leven in het verleden ipv het heden
 

de laatste paar jaar zijn dr zoveel dingen gebeurt(dingen waar je u tegen kunt zeggen), zoveel dingen veranderd, die k niet kan vergeten, sochtends sta ik ermee op, savonds ga k dr mee naar bed. kwor dr helemaal gek van, k ben bijna altijd afwezig, omdat k alleen maar aan het verleden denk. kan m'n verleden niet achter me laten. kheb een theapeute die me wel helpt, maar kan t maar niet loslaten. k denk niet meer aan mijn toekomst, en eigenlijk ook niet echt aan het heden, alles gaat aan me voorbij omdat alleen t verleden in me hoofd hangt. uren kan k voor me uit staren, soms vol met agressie, soms vol met verdriet maar ook met gemis, omdat k die dingen niet los kan laten. zijn er meer mensen die dit hebben? hoe gaan jullie dr mee om en zijn dr mensen die het ook los hebben kunne laten en zoja hoe? want k wor hier echt helemaal gek van (n)

Ik weet niet hoe lang geleden al die dingen al zijn, maar dingen die je kort geleden meegemaakt hebt hebben nu eenmaal zijn tijd nodig om te verwerken.
De dingen die langer geleden zijn(echt jaren), en die je nog steeds niet verwerkt hebben zullen dan waarschijnlijk ook niet zomaar oplossen.
Dit zou misschien wel kunnen in samenwerking met een Psycholoog.
Ze zeggen tijd heelt alle wonden.... maja, de vraag is hoe lang, en hoe lang je het volhoud.

Ik heb laatst ook een ongelovelijk dip gehad, het beheerste mn leven en mn denken. Nu voel ik me beter. Gevoelens zijn vervaagd en mn gedachten dus niet meer bij die dingen.

Ik weet natuurlijk niet precies waar je allemaal meezit, maar sommige dingen hebben zn tijd nodig.

In de woorden van Seneca: "Waarom zouden we om details jammeren? Heel het leven is een jammerlijke aangelegenheid"

..

Wat is gebeurd, is gebeurd. Accepteer het. Je kunt er toch niets aan veranderen.

Sterkte.

Ik ben er min of meer vanaf gekomen door er iets mee te doen. ik ben ellenlange verhalen, gedichten, gedachten of gewoon losse dingen die eigenlijk nergens op sloegen op gaan schrijven ook dingen waarvan ik het eigenlijk niet onder ogen wilde zien heb ik opgeschreven. later heb ik haast alles weggegooid (behalve de stukjes die me echt dierbaar waren)

je kan wel rondjes blijven draaien met dit soort gedachtes maar uiteindelijk moet je ze kwijtraken, ze houden je alleen maar tegen.

het verleden moet je sterker maken, niet zwakker.

veel sterkte.

the hardest part of moving forward, is not to look back...

ik heb mooi gedichtje, misschien heb je er wat aan misschien ook niet....ik hoop van wel en sterkte:

tijd


alles is heimwee
wolken en water
alles is heimwee
naar vroeger - naar later
vroeger is over
later - een ster
gisteren is oud
en morgen nog ver.

van toon hermans


ik vidn hem erg mooi en nu het uit is met mn vriendje heb ik er wel wat aan gehad...

kus
margreet

dankjullie wel iig:)

kwas ook al wel bezig met gedichten dr over te schrijven (ze zijn nu al zo ongeveer ontelbaar) en alles van me afschrijven. volgende week weer naar therapeute en zal t dr maar weer s over hebben :)

t gedichie is mooi (y)

Jah, kheb het er ook moeilijk mee gehad maar je beschrijft nie wat nou eigenlijk gebeurt is in het verleden..... Ik mis het verleden vanwege het feit dat ik toen veel minder zorgen had....

ga ik met akkoord
alleen is dat niet zo makkelijk, en is het juist het probleem om het te actepteren dat het is gebeurt
en dat je er juist niets meer aan kan veranderen
dat je alleen maar kan denken van
wat als ik......?
ik denk dat men het verleden zeker niet mag vergeten
en dat je het eerder af en toe uit de weg moet schuiven, en al eerst aan nu denken
dan misschien aan de toekomst denke
en leren het verleden te accepteren
maar helemaal wegkrijgen doe je het volgens mij toch niet
(is mij toch niet gelukt)


if you always look behind u the futur will slowly fade away

Ik herken je verhaal... Er zijn veel dingen gebeurd, ook bij mij. Ik leefde alleen nog maar in het verleden, zag geen toekomst meer en dacht ook echt dat ik die niet meer had. Een paar weken geleden ben ik wakker geworden. Er is WEL een toekomst voor mij... Ook voor jou, dat weet ik zeker. Deze weken zijn echt een hele verandering voor mij... Iedereen merkt t, iedereen is gewoon blij dat ik weer langzaamaan terug begin te komen. Ik weet ook wel dat t nu niet allemaal vanzelf gaat, ik moet er moeite voor doen om dit vol te houden. Ik wil dit, en mijn wil gaat in dit geval erg ver... Zorg dat die wil er ook bij jou komt..............

ik herken het wel ja..
probeer niet te veel te denken aan de dingen die niet meer zijn zoals je wilt dat ze zouden zijn, tel wat je hebt, niet wat je mist.
en denk zo: wat is gebeurt is gebeurt, ik kan er niets meer aan veranderen.
probeer zoveel mogelijk vooruit te denken.
je verleden zul je nooit kwijtraken, het is een deel wat je altijd met je mee draagt. probeer het daarom te zien als iets wat je alleen maar sterker kan maken.

sterkte

Het kan een periode zijn.. soms is het niet slecht om een periode veel met je verleden bezig te zijn; zodat je het later kan afsluiten, om verder te gaan. Je kan niet altijd maar blijven rennen.

Ik heb het af en toe nog, dat er dingen omhoog komen. Maar ik heb het allemaal al overdacht, het heeft een beetje een plekje. Ik krijg steeds meer littekens en steeds minder open wonden. Ook al houdt het nergens op.

Toekomst is voor mij een vies woord, ik ben blij dat ik vandaag nog leef, later zien we later wel. Ik kan dan ook absoluut geen rekening houden met de toekomst. Dat is wel een beetje een probleem, maar ik doe mn best..

Nog 1 ding: mensen zullen niet snappen dat je met je verleden bezig bent. Ze willen je niet snappen of ze kunnen je niet snappen. Je moet er dus vooral in je eentje doorheen. Er zullen mensen zijn die je willen steunen, maar verwacht vooral dat iedereen vrolijk en oppervlakkig wil zijn.

Don't let the world bring you down..

Cat

Je kunt het van je afschrijven. Je kunt een vertrouwenspersoon nemen en het daar allemaal eruit gooien. Maar je moet er zeker niet mee blijven lopen.
Het komt allemaal op den duur wel goed.
Knufz, Joey