Je totaal willen afsluiten van de buitenwereld.
 

Ik merk dat nu het me weer slechter en slechter gaat, ik totaal geen aandacht van anderen meer wil.
Als ik een foutje maak denk ik meteen dat de halve wereld me villen wil, maar ook gwoon, als het me slecht gaat terwijl er anderen bij zijn, wil ik er steeds vaker weg, k wil niet in de belangstelling staan, zo belangrijk ben ik toch niet?! is dan vaak mijn gedachtengang..

Hoe is dat bij jullie..?

Ik heb dit ook het laastste jaar. Als mijn moeder iets normaals vraagt, doe ik meteen chagrijnig. Ik wil ook helemaal niet in de belangstelling staan, hoewel dat van de buitenkant misschien zo lijkt. En die gedachtengang zoals jij het noemt heb ik ook.
Het is zo ontzettend irritant...

Misschien handig dat je dan zo'n ruimte hebt waar je even kan ofkoelen, niet of niemand je kan storen. Beetje ruimte en tijd voor jezelf? En hier op zijn tjd gebruik van maakt?

Ik denk dat dat vrij normaal is :)

Nou... ik zit al de hele dag boven en bijna nooit beneden en uhm... ja nou ja zulke dingen werken bij mij niet.

Als het slecht met me gaat wil ik het liefst niets doen. Ik ga op dat soort dagen ook eigenlijk altijd vroeg naar bed. Ik kan dan de aanwezigheid van mn ouders niet om me heen verdragen en de hele avond doen alsof het allemaal goed gaat.. Ik heb dan niet het gevoel dat ze me willen villen en me haten, maar heb gewoon een afkeer voor mensen op zo'n moment. Dan lig ik in bed, schrijf in mn dagboek, luister naar de radio en ga slapen..En dan de volgende dag hoop ik dat het beter gaat. Zo niet dan sleep ik mezelf door de dag heen en herhaal ik het. Totdat het weer iets beter gaat.

Ja, heb ik ook, maar langs de ene kant niet ook. 'k Wil wel dat ze me gerust laten, maar ook weer niet, want eigenlijk verlang ik ook ergens dat ze me troosten, maar zodra iemand daar een poging tot doet of gewoon vraagt wat er scheelt of zoiets, stoot ik ze af.

ja dat ken ik super goed!
in de meidengroep therapie besteden ze nu dus heel veel aandacht aan me :( , mja voor mun eigen bestwil ofzow.
je bent zeker belangrijk, en weet je, door er niet te zijn, val je nog meer op!
ja das een rare kronkel die ik nu dus geleerd krijg...

Ik zit nu al de hele dag achter mijn pc. Wanneer kom ik beneden? Alleen noodzakelijk (eten, drinken, sanitaire stop)

Die wens komt dikwijls in mij naar boven en is direct in strijd met de wens te socialiseren.

Meestal is het zo dat ik graag vrienden maak en contacten onderhou, maar dat ik dan ervaar dat ik toch alles maar verneuk en krijg ik de neiging het hele 'sociale gedoe' te nemen en heeeeeeeeeeeeeeel ver weg te drukken, zodat ik er niet meer aan hoef te denken.

Maarjah, inmiddels ben ik zover mij te realiseren dat het een reactie is en dat ik dus wel degelijk contacten met anderen wil. Ook al voel ik me niet zo..

Ach, ik heb geen sociale contacten in de buurt. Ik heb mijn beste vrienden via internet leren kennen en dat is toch al gouw een uurtje reizen. Dus zit ik maar boven op MSN. (om maar zo ver mogelijk bij mijn ouders uit de buurt te zijn)

Tsja, dan ben je gezonder dan ik. Ik heb soms zelfs geen zin in MSN.

Ik ook niet (dan hebben we de gitaar en de computergames)

Hehe...

Maar mn moeder moet gewoon niet zo ongelooflijk ZEIKEN. Als ik dan vrijwillig beneden kom zie ik een mens op een bank met een hoorn in de hand en dat draadje wat eraan vastzit loopt naar een telefoon (altijd dezelfde ghehe...).

Het kan verschillende oorzaken hebben.

- één der ouders (of een figuur met gelijke rol) is weg/heen gegaan in uw vroege jaren,... ben je bang opnieuw gekwetst te worden als je jezelf te veel vrijgeeft

- het is paranoïa, met schizofrenie als oorzaak

Met deze twee heb ik ervaring binnen mijn gezinsfeer.


PJ

Just because I'm paranoid doesn't mean they're not after me.

Ik zit ook de godganse dag op de computer, vooral muziek te luisteren. Ik socialiseer niet graag; niet thuis en ook niet er buiten. Sociale contacten vergen te veel van mij, ze zijn me te vermoeiend.... bovendien houd ik er gewoon niet van. De buitenwereld is toch voor 90% evil, why bother? :(

Ripper

Het begint er steeds meer op te lijken dat ik dan bij die overige 10% hoor. (zullen we gewoon die hele 10% verzamelen. Een raket nemen en onszelf de ruimte in schieten op zoek naar een betere planeet :D)

:D Goed idee, let's do it! :cool: (y)

Ripper

Troost je: het gaat over, en over een poosje gaat het wel beter... Ervaring...
Ondertussen: véél leuke dingen doen en idd af en toe tijd voor jezelf nemen!

Krummeltje

Ik vertrouw de contacten uit mn directe omgeving niet echt. Owkeej, op mn werk wel zeg maar, maar dat is een uitzondering, dat kwam omdat zij MIJ lieten zien dat ik hun kon vertrouwen en bij de rest moet ik het maar uit ze trekken.
Zelf zit ik ook dagen lang achter de pc en tis niet eens leuk ofsow, maar ik heb dan de vraag: Wat moet ik anders doen? De manege is 's ochtends gesloten en korfbal is maar drie keer per week.

Mjah...verder...ik laat de mensen om me heen lekker met rust. Ik geef ze hun eigen leventje en bemoei me er niet te vaak mee. Zo komt het dat ik als vrij sociaal persoon wordt gezien, mahjah...dan zal t wel zo zijn:confused:

Mjah, van mij word je op dit moment alles behalve duidelijk...sorry

Eendje

Daar lijkt het nu totaal niet op... Maar dat komt voornamelijk door de scheiding van mijn ouders en die gaat nog minstens 1 jaar zo kuttig door (ik heb er nu nog elke dag mee te maken door de nieuwe vriend van mijn moeder die VANDAAG naar Nederland komt :mad: :( )...
Maar het jammere is dat ik zowat helemaal geen tijd HEB voor mezelf: ik heb 2 keer in de week iets (straks 3 keer) en ik heb gigantische hoeveelheden huiswerk echt belachelijk veel... :(

Tsja... daar heb je zelf idd weinig grip op! Dan zou ik het ook niet weten, behalve dat wat ik eerder al zei: zoveel mogelijk tijd voor jezelf... Maar dat is soms erg moeilijk, I know...!

Ja... En beneden zit nu de nieuwe vriend van mn moeder, heb nog geen welkom geheten, ze komen zelf ook niet.
*trilt*