alleen?
 

Wanneer ben je alleen, als je alleen bent of zonder iemand?

Denk dat belangrijk is, om een betekenis te geven alleen...
Vaak zie ik dat mensen zich alleen voelen, maar hebben genoeg mensen om zich heen... Maar voelen zich dan toch alleen, waarom? Misschien willen ze dan wel iets, of iemand om hen heen... wat er eigenlijk niet is.. of wat je graag zou willen...

Uiteindelijk telt toch maar 1 ding? Dat je weet dat je er bent... bent voor anderen... niemand is alleen... mensen zijn alleen, alleen die zich zo voelen...

Herken je dit gevoel, of ben ik wartaal aan het vertellen?


_____
Wie goed doet, goed ontmoet

Misschien dat het werk van Lacan iets voor je is, volgeling van psychoanalyse. Hij beweert dat iedereen een gevoel van gemis heeft zodra je niet meer een bent met je moeder. Ieder mens probeert dit gemis op te vullen, maar noch de taal of een ander kan dit verlangen helemaal opvullen.
Misschien dat dit gemis bij de ene persoon een grotere mate van verlangen oproept dan bij de ander..wat resuleert in een groter gevoel van eenzaamheid?

Nou, beide.

Ik ben vaak echt alleen, dus dat er gewoon geen mensen zijn waar ik mee omga. Momenteel ben ik echter ook alleen, althans, zo voelt het. Ik heb het gevoel alsof ik afscheid aan het nemen ben van iemand die de leegte de afgelopen maanden opvulde (of zij eigenlijk meer van mij :S).

Het is erg om die weer te voelen, het idee om dalijk weer helemaal alleen te zijn. Ik word daar echt gek van :S

Want dan helpt me niets. Dan kan ik tussen de mensen staan en ben nog alleen. Ik kijk echt op tegen de feestdagen e.d. .. hoop dat er tot dan echt iets gebeurt :S

Misschien moet ik elke week 3 keer uitgaan en hopen dat ik iemand vind .. argh.

Maar goed :o

Ik ben dus vaak wel echt alleen .. op mijn kamer achter de PC. Geen mens in de buurt. Anderzijds heb je gelijk dat het ook een gevoel is.

Ja, ik weet niet .. but it drives me nuts.

Als ik me alleen voel, ook al ben ik met iemand.

Hm, ja, dat heb ik vrij vaak..
Omdat ik niet aansluit bij die personen,
niet goed met ze om kan gaan,
of dat ze niet mijn 'type' zijn.
Met sommige personen kan ik nou eenmaal
niet praten, vaag..
Mja, t kan ook zijn dat ik me er buiten voel staan,
me anders voel, me minder voel dan hun.
*ik val in herhaling :\ ;)*

Precies, ik ken veel mensen en ga af en toe uit maar toch voel ik me vaak alleen. En dan vraag ik me af wat ik daar in godsnaam doe. Het is een bepaald gemis denk ik, je niet 100% jezelf voelen bij je vrienden en dan toch liever alleen zijn. Een gemis misschien wel van een bepaald persoon die je leven wel zou kunnen opvullen maar die er niet (meer) is.

Ik kan makkelijk dagen alleen zijn zonder eenzaam te zijn en dan plots en ineens als ik op school zit tussen ongeveer 2000 man ineens eenzaam zijn........

Neei geen wartaal. Ben thuis de enigste, heb het alleen gevoel weinig tot nooit gehad, terwijl ook nog redelijk achteraf wonen. Als ik van mijn vriendin af kom heb ik dat gevoel wel. Hun zijn thuis met zijn vieren en ja dan mis je wel een broer /zus bijv.

Alleen heeft twee betekenissen ja...

Je kan alleen zijn in die zin dat je echt alleen bent in een kamer. Dus met geen andere personen. Je bent dan alleen, je voelt je niet persé alleen. Net zoals wanneer je je alleen voelt niet persé alleen moet zijn.

Als je je alleen voelt in een kamer waat bv nog tal van andere mensen aanwezig zijn kan dit bijvoorbeeld veroorzaakt zijn door je behoefte aan iets (van iemand). Dit wordt dan bv niet beantwoordt door de personen die dan bij je zijn.