[Vraag] Wie heeft het boek 'Een hart van steen' thuis...
 

...en zou voor mij iets op willen zoeken?

ik heb namelijk een paar voorbeelden uit de tekst nodig, waarin duidelijk wordt dat Ellen met een schuldgevoel rondloopt.

Ik heb de rest van m'n boekverslag helemaal af, maar alleen die passages uit de tekst moet ik nog maken.
Een link naar een verslag die dat behandeld is ook goed, maar ik kon geen verslag vinden met voorbeelden uit de tekst...

Heel erg bedankt, mocht er iemand reageren!

en ja, ben al in de mediatheek geweest: boek uitgeleend.
ben naar de bibliotheek geweest: boek uitgeleend.
ben ook naar de bibliotheek in het dorp hiernaast geweest: boek uitgeleend
HELP! :eek:

---> Kunst & Literatuur

Hm ik kan me herinneren ooit het boek gelezen te hebben en er een verslag te hebben geschreven ervan 2 jaar terug.

Maar ik heb m denk ik al niet meer...

Eentje weet ik nog wel.

Die Ellen is op een gegeven moment toch op zoek naar een woning en gaat dan in haar ouderlijk huis wonen ofzo? Dat was een teken van schuldgevoel dat in haar zit over haar jeugd...

Weet het niet meer precies, maar het was iets in die richting.

iig bedankt, maar eigenlijk zoek ik echt letterlijke stukjes uit het boek. Dus gewoon een paar regels d'r uit gekopieërd zeg maar...

Iemand?

wanneer moet je het weten? want dan ga ik even opzoek; zat net te denken dat ik t toch nog een x weer wilde lezen :)

eigenlijk morgen, maar we hebben het kunnen rekken tot vrijdag.
't is wel erg snel dus....
Maar khoop dat 't lukt anders heb ik een probleem.. :(

(btw, het boek is wel leuk, leest iig heel makkelijk, dus handig voor als je een x een boekverslag moet maken en weinig tijd hebt om een boek te lezen. Zeker als je het tóch al wilde lezen!)

heb t al een x gelezen hoor :) ik zal kijken wat ik voor je kan doen; lees namelijk wel snel, maar zo snel :S moet tussendoor zelf ook nog wat voor mn lijst lezen... :) maar ik zal mn moeder ook nog wel even vragen; die heeft t ook gelezen...

oja, en wat ik nog dacht, als je er gewoon zelf een verhaaltje omheen maakt, zonder passages te noemen en erbij zet dat je het boek te vroeg terug gebracht had, zou t dan zo zwaar tellen??? als je er een beetje een mooi verhaal van maakt... bij mij werkt t altijd wel :)

ja, dat was ik ook wel van plan hoor, een verhaaltje ervan maken wanneer het niet lukt om passages uit de tekst te krijgen.
maar 't is een beetje een zeikerd, dus ik hoopte eigenlijk dat 't wel zou lukken.
Maar goed, als 't niet lukt heb ik pech!
iig heel erg bedankt dat je het wilt proberen voor me! :)

Hm ik weet dat ik het hier ergens heb liggen, maar kan et nie echt vinden..

(geweldig boek trouwens!)

moet nog ong 100 bladzijden, maar heb er alvast 2 voor je die je msischien kunt gebruiken:

(bij de doopplechtigheid)

"Carlos en ik trekken allebei een benauwd gezicht. Carlos omdat hij het zielig vindt dat de baby zout op haar lipjes krijgt, ik omdat de naam nu onomstotelijk vast zal komen te liggen.
Ik heb nog geprobeerd mijn ouders tot rede te brengen, maar mijn moeder is nu eenmaal iemand die denkt dat het niet uitmaakt of je margje of beddy heet, en mijn vader zegt dat hij Ida juist zo goed van mij bedacht vindt.
Als ik eraan denk dat de pastoor straks het doopwater over het voorhoofd van mijn zusje zal sprenkelen om aan God kenbaar te maken hoe zij heet, bijt ik op mijn lippen van berouw: zu zal Ida haar leven lang de weerloze prooi zijn van de boze machten die ik ver voor haar geboorte heb opgeroepen. Nieuwe kwelgeesten zullen haar telkens opnieuw weten te vinden, als ze doodgaat is het mijn schuld."


uit dit stuk blijkt wel een schuldgevoel, maar dit is dus wel in een flashback... maar ze voelt zich dus dan al wel schuldig; alsof het ongeluk in ida's leven allemaal haar schuld zal zijn....


"'Kester,' fluisterde ik.
'Ellen,' antwoordde hij bijna onhoorbaar. "ik dacht dat je me vergeten was.'
'En mij,' zei Billie. Ze stond naast hem, met afhangende schouders, haar oogleden rood en gezwollen.
(...)
'Dat je ons zo hebt laten barsten,' zei Billie gesmoord.
Verward zocht ik naar woorden die alles weer goed zouden maken. Billie, we hebben spacecake. Wil je mijns stuk?
Kester klemde zijn vingers om mijn pols. Het setje schroevendraaiers aan zijn broekriem ringelde. 'Waar is Charlie?' vroeg hij schor.
'Die is naar Madurodam.'
'Maar Madurodam is 's winters dicht!
'Geschrokken sloeg ik mijn ogen neer.
'Je moet beter op hem passen, anders raak je hem ook nog kwijt. Je let niet goed genoeg op hem.
'net zoals je ons toen hebt laten stikken,' zei Billie.
Toen ik begreep wat ze bedoelde, stokte mijn adem in mijn keel. 'Maar ik kon niet anders! Ik kon alleen Carlos nog maar....'

misschien heb je hier ook wat aan; is wanneer Ellen in dat kindertehuis zit en de 'herinnering' aan Billie en Kester terugkomt; het gesprek in haar gedachten duidt erop dat ze zich schuldig voelt dat ze hen niet heeft kunnen redden...

In de tijd waar het verhaal zich afspeelt heb ik nog nix kunnen vinden, maar misschien kun je dit toch gebruiken. ik hoop voor je dat je er wat aan hebt. als ik nog wat vind zet ik t nog wel op inet; weet alleen niet of dat optijd is....

greetzzz!

ps; zie je de aureool boven mn hoofd :D;)