Advies geven aan oudere mensen?
 

Of zouden die wijs genoeg moeten zijn om zonder te kunnen? Ik voel me vaak een beetje betweterig als ik oudere mensen (dan ik) advies geef, maar doe het meestal toch omdat het zo zielig is als je het niet doet. Ik hoop eigenlijk op een beetje herkenning en bevestiging dat ik inderdaad advies moet blijven geven, maar als je iets anders vindt, mag je dat ook zeggen, graag zelfs.

Waarom voel je je betweterig? Als die mensen met jouw advies geholpen zijn lijkt me dat nergens voor nodig. Als jij je er prettig bij voelt om mensen die ouder zijn dan jij advies te geven moet je dat zeker blijven doen. Overigens zie ik niet in waarom het zielig zou zijn als je het niet zou doen, ook al voel je je op zo'n moment misschien betweterig. Het is heel goed mogelijk dat je in een bepaalde situatie misschien wel advies zou willen geven, maar geen flauw idee hebt hoe dat zou moeten. In dat geval is het veel verstandiger om gewoon te zeggen dat je ook niet weet hoe je iemand op dat moment kunt helpen en dat hij of zij er verstandiger aan doet om ergens anders hulp te zoeken.

Ik denk idd dat het wel goed
is om gewoon door te gaan met advies geven..
Dat iemand ouder is,
betekent nog niet dat diegene wijzer
is, en zonder kan..

Jamaar ik wel.

Komt niet voor ;) (Dat bedoelde ik niet, maar toch bedankt)

Oew, wat heeft Karen een goede invloed op jou. ;) :)

Waarom zou je geen advies mogen of kunnen geven aan oudere mensen? Iedereen kan zo nu en dan advies gebruiken, hoe oud iemand ook is.

Ik heb het ook wel, 'meisje' (;)) in mijn klas is 36...en als ik die advies geef dan voel ik me idd wel een beetje betweterig ed. Het ligt denk ik ook aan de persoon. Want er zijn ook oudere mensen die ik rustig advies geef.

Mja ik heb der ook heel erg moeite mee.
Ik ken een leraar van m'n school ook via volleybal. (hij is ook vertrouwens persoon btw) en toen begon hij tegen mij te praten over dat z'n huiarts net gebeld had en dat z'n heup niet meer beter wordt (zoiets was het, iig nogal ernstig zeg maar) Toen had ik ook zoiets van: ja en nou, wat moet ik daar nou op zeggen. je gaat toch iemand van 40 niet zeggen van: och wat erg enzo. mja voelde me er nogal raar bij.
Dus tacidvs der zijn meer mensen als jij ;)

Ik zie niet in waarom niet. Je toont ook heus wel respect voor oudere mensen als je ze gewoon aardig en beleefd behandelt. Je hoeft je heus niet te onthouden van advies. Als het advies gegrond is en ze hadden het nodig, en het wordt jou kwalijk genomen dat je dat advies geeft met als enige reden 'dat je oudere mensen niet de les leest', dan zijn het asociale ouderen. :D

Ach, ik luister naar het probleem en probeer dan (vaak hardop) te denken hoe ik het op zou lossen. Dat dat dan vaak nog helpt kan ik ook niet helpen :rolleyes:

Door middel van advies te geven, of in ieder geval jou mening te laten horen kunnen, ook zij, dingen/problemen anders zien.



[Gefeliciteerd nare man!!!]

Op zich, als de situatie zich voordoet, waarin ik merk dat de (oudere)persoon erg gebaat is bij een advies, zal ik deze zeker geven. (wel wat voorzichtig;)). Soms heb ik ook wel het gevoel van, sjees, die persoon is ouder dan mij en ik zou wel een advies willen geven, maar misschien vind hij/ zij dat wel raar, (zoals jij zegt; betweterig). Ik denk, gewoon het advies geven, maar wel op een niveau van, dat je de "oudere" niet schuift in een kinderrol ofzo, dan kan het behoorlijk averechts werken, denk ik.