maatschappelijk werk??
 

Een vriendin van mij heeft binnekort afspraak met maatschappelijk werk. Ze heeft zelf hulp gezocht. Maar nu zit ze steeds vaker te twijfelen of zehet wel moet doen..want ze denkt dat ze wel wat anders te doen hebben en haar probleem niet zo erg is . Maar ik vind niet dat ze moet opgeven! Ze snijdt in zichzelf en wil zich graag beter voelen..maar toch twijfelt ze of ze wel moet gaan. Ook gaat et op school niet lekker...ze kan zich vaak niet goed concentreren op haar huiswerk..
Ik wil dat ze zich beter gaat voelen...en dat kan ze denk ik niet zelf. Vinden jullie oo kdat ze moet proberen naar maatschappelijk werk tegaan? Of vinden jullie dat het ook niet zo nodig is ?

ik heb een btje hetzelfde probleem.. ik moet naar een psycholoog maar ik vind zelf wel dat ze wat beterz te doen hebben.. maar tog ga ik maar.. om anderen een plezier te doen en omdat ik het zelf oowk wel wil verbeteren enzow..

dus ja: ik denk dat ze hulp moet zoeken/ gebruiken of

ja ze moet gaan, als ze het uitstelt of uiteindelijk niet gaat, wil je nog geen hulp en zal ze verder zakken... ik spreek uit ervaring

ik vind dat ze zeker moet gaan... mijn moeder is zelf maatschappelijk werkster.. en een vriendin van mij moet owk naar een maatschappelijk werkster.. ze zegt dat het haar heel erg helpt. In het begin had ze hetzelfde probleem als die vriendin van jou... Praat er ook over met haar. dat zal haar owk wel helpen denk ikke...

Het is absoluut niet nodig. Ze kan beter haar geoznd verstand gebruiken en ophouden met snijden. Dat is een heel wat definitievere oplossing.

Naja, en als ze dat zelf niet kan?
Zo makkelijk is het niet om te stoppen met snijden,
en ook al gebruik je je gezonde verstand,
dat betekent nog niet gelijk dat je in staat
bent om ermee te stoppen..

@ shy girl;
Ik denk dat het wel goed is voor haar om te gaan,
zo kan ze eraan werken..
Dat ze zelf hulp heeft gezocht, zegt toch wel dat ze hulp wil,
dat ze ervan af wil..

wat wil je bereiken met zo`n reply?

zijn mening geven denk ik..

Mja :)

Je hebt mensen die juist wachten tot iemand anders het voor hun doen.. ze hebben een zetje nodig.

In dit geval denk ik dat, maar hoe zou je het beste zoiets aanpakken?

Ik denk dat je niet moet dwingen, of echt de hele tijd daarover beginnen(tenzij ze dat zelf doet). Aanmoedigen op een subtiele manier klinkt het beste vind ik:) En als je echt veel voor haar over hebt, kun je aanbieden om mee te gaan. Of anders meegaan tot de deur.

Good luck!

Ik vind dat je het niet moet doen "om anderen een plezier te doen".
Jij moet er achter staan. Wil jij geholpen worden, je beter voelen, wil jij niet alles blijven opkroppen? En je zelf misschien onnodig pijn doen.
Zoek dan hulp :) Het is geen schande, daar zijn die mensen voor.


Dit is overigens ook aan Shy Girl (+haar vriendin) gericht. :)

Sterkte he meisk :)

Misschien is dat voor haar op dat moment een 'oplossing'.
Maar ook zij zal weten dat het niet 'de oplossing' is om met problemen om te gaan.
Tevens is het moeilijker om in 1 keer te stoppen. Het is knap als je het kunt, maar het is al een grote stap in de goede richting als ze zou minderen.

Interessante reply :p , dat is een mja? in de zin van "mee eens"?
of 'Maar Ja' [in de vorm van een tegenstelling].

Opzich heb je gelijk, snijden is een manier van gevoel uiten, of gevoel negeren. Als je het echt wil, kan je ophouden met snijden, want je bereikt er niets mee, ook als je wil dat je je beter gaat voelen, zal ze toch eerst hiermee op moeten houden. Of ze nou naar die MW gaat of niet, ze zal ermee moeten stoppen.

Maar er zijn mensen met zulke grote problemen dat ze er niet mee om kunnen gaan. Sommige mensen leren niet hoe ze zich moeten uiten. Als je ouders bijv het verkeerde voorbeeld geven. Het is nooit te laat om te leren (zei je zelf ook een keer geloof ik). Daarvoor heeft zij kennelijk hulp nodig, ga bijv huilen ipv snijden.

Net zo goed als leerlingen hulp nodig hebben als ze iets niet kunnen... kan je ook net zo goed zeggen: Leer die Latijnse rijtjes en ga teksten vertalen, maar als je niet weet hoe je het moet aanpakken, kom je niet ver... Als je niet weet dat de nom onderwerp is en de dativus meewerkend voorwerp zal je moeilijk tot een goede zin komen. Als je niet weet hoe je moet beginnen met een zin, zal iemand dat je moet leren...

:P Ik had al eerder antwoord gegeven ;)
ikheetfroukje vroeg wat hij ermee wou bereiken,
en ik dacht dat hij zn mening wou geven,
dus quote ik die dingen :)
En mja, mja is zo'n btje mn stopwoordje,
t moest er gewoon onder :) :o

Never mind. :)

Maar dat leerproces is kort. Veel meer dan een uurtje instructie heb je daar niet voor nodig.
In vrijwel alle gevallen gaat het zogenaamd niet begrijpen van dingen terug op doodordinaire luiheid, jazeker, op jezelf niet (voldoende) aanpakken. Als je 16 bent, kun je daar je ouders echt niet meer de schuld van geven. Hoeveel ouders van kinderen die Latijn volgen, beheersen het Latijn ook? 20%? 30%?
De meeste ouders kunnen hun kind dus niet het goede voorbeeld geven. Kinderen moeten het heft dus zelf in handen nemen. De enige die de Latijnse zin kan vertalen is de leerling zelf. Het is toch beschamend om je die zin te laten voorkauwen?

En dat gaat ook op voor het onderhavige geval.

Waarom denk je dat het met haar ouders te maken heeft??
Lijkt mij niet echt logisch namelijk

Ik zal het even uitleggen zoals ik het opvat;
Ik mocht van mijn vader niet huilen,
als ik dat deed, kon ik rekenen dat hij me inelkaar zou rammelen.
Dat was begonnen rond mn 4e,
en ik kreeg een angst om te huilen,
durfde niet eens te snuffen.
Rond mn 9/10e, had ik al vrij veel meegemaakt,
kon ik er niet meer tegen.
Ik moest en zou me op een manier uiten,
en dat is snijden geworden, wat nog steeds zo is.
Die angst zit er nog steeds,
heel erg diep.
Misn dat dat er ook iets in die richting bij dat
meisje is, dat je het opnieuw moet leren eiglijk..
Kweet niet of Gothic het zo bedoeld,
zo vatte ik het op :o

Allereerst, Dreen, er stond BIJV(oorbeeld)...

Ja zo bedoelde ik het. Ik nam gewoon mezelf als voorbeeld, ik heb nooit geleerd mezelf te uiten, mijn moeder deed dat ook niet, kweet het niet, maar het hoeft niet door je ouders te komen, maar als mensen snijden, hebben ze soms het idee dat ze niet mogen huilen ofzo, dat dat zwak is... maar ik bedoelde het als voorbeeld, deze persoon hierboven heeft het goed uitgelegd :)

WHAAAAA
Sorry overheen gelezen *schaamt zich* :o

nergens voor nodig :)