Stel dat je zelfmoord zou plegen,
 

zou je dan aan de mensen om wie je
het meeste geeft een
brief schrijven?
En zoja, wat voor brief?
(wat schrijf je erin, hoeveel ed)

Ja ik zou een brief schrijven.

En wat ik er in zou zetten, in ieder geval dat ze zich niet schuldig of wat dan ook moeten gaan voelen, dat ik nu eindelijk mijn rust gevonden heb die ik wou. Dat het gewoon zo ok is . . . voor hun is er morgen weer een dag, en ja wat zou het dan boeien dat ik er niet ben.
Zoiets denk ik dat ik er in zou zetten

Ik zou in ieder geval uitleggen waarom ik zelfmoord gepleegd heb. En persoonlijk vind ik het wel een mooi idee om 365 stukjes te schrijven ofzo (hoewel dat erg veel werk is) zodat ze iedere dag nog even wat van je te lezen hebben. Al is het maar een gedichtje of i.d. wat je mooi vindt.

Hm.. ja, ok, dank je.
Die 365 stukjes vind ik wel mooi,
mja, kweenie, volgens
mij willen degene voor wie het is
niet eens lezen :S
*vage zin, sorrie*
Mja

Ik zou mijn dagboek achterlaten (een hele bundel met papieren, nogal persoonlijk). In enkele woorden kan ik niet omschrijven waarom ik zoiets zou doen. Als ze de hele geschiedenis van mijn gedachten lezen van de voorbije jaren zouden ze me heel misschien kunnen begrijpen.
Dit is in het geval van, maar ik denk er alvast niet aan :)

Je kunt die zin ook heel dubbel opvatten.
Ik hoop niet dat dit is om ideeën op te doen?

'k zou 'de mensen' wel laten weten wáárom ik het gedaan heb. Misschien wel heel gemeen enzo, maar áls ik het zou doen dan heeft dat een voor mij, heel goede reden. En zal het hoogstwaarschijnlijk gaan over 'een meisje' en de 'liefde' die er niet is, oid.
't is misschien niet eerlijk om anderen dan de schuld ervan te geven omdat ik mijn leven lijd op de manier die voor mij 'het beste' is, of zou moeten zijn.

Maar goed...ik zou een afscheidsbrief schrijven met daarin de reden waarom ik mijn leven niet zinvol vind/vond/heb gevonden.
Voorlopig zou ik er best wel een lijstje van kunnen maken, maar ik doe er de moeite niet voor.

In die brief zou staan dat ik geen andere uitweg meer zag dan de dood, dat het oplossen van al mijn problemen meer tijd en moeite zou gaan kosten dan ik in één mensenleven had kunnen opbrengen. Verder zou ik één bepaald persoon bedanken voor het verbeteren van mijn zelfkennis en voor een fantastische tijd, en een aantal andere mensen die me ongetwijfeld zouden hebben geholpen als ik in zo'n situatie zou zijn terechtgekomen.

Ik zou geen brief achterlaten.
Als het dan mislukt zit je dan ook serieus in de knoei.

Ja, dat is het nare inderdaad. :(

:( ik weet het niet..
Ik dacht eraan, en ben voor de zoveelste
keer aan het bedenken wat het beste zou zijn..
Was nieuwschierig, hoe een ander dat zou doen,
niet dat ik echt ideeën nodig heb..

Idd, als je m schrijft moet je ook doorzetten :\ :(

Haaij meis sorry ik kom weer even boos worden op je :p

Zelfmoord moet je niet plegen. Weet je wat je andere mensen daarmee aandoet? Denk je eens in hoe jou vriendje zich gaat voelen en je vriendinnen en je familie. Ik weet niet wat voor vrienden en familie je hebt, maar er zijn altijd mensen die je hier vreselijk veel pijn mee doet.
Bovendien geef je dan dus op. Je bent van alles af en hoeft je nergens meer druk om te maken. Maar tegelijkertijd is je kans op geluk ook weg. Je kans op een fijn leven met een fijne man en een kans om jou kinderen iets te geven wat mensen jou niet konden geven tot nu toe.
Als je je leven zo waardeloos vind zoek dan iets wat het waardevol maakt. Je zou toch weer naar school gaan? Probeer een beetje positief over te komen daar en maak er iets van. Ga vrijwilligerswerk doen... maakt niet uit wat, maar zoek iets waardoor jij je waardevol voelt.
*knuvvol*

