tsjah... nog een sip gedichtje...
 

Opgesloten
In een te grote ruimte

Te vol door mijn leegte
Drukkend op mijn hoofd
Mijn lichaam

Ik wil praten
Ik wil huilen
Ik wil schreeuwen

Iedereen kan me horen
Moet me horen

Niemand die me verstaat
Niemand die me begrijpt

Alleen met iedereen om me heen
Alleen in mijn leegte

Uhmm..Ja. Mooi, herkenbaar gevoel. Gedicht is een beetje eenvoudig, maar bevat toch al wel wat beeldspraak. Kan er mee door.:)

Lijkt een beetje op een oud gedicht van mij...
Vind het niet zo heel erg mooi nederlands, de gedachte erachter wel...

xxxMik

Hmm... :confused: weet niet welk gedicht je bedoelt, niet expres gedaan ofzo....
Dit is van mijn eerste week hier (dus 2 maanden geleden) voel het nu niet meer op die manier, want iedereen verstaat me wel en er zijn 2 of 3 mensen die mij ook begrijpen daarin, dus niet meer zo alleen... :)

Liefs Lieke

:confused:

Ik zal het even uitleggen ja... Ik zit hier met een beurs in Singapore voor 2 jaar, kwam in nogal depressieve staat hier aan door omstandigheden in NL en toen ging alles nog meer mis in NL terwijl ik hier zat en er niets aan kon doen en de mensen hier waren niet mijn type om vrienden mee te worden op het eerste gezicht en niemand hier kan nederlands... Dus voelde me heel erg alleen, maar dat gaat dus nu al een heel stuk beter...

Fijn dat het nu een stuk beter met je gaat. Maar dat is het mooie aan gedichten, die spiegelen het moment hoe je je voelt altijd zo goed. Dat kan ik aan dit gedicht ook zien.
het heeft wel wat, ik voel me ook vaak zo. dus daarom vind ik het heel mooi omdat ik me er mee kan identificeren.