dronkemansgedicht (vrouwsgedicht) ik wilde teveel...
 

Wilde, niet willen meer....

geloof me, ik hoor het roepen,
van de ziel, of misschien slechts je stem.
Ik hoor al wat jouw roepen vraagt,
en ik weet wie jij bent.

Roep me, en ik zeil over zeven zeen tegelijk.
Roep me en ik sta in voor jouw veiligheid.

Ik wilde jouw stem, wanneer ik niet horen kon.
Ik wilde je dromen wanneer ik ze niet zag.
Ik wilde jou kennen voordat ik je kennen kon.
ik wilde je eeuwige glimlach...

Voor mij...

Supermooi. Eerste stukje is behoorlijk vaag.
"Van de ziel, of mischien slechts je stem"
Deze vat ik ook niet helemaal. Maar de rest, nee eigenlijk is alles wel mooi.

(y)