De roos
 

Toen de roos in je hart
Vernield werd
Door de pijn
Van lust
Had je nooit
Kunnen denken
Dat die gebroken
Stengel
Nog zo sterk was
Dat hij weer
Kon groeien
Toen mijn liefde
Die roos weer begon
Te voeden
Zag ik
Hoe mooi je wel
Bent en hoe mooi
Je terug kan worden
Maar mijn liefde
Was te sterk
Om gedragen te worden
Door een gebroken stengel
In plaats van te voeden
Begon hij terug te plooien
Maar de stengel stond er nog
Steeds
Probeert zo hard om zijn
Blaadjes te laten bloeien
Liefde was te sterk en
Heeft verloren maar met
Wat overbleef
Begon een nieuwe roos
Uit de koude donkere aarde
Te groeien en geeft
Nieuwe kracht aan
Die gebroken stengel
Die nieuwe bloem
Noemt vriendschap
En is puur en zacht
En altijd in bloei…
Alleen jij kan die andere bloem
Weer laten bloeien
Maar ondertussen
Geef ik je de roos van mijn
Vriendschap

:eek: Echt kippevel......

Geen nuttig commentaar, sorry

Kimry

Ik ben hier al een tijd niet geweest, en weet ook niet of je hier nog meer gepost hebt. maar ik vind dit echt schitterend.
heel erg mooi

Wat ik leuk vind is dat je veel inhoudelijk weergeeft. (y) de vorm vind ik weer iets minder, op zich heeft het best wel wat, maar ik vind het niet super lezen.

idd kippenvel...