ja, naja ik zou het wel doen. ben dr nu zelf ook mee bezig.. ik zou dr in zetten wat je nog wil zeggen tegen die mensen, ze bedanken voor wat ze voor je hebben gedaan en ze proberen uit te leggen waarom je het hebt gedaan, zeggen dat ze niet boos moeten zijn. dat ze niet anderen de schuld moeten geven. naja kweet niet hoe jij in t echt bent. alleen ik zou gewoon ze alles vertellen. alles wat je ze hebt achtergehoden, dat je ze nooit hebt durven vertellen. maar als je die brief dan geschreven moet je wle ffe zorgen dat niemand em krijgt voordat je echt dood bent, of je stuurt dr maar 1tje aan 1 iemand en vraagt of die de andere stuurt, anders krijg je dr echt heel veel gezijk mee.

Geen idee. Ik zou gewoon geen zelfmoord plegen..

Je weet dat het forum voor dat soort dingen niet bedoeld is, hè?

Doe het maar gewoon niet...kee? Praat er met iemand irl over.

Ik weet het..
Sorry, zal volgende keer beer nadenken :o
Pff, kweet het niet meer :S
Ik heb over een half uurtje dan wel een
gesprek met mn psych,
maar weet absoluut niet wat ik moet zeggen :\
Kweenie, misn zoek ik het nu een keer zelf uit,
zonder hulp van een ander.
Mja :\

wel man daar heb ik ook al lang aan gedacht
maja als ik zelf moord zou plegen is het toch de schuld van mijn ouders en zus (andere zus spaar ik) dus die geef ik alleen maar schuldgevoel(Ik weet dat dit hard klinkt maja zo is het gewoon)
en dan zou ik ook nog schrijven wat er allemaal moet gebeuren mij bevoorbeeld cremeren en uitstrooien in het Parhteon in Athene al mijn geld aan mijn beste vriendin en een afscheidstekst voor al mijn vrienden iedereen een aparte

Zolang je dan maar goed nadenkt en geen rare dingen gaat doen (je weet zelf wel wat rare dingen zijn). Zeg haar dat je er over nadenkt, dan zal hij/zij ook wel wat ze moet zeggen, kun jij daar weer op verder. Sterkte en succes.

Brief, weet ik niet. Testament wel. ik vind dat sommige mensen recht hebben op iets en sommigen op niets. Brief hangt er van af hoe de situatie is, als t duidelijk is voor anderen waarom dan is een brief overbodig. Is t niet duidelijk dan verklaard t misschien enige uitleg voor buitenstaanders.

als er mensen zijn waarvan je weet dat zij ook om jouw geve zou ik dus zowiezo geen zelfmoord plegen..want mensen die van je houden zijn toch wel belangrijke dingen..dus alsk zelfmoord zou plege zou ik niks schrijven.

ik zou een briefje schrijven waarin ik mijn motief zou zetten.

Ik weet heel goed wat andere mensen gaan voelen,
behalve dat zij niet het gevoel zullen
hebben nergens meer terug te kunnen.
Ik kan toch ook niet alleen voor hun blijven leven?
Ik ben moe, leeg, weet ik veel.
Ik wil niet meer leven zoals nu,
met alle kutgevoelens, met de dingen die ik toch niet kan.
Op en neer, op en neer, zo gaat het.
Hoe verder ik omhoog klim, hoe harder ik val.
Waarom zou ik iets van mn leven maken
als ik toch weer doodga?
Waar vecht ik voor, om gelukkig te zijn.
Kan ik dat? Ben ik in staat om daar te komen,
of blijf ik altijd slingeren tussen hoog en laag?
Ik slinger tussen ongelukkig en gelukkig,
al heel lang, en ik ben het zat.
Zo hoeft het niet voor mij, dan maar de kans
om gelukkig worden verspillen.
Ik weet dat je t goed bedoelde, sorrie dat ik weer
zo reageer :\
*zucht* Ik wil hier heus wel uitkomen,
zelf, maar ik kan het niet.
Weer hulp vragen, weer afhankelijk zijn van anderen?
Nutteloos, zo kan ik dus nooit op mezelf leven :S

Juist door weer hulp te vragen (en het te accepteren) kun je leren op eigen benen te staan, om op jezelf te komen. Je hebt nog al wat meegemaakt de laatste tijd, het lijkt me heel logisch dat het nu slecht gaat en het is ook niet raar dat je daar in je eentje niet uitkomt (viciueze cirkel bv.). Je beter voelen gaat met vallen en opstaan, je voelt je niet opeens veel beter. Wanneer je je een tijdje beter voelt, lijkt een val ook dieper, omdat je zo'n klote periode dan vergelijkt met de betere periode en niet meer met een matige periode.

