kennis van goed en kwaad
 

Zonder de kennis van goed en kwaad was alles blanco, neutraal. Kijk maar naar dieren, zij denken niet, zij zijn er gewoon. Geen negativiteit, geen angst, geen schuld alleen spontaniteit.

Is de bron van onze mensenlijke angst/schuld niet de kennis van wat goed is en wat verkeerd is? Zonder onze interpretaties zou alles gewoon zijn zoals het is, volkomen acceptatie. Zou dat de zondevloed kunnen zijn? Ons steeds grotere vermogen om te denken?

Uiteraard. Uiteindelijk zijn onze normen en waarden de hoofdoorzaak voor wat aangeeft wat wij kennen als "goed" en "fout". Wat verder 2 inhoudsloze woorden zijn als we niet zoiets als een wet hadden. Ik ontken het "goed" en "slecht" zoals daarover wordt gepraat in de religie.

Ik begrijp niet precies wat je bedoelt..
Angst en schuld kunnen wel voortkomen uit ideeën over goed en slecht, maar zijn die ideeën kennis?
Is er wel kennis over goed en slecht mogelijk?

Zonder onze eigen interpretaties is er geen goed of slecht, want dat is een subjectieve bevinding, hieruit komt idd ook angst voor.

Nee, dat kan niet. Dat probeerde ik dus te zeggen (sorry, ben niet helemaal 100 % vandaag).

En als we ophouden te interpreteren zouden we dan vrede kunnen vinden?
DAn moeten we stoppen met denken.
Zijn mensen geboren met té veel hersenen?

hmmm goed punt. Over goed en kwaad heeft niemand kennis omdat het subjectief is.

Interpretaties wat goed en kwaad is...

Ideeen over goed en kwaad zijn tegenwoordig niets meer dan verstokte tradities en overblijfsellen van religieuse verzinsels.

Ze zijn waarschijnlijk ooit ontstaan doordat men nadacht over oorzaak en gevolg. Als een gevolg negatief was, dan was de oorzaak slecht. Uiteindelijk zijn de religies daar een norm voor gaan opstellen. Zij hebben dus oorzaken, waarvan de gevolgen bijna altijd negatief waren, kwaad genoemd. Dat was wel makkelijk want zo hoefde men niet meer na te denken over de consequenties van bepaalde handelingen.

Nu na ongeveer 2000 jaar niet meer na te hoeven hebben denken over consequenties gaan we nog steeds met dezelfde waarden om, terwijl de situatie totaal veranderd is.

Maargoed, als je goed en kwaad weg haalt, dan hou je nog steeds oorzaak en gevolg over. Het gevolg is dus niet dat men niet meer na moet denken, maar dat men juist meer na moet gaan denken.

Kennis over goed en kwaad is dus hardstikke subjectief, want bepaalde gevolgen zijn voor de een gunstig en voor de ander niet. Tenzij je natuurlijk in een God gelooft. Wel lekker makkelijk, want dan hoef je daar niet over na te denken.

We moeten ons minder druk maken over de inhoud van het woord en meer om de aktie zelf.

Het mag dan wel subjectief zijn, het is wel reeël.

Iemand doodrijden kun je als slecht bestempelen, maar het draait om de gebeurtenis en hoe je die ook benoemd: hij vindt wel plaats.

De gebeurtenis vind idd plaats. Dus?

Wat jij doet is de gebeurtenis nog steeds als slecht bestempelen... Klinkt heel leuk wat je zegt, maar het slaat nergens op.

Ik zeg KAN. Ik zeg dat de gebeurtenis plaatsvindt, hoe je hem ook ervaart (als iets goeds of iets slechts).

Hoezo slaat het nergens op? Dat goed en kwaad menselijke termen zijn is pas nietszeggend. De aktie vindt plaats en daar draait het uiteindelijk om.

Geen angst? Geen negativiteit?

Ik zie goed en kwaad iets dat afkomt van de gelijkheid van mensen. Er naar handelen, goed handelen, betekent dus dat je je naaste als jezelf beoordeelt, en natuurlijk als Ding an sich...

REIE

Aa, nee ok. Ik struikelde een beetje over de tonatie van je bericht. De negatieve tint deed me vermoeden dat je het wellicht anders bedoelde.

Als er geen algemene definities van goed en kwaad meer zijn, gaat de mens het vanuit zijn eigen situatie beschouwen. En zelf nadenken over wat het beste zou zijn in deze situatie, ipv zich vastgrijpen aan vage, verstokte regels en het 'beste' proberen te doen vanuit 'moreel' oogpunt. Het zou aan de situatie niets veranderen, maar wel aan de manier van handelen.

ah bern!


om even terug te komen op die dierenwereld (zonder kennis van goed en kwaad zei je): ik zou niet graag in de dierenwereld willen leven. Dieren volgen misschien hun instinct maar ze weten wat goed is en wat niet, ze weten het niet eens misschien het zit er gewoon in. Ze vluchten voor een leeuw, ze beschermen hun jongen, ze planten zich voort, ze zetten hun terotorium af omdat ze dit moeten doen. Het zit in hun 'geprogrameerd'. Ze weten dus ergens dat het ene goed voor hun is en het andere niet. Dat lijkt me pas een rot bestaan.
Is het niet goed dat we kennis hebben van goed en kwaad? Ik denk het wel. Omdat er goed en kwaad ís. De volgende vraag luidt dan: is dat er niet dóór onze kennis? Ik denk het niet want als we weten wat goed is zouden we dat ten alle tijde kiezen. En idd goed en kwaad is subjectief.
Dus wanneer zou er vrede zijn? Als het ene kwaad voor de ander ook kwaad was en het goede voor iedereen goed.
BTW maakt kennis en besef ons juist mens denk ik.