Uitkering
 

Uitkering

O Genialiteit
Waarom kom jij
nu
en dan en dan
weer niet en weer niet
lang? Langzamerhand
heb je mij
gedeeld door nul
ik kruip schoorvoetend
door het stof - als was
het stof tot denken - Waarom
blijf jij niet of
schrijf jij niet? Ik smacht
en wacht al op
een woord - besta jij wel of
zit jij in mijn hoofd?
en ik beloof - als jij komt
draag ik gedichten
aan je op
maar welke jou bevallen
gaan, heb jij zelf
op eigen benen
leren staan -

ik
open ogen
boven woorden
briefje op de
keukentafel:
jij bent
net wéér
langsgeweest

kippenvel...

verdiend het absoluut gelezen te worden.

Geen kritiek.

over genialiteit gesproken...
alleen:
- wat heeft het te maken met 'uitkering'?
- af en toe staan de enters toch erg vervelend om te lezen...

en secreet: leer alzjebliefd neterlantz! ik zeg niet dat ik geen i.net-neerlands gebruik, maar verdiend is in dit geval toch echt met een t! sorry maar ik ben van het irritante soort mensen dat zich daaraan ergert...

Mijn naarbuitenkering door mijn gedichten.
:)
De uitkering van de genialiteit.
De schranderheid die ik soms voel als ik geen ideeën op kan doen.

Wel jammer dat het woord uitkering niet echt mooi is. Het idee erachter is er opzich wel.
;)

en die enters
hmm
ja die zijn vrij belangrijk
vooral voor woordplaatsing enzo
let op 'nu'
en op
'en dan en dan'
'weer niet en weer niet'
etc.
:)