijnheilig tegen elkaar te doen... Met de rest van de klas heb ik helemaal nix (en de rest van de groep ook niet echt).
Nou heb ik aan de ene kant zo iets van, ik probeer er tot aan het einde van het jaar het beste van te maken, daarna zien we wel weer, maar aan de andere kant.... dat geroddel achter elkaars rug om, je hoeft maar even naar de wc te gaan of er barst een gesprek los over dat vreselijke haarelastiekje dat je in hebt...

iemand tips?

groetjes, freekje

hej hej wat ROT voor je zeg,

ik ken de situatie maar al te goed en op dat moment was het heel rot maar ik moet zeggen dat ik er een hoop van heb geleerd.

Probeer zelf gewoon een beetje neutraal te doen, probeer je zoveel mogelijk buiten die roddelgesprekjes te houden en ook eens heel bewust wat positiefs over iemand anders te zeggen, als er iets positiefs is, mag dat ook best gezegd worden toch?

Ja, ik ken natuurlijk niet de hele situatie, maar over het algemeen is het zo dat de groep toch ondanks dat schijnheilige gedoen uit elkar gaat vallen en iedren andere mensen vind om mee om te gaan, zo gaan die dingen al is het af en toe heel rot.

komt me bekend voor... het enige dat ik kan zeggen, doe schijnheilig mee, zou namelijk niet weten wat je anders zou moeten doen... je gewoon aanpassen

vind nieuwe vrienden.

sorry klinkt hard maar ik ging vroeger ook soms om met een groep waarvan ik de ene helft wel mocht maar zon gruwlijke hekel had aan de andere helft.

Herkenning herkenning..Toevallig heet iemand uit dat groepje ook Freekje..

Momenteel heb ik met 2 meisjes van dat groepje nog echt een redelijk contact (normaal met elkaar omgaan enzow) en die zijn ook niet zulke roddelmensjes. En met 1 meisje met wie ik het gewoon heel goed kan vinden. De andere mensjes..tja..ach.. Die vriendschap heb ik opgegeven.

Typisch 15/16 jaar...niet persee havo/vwo. ;)

Ik denk dat veel mensen het herkennen (dat wordt ook bevestigt door de reacties boven mij). Toen ik in de derde (mavo) en vierde (zowel mavo als havo) zat gebeurde dit ook regelmatig. Doorbijten en langs je heen laten gaan, hoe irritant het ook is. Op een gegeven moment worden ze er te oud voor (als het goed is) en dan gaat het vanzelf over. Of heb het er met z'n allen over...soms helpt dat.

Weet je, til daar niet zo zwaar aan, op dat vlak zal je wel merken dat vriendschap relatief is. Vrienden van wie je denkt dat ze er altijd zullen zijn, gaan plots een andere weg en mensen van wie je het niet verwachtte blijken plots goeie vrienden te zijn.

Ik denk dat je in ieder geval "blij" moet zijn dat je doorhebt dat het geen echte vrienden zijn, daar ben je dan al een stuk verder mee. Ik zou op zoek gaan naar andere vrienden, in de 4e van vwo heb ik dat ook gedaan. Niet dat ik toen een vervelende vriendengroep had, maar op twee vriendinnen na was de hele klas gewoon totaal niets.
En gewoon jezelf blijven, ook neutraal inderdaad, en draag en doe wat je zelf leuk vindt. Als mensen anderen afkraken is dat alleen maar het verbergen van hun eigen onzekerheid! Doorbreek dat bij jezelf :)

Ik had op HAVO maar 1 iemand waar ik goed mee op kon schieten en liet gewoon aan de rest merken dat ik ze niet echt mocht. En echt diep waren die contacten niet want ik zie nu niemand meer van die groep.
Erger nog, ik ben juist nu goede vrienden met iemand die niet in die groep zat en mij in het begin juist totaal niet mocht. (zit nu HBO)