Waar mijn zijn, is , waar ik land
 

Ik ben bang voor de bal
voor de wereld om mij heen
Ik ben angstig in het donker
laat mij niet alleen

Ontkracht mijn donkere gedachten
ze brengen schimmen op de wand
Laat ik mijn onrust nu niet verachten
waar mijn zijn, is , waar ik land.

heel mooi gedichtje, zeer leuk gevonden.
is dit een gevoel van een moment dat je hem geschreven hebt,
van vanavond ?

of had je het eerder gemaakt...


en....niet bang zijn hoor

dikke knuffel

die laatste zin doet het hem :)
Echt, dat vind ik altijd wel mooi: een beetje vage titel, die pas betekenis krijgt in de allerlaatste zin van t gedicht. Je hebt het daarbovenop er mooi in verweven, en je houdt het leuk onduidelijk ;)

Mooi gedaan

Genesis

Allebei bedankt voor jullie reacties!:), verder nog kritiekpunten mensen?...

Mooi. Zeer mooi... Op een rustige, serene manier schets het toch het beeld van angst, paniek misschien, wow...

:D...*die ken ik ook die ken ik ook nog*>>had ik nog nie eens zo bij stil gestaan, wat een gedicht wel niet allemaal kan oproepen:D;)
Ja, tis wel waar dat, gezien het geheel, die zin er misschien wat minder bij past. Tis alleen wel een zin die ik er in laat staan, anders haal ik t gedicht een beetje onderuit, of heb jij nog een mooie vervangende zin?:)

Liefs,

Dankje!:), dat is wel het gevoel(tegen het paniekerige aan) dat ik een beetje wil overbrengen met het gedicht, goed dat je dat er uit haalt!