Als je er zelf niet uit kunt komen, en dat zeg je, zoek dan hulp.

Ik zou denk ik opschrijven wat ik al die tijd voelde en waarom ik het gedaan heb.
Voor het kindje van mn zus zou ik iets achter laten :(

Pff, wil er helemaal niet aan denken :(

Laat ik eens antwoord geven op de vraag...

Ik voor de belangrijkste mensen in mijn leven apart een brief schrijven. Om ze te bedanken voor wat ze voor me gedaan hebben, en te zeggen dat het me spijt dat ik ze in de steek heb gelaten. Misschien zou ik iedereen daarbij een leuke foto van mezelf geven en iets persoonlijks als een sierraad.

Verder zou ik er zeker van willen zijn dat mijn bezittingen op de goede plaats terecht komen dus ik zou iemand die ik volledig vertrouw vragen om mijn spulen aan de personen te geven aan wie ik het wil geven

Maargoed dat is als ik het zou doen... persoonlijk zou ik nooit zelfmnoord plegen.

whooh... jahh tuurlijk... k zou voor iedereen waarvan ik houd schrijven waarom ik dood wilde en ik zou schrijven hoeveel ik om ze geef.. en dattik ze dankbaar ben... en wat herinneringen.. maar ik denk dat als ik die bezig zou zijn met die brieven allang al niet meer dood zou willen gaan... dan zou ik beseffen dat leven toch wel wat wat waard is...

Heb een gesprek met mn psych gehad,
een heel erg lang gesprek..
Ze kijkt nu pas door mn masker heen,
door alle neppe lachjes,vrolijkheid.
Doordat ik al een tijdje heb gezegd
dat ik geen hulp meer wilde,
het wel alleen kon, heeft ze me maar wekelijks echt gezien.
Nu gaan we voorlopig weer over naar dagelijks.
Waarschijnlijk krijg ik iig voor mn automutilatie
probleem een andere psych,
aangezien het voor een deel op zichzelf staat,
en voor een deel door de verwerking
van een aantal dingen komt.
Mja, nu ben ik weer afhankelijk dus :S

Goed zo meis! (y)
Ik weet t niet, de kracht om verder te komen
is een beetje op bij mij..
Ik vecht nu al zo lang,
ben al zolang bezig..
Weer zal ik het moeten proberen,
veel keuze heb ik niet.. :(

Ok, k zal zelf ook ff antwoord geven.
Heb nagedacht, heel lang, en heel goed.
Als ik zelfmoord pleeg,
zou ik idd een brief achterlaten.
Brieven voor mn pleegouders,
zusje, zus, vader, vrienden, exvriendje en misn mn broer.
Ik zou in de brieven aan mn ouders, zusjes
schrijven wat de reden is,
wat voor gevoelens ik heb,
en de hele situatie uitleggen.
Aan mn vrienden de fijne punten,
gebeurtenissen,
en heel kort de situatie misn.
Aan mn exvriendje zou ik alles wat ik nu
tegen hem wil zeggen erin schrijven.
Aan mn broer, lullig,
maar ik zou bij hem erin wrijven
wat hij veroorzaakt heeft in ons gezin.
Mn kleine zusje is de eerste en enige persoon
voor wie ik op dit moment alles zou willen doen.
Zo kort dat ik haar ken,
heeft ze me echt wat gedaan,
heel veel indruk op me gemaakt.
Voor haar zou ik die 365 stukjes willen
schrijven, mn dagboek en gedichtjesschrift achterlaten.

Ik denk niet dat je het moet zien als 'weer afhankelijk zijn', maar meer als dat je nu echt onafhankelijk gaat worden. Bepaalde dingen kun je nu eenmaal niet alleen, daar heb je anderen bij nodig. Je bent niet afhankelijk van die mensen, ze helpen je onafhankelijk te zijn.

Sorry, ik ga wel erg offtopic onderhand, geloof ik... Ontopic reageren...tja, ik zou niet weten wat ik zou doen. Ik denk dat ik gewoon geen zm zou plegen.

