uitweg
 

Uitweg...

Ik ben de weg kwijt en weet niet waarheen.
Ik ben verdwaald en voel me zo alleen.
Verdwaald in mijn eigen ik.
Dat mij het gevoel geeft dat ik stik...

Ik ben de weg kwijt en weet niet waarheen.
In een lichaam dat aanvoelt als steen.
Waar is de uitweg...ik moet hem vinden.
Voordat mijn emoties mijn innerlijk verslinden.

Ik ben de weg kwijt en weet niet waarheen.
Mijn spontaniteit is het die verdween.
Ik wil hem terug hebben...hij was van mij.
Als ik ze terug vind ben ik weer vrij.

Ik ben de richting kwijt, en ik zoek de weg.
Die ervoor moet zorgen dat ik verband leg.
En als ik die weg weer heb gevonden...
Helen heel langzaam mijn innerlijke wonden.

Groetjes Sabine

Beetje veel rijm...

Maar de gedachtegang snap ik wel... :(..

*volknuf*


Bite.

vind je rijm zonde, je inhoud is erg aansprekend maar helaas niet zo heel bijzonder beschreven...