Op eigen benen...
 

Op eigen benen...

Ik kan hier zonder je staan,
zonder dat de lucht op me valt.
Zonder tranen, want het regent,
en dan huil ik over jou.
wetende dat je buiten loopt,
in huilende wind en ijzige kou.

Ik kan hier lopen met eigen voeten,
zonder dat je mijn richting stoort.
Ik draag mijn verdriet nu op een wagen,
waardoor het veel lichter is,
je te missen, want niemand kan dat zo,
en zoveel, als ik jou mis.

Ik kan hier zonder je staan,
in regen en ijzige kou,
en aan je denken,
en zonder te huilen,
ik kan nu compleet zonder jou.

Simpeltjes, dat weet ik, ik kon de juiste woorden niet vinden, dit omschrijft nog het meest...

Het is weer een echt Secreet-gedicht. En simpel... dat maakt toch niet echt iets uit? Ik vind het wel mooi eigenlijk. :)

Je bent in ieder geval wel erg kritisch op je iegen gedichten. En dat terweil ik je gedichten relatief gezien van betere kwaliteit vind dan het overgrote deel wat ik hier lees. Maar goed, dat is mijn mening. Ik vond het gedicht mooi.

is het niet "huilen OM jou"?Of is dat expres?
Voor de rest vind ik de WEL woordkeus mooi!

he ik vind hem juist zo goed omdat hij wat simpel is.
brengt heel veel gevoel over en is zo herkenbaar!