Ik zou wel een brief schrijven ja...

Ik zou de reden vertellen, zeggen wat ik voel, maar ook duidelijk laten weten wat ik voel voor de mensen aan wie ik mijn brief schrijf. Ik zou een brief naar mijn ouders en mijn broer schrijven en een brief naar m'n grote liefde...

Hmm, ok: er is maar 1 situatie waarin ik ZM zou plegen en dat is als ik weet dat ik binnenkort toch overlijd en / of erg veel lichamelijke pijn zal lijden (bijv. bij terminale kanker). Dat is de enige reden en in die situatie weten mijn naasten al van het probleem. Ik weet niet of een brief dan noodzakelijk is :/

Ik heb soms wel mijn zwakke momenten, waarin ik het nut van het leven niet meer inzie, maar ik ben niet zo instabiel dat ik het echt zou doen (nu niet meer iig). Ik zal eerder nog eens alles proberen en geven om mijn situatie te beteren.

Soo, wat een vraag man. Ik probeer liever aan andere dingen te denken. Denk al vaak zat aan de dood............

neem je die brief met je mee, vinden ze em heus wel

jah...je moet het natuurlijk ook in 1x goed doen als je echt dood wilt :eek:

Ey meissie

Ik vind dat jij überhaubt niet na moet denken over hoe je een afscheids brief moet schrijven, want lieverd je moet gewoon geen zelfmoord plegen.

Ik vind je een heel lief meisje en je interreseerd me enorm. Altijd als ik topics van je lees op onzin wordt ik blij.. en denk ik wat een leuk meisje, altijd als ik topics van je lees op psychologie leef ik ontzettend met je mee. En geloof me dat heb ik alleen bij jou, ik vind je echt zo'n bijzonder meisje! Ik ken je nauwelijk en graag zou ik je beter leren kennen:)

Zelfmoord is absoluut geen oplossing, je doet er mensen in de omgeving ontzettend pijn mee, en ik ken je familie niet, maar k weet zeker dat jij niet gehaat wordt ofzow! Dus daarom weet ik ook zeker dat je mensen gigantisch pijn doet als je zelfmoord pleegt.

Zoek asjeblieft afleiding.. geloof me dat helpt, 7 maanden geleden ofzo was ik ook nog depressief, maar nu ik meer om handen heb gaat het stukken beter met me. Afleiding is echt goed. Je zit niet op school, en daardoor ben je veel (alleen) thuis denk ik. Op zulk soort momenten kun je ontzettend veel piekeren en daar wordt je neerslachtig van. Dus asjeblieft meisie zoek iets om om handen te hebben. Dat hoeft niet perse school te zijn maar ga werken, zoek een uitgebreidde hobby buiten huis, of wat dan ook. Ik weet niet waarom je niet meer op school zit, maar ik denk dat dat een goede afleiding is. JE zit bij leeftijds genoten in de klas.. dus je hebt sociale contacten en je hebt voldoende afleiding op een dag. Ik zal echt als ik jou was na school gaan, en ik kom nu niet aan met dat is beter voor je toekomst want dat heb je vast al heel vaak gehoord :) maar als je te lang wacht wil je misschien niet eens meer omdat je dan bij veel jongere mensen in de klas komt, en dat zou ik ook niet leuk vinden, want jij bent denk ik ook al wel erg volwassen met sommige dingen en om dan bij veel jongere in de klas te komen is niet leuk. maar asjeblieft neem iets nuttigs om handen :)

Ik hoop dat je een beetje zin hebt om dit allemaal te lezen, maar beloof me 1 ding dat je geen zelfmoord pleegt. Alleen ik zal het al vreselijk vinden, laat staan mensen die jou nog veel beter kennen. Heel veel sterkte meissie.

Dikke Knuffel, Chantalle

ja vind ik wel, ik vind dat je dat wel verschuldigt bent, waarom je t doet,dat ze niet gaan raden en niet rare maar toch geloofwaardige roddels gaan geloven, en hopen dat de pijn dan minder wordt omdat ze weten dat ze er niks aan hadden kunnen doen.

k zou zeker een brief schrijven, maar dan zou ik het alsnog niet doen zodra k ga nadenken wat de gevolgen zijn:\

Oa om deze topic sluit ik deze topic, iig voorlopig.