ik haat mijn leven
 

heeft iemand dat hier ook heel erg?!
ik haat alles wat ik ben, heb, zie, hoor...alles wat met mij en mn omgeving heeft te maken.
Ik vraag me gewoon af waarom ik in dit lijf vastzit, en waarom ik denk waarom ik denk. Ik haat hoe ik ben, en ik wil niet zijn wie ik ben
:(
ik voel me zo vreselijk...alles wat er nu afspeeld in mijn leven ruineert me gewoon op elke manier mogelijk, en ik heb geen lol meer! In niks, en dat heb ik al zo lang niet meer gehad
ik wil gewoon blij zijn zoals anderen, ik wil goede cijfers halen zoals anderen, ik wil van gehoudt worden zoals anderen, en mooi zijn zoals anderen, en...gewoon ZIJN zoals anderen.

ik weet niet wat de mensen hier eraan kunnen doen, ik wil gewoon echt mijn verhaal kwijt aan iemand...
voelt iemand zich ook zo vreselijk op deze wereld?!

absoluut, ik heb precies hetzelfde

Je haalt de woorden uit mijn mond :) Dit heb ik een tijdje ook gehad. Een jaar geleden was het vreselijk. Vooral mijn thuissituatie. School ging ook niet super. Ik haatte thuis iedereen. Ik wilde gelukkig zijn zoals elk ander, een normaal iemand zijn, goede cijfers halen enz. Mijn leven haatte ik. Ik heb het toen ook met heel veel moeite het probleem wat we thuis hadden moeten accepteren. Gelukkig is alles toch een beetje goedgekomen.

Nog steeds haat ik mijn leven, maar niet zo extreem als destijds. Wat er ondertussen is gebeurd tja, ik probeerde het beste van mijn leven te maken. Fun hebben in dingen die ik leuk vind. En vooral mezelf accepteren. Daar draait het vooral om. Probeer je omgeving te accepteren zoals het is. Ik weet dat het moeilijk is, maar geloof me op een dag komt alles toch wel een beetje goed :)
Probeer jezelf te accepteren. Dan ben je maar anders dan anderen. Heb jij schijt aan. Dat zeg ik altijd tegen mezelf. Het kan me nu helemaal niet boeien wat anderen over me denken. Ik weet natuurlijk niet hoe jij hier er tegen op kijkt. Iedereen is immers anders. Zelf ben ik een persoon die graag alleen is. Misschien heeft dat wel iets mee te maken. Het gaat nu best goed. Mijn thuissituatie is flink verbetered, want daar begon het allemaal. Iig, probeer posititief te zijn. Het komt allemaal wel een keer goed (da's zo'n beetje mijn motto :)).

Be strong. Je redt het echt wel :)

dankjullie wel voor jullie replies

sookie, ik ben blij dat ik weet dat iemand hetzelfde voelde en er toch wel een beetje bovenop is gekomen. ik hoop dat dat met mij ook zal gebeuren:)

waarschijnlijk een periode in je leven, kan lang duren of kort duren. Kan ook afwisselend wederkeren.
Ik heb mezelf ook lang gehaat, om problemen waar ik zelf niks aan kon, hooguit me kop eraf hakken...maar nu heb ik het grotendeels geaccepteerd. Als je het accepteerd, kan je doorgaan, verdergaan en andere dingen oppakken. Ook leuke dingen, activiteiten die je interesse wekt. Als dat eenmaal is gebeurd zal er een opwaartse lijn gaan komen, met waarschijnlijk altijd wel tegenslagen. Na hard werken(vechten) om al deze verschillende problemen/situaties te accepteren zal de lijn enigszins horizontaal gaan lopen, met een positief gemiddelde. Dan is de strijd gestreden, alleen erop letten dat er niet een nieuwe strijd gaat woeden...suc7 ermee ;)

Ik hoop het ook van harte :)

Kazanka heeft helemaal gelijk :)

Ik heb jaren geleefd met een beeld van mezelf wat niet klopte (minderwaardigheidscomplex)
Ik heb dat dankzij mijn werk overboord weten te gooien. En dankzij een hele goede vriendin *die op de een of andere manier mij altijd weet te raken met haar woorden* geleerd niet meer naar mezelf te kijken. Laat anderen dat maar doen.
Ik merk ook dat ik over mezelf veel positiever ben en veel sneller geneigd ben tegen anderen te praten. En altijd maar te negeren wat hun over mij zeggen. (afdoen met een :$ op MSN) Maar ik merk door gewoon te doen wat in me opkomt zonder remming ik veel meer doe/durf en ik veel positievere reacties krijg van anderen. Dus misschien iets voor jou om te proberen. Gewoon jezelf nergens van aantrekken en gaan. Dan zul je zien dat veel dingen ineens wel blijken te lullen. Doe wat je zelf wilt en let niet op anderen. Stel je eigen doel met je eigen regels. En leef daar naartoe. Dan zullen op den duur mensen naar jou kijken hoe het moet. En niet andersom. Je zult er alleen moeite mee hebben te beginnen.
Zorg dat je op zijn minst 1 iemand hebt die je vertrouwd en waarbij je altijd terecht kunt als het even niet meer lukt. Dan lukt het je. (en het mooiste is nog dat ik dit alles heb gedaan met mensen die ik via internet heb leren kennen. Een daarvan zelfs nog nooit in het echt gezien.)