Voor de mensen die helderziend zijn...
 

Sinds ik 11 ben heb ik vernomen van een paragnost dat ik ook paranormaal ben. deze vrouw was een soort van psycholoog voor me en die vertelde dit aan me ouders, dat ik zogenaamd een kind van de nieuwe tijd was.
Me ouders vonden het wel apart en leuk maar me moeder vertelde het ook aan ooms en tantes en die deden naar mijn mening heel vreemd reageren. op school heb ik het altijd verborgen gehouden omdat men je toch nooit geloofd. ik vraag me af hoe andere mensen hier mee zijn omgegaan toen ze het aan andere mensen vertelden dat ze bepaalde gaven hadden. ik heb tot nu toe alleen maar vervelende reacties erop gehad...en jullie?

Ik wil eerst even dit weten: je weet dat je paranormaal bent, omdat iemand je dat vertelde, maar merk je er zelf ook wat van?

Een tante van mij zei namelijk dat ik ook erg open sta voor alles wat onmensenlijk is (zeg maar bovennatuurlijk/paranormaal enz.) Ik weet dat nou en ik geloof het best, watn ze is niet de eerste die dat zegt, maar ik merk er nix van.

Ik zeg het ook maar niet tegen iemand. Stel dat ik helemaal niet bijzonder ben...

Het ligt er aan, je moet niet verwachten dat het allemaal vanzelf gaat, je moet het ook willen. Ik kan voor me zelf bepalen of ik t gebruik of niet. Als ik wil, zorg ik ervoor dat ik het middelpunt van de belangstelling ben, op straat, bij mijn vrienden en familie. Door simpelweg een soort aantrekkingskracht uit te oefenen. Een vriend van me, waarmee ik die avond paddos had genomen, vatte het zo op:
"Er was iemand met een virus, door hem kreeg iedereen dit virus, en het is zo dat de mensen die het virus hebben zich richten naar de mensen die het virus niet hebben. Ik heb het virus ook, jij niet"

Ik ben nu nog bezig met mijn aantrekkingskracht te vergroten, in het volgende stadium zal ik proberen contact te leggen met mensen. (telepathisch) Ik heb dit eigenlijk aan niemand verteld behalve hier op dit forum. Ik ben bang voor negatieve reacties en dat ze me zullen wantrouwen en me arrogant vinden.

Ik heb van klein jongetje af al vaker kleurenriongen om mensen heen gezien, aura's, en eigenlijk alleen mijn vader en mijn vriendin (die ook haar eigen dingen kan en ziet) weten dit.

Mijn vader, omdat hij mijn vader is, en omdat hij zelf ook handoplegging deed enzo. Dus hij weet er ook veel van, en hoe en wat, en ik heb veel aan hem gehad...

Mijn vriendin omdat ze de enige persoon is waarmee ik dit vertrouw, die het begrijpt, en waarvan ik zeker weet dat ze er me niet mee gaat plagen :)

Maar verder heb ik het aan niemand verteld, idd, ze geloven het toch niet, en het enige dat je er mee uitlokt is stomme reacties...
"Oeh, Jorn, zit mijn haar goed? Nee, ik bedoel zeg maar de bovenkant van mijn aura"
En lachen...

Hmm, well, fuck'm. Ik houd het stil...