geen woorden...
 

geen woorden...


Vandaag was jouw laatste dag,
voor jouw komt er geen morgen meer,
zomaar ineens een einde aan jouw leven,
zomaar ineens is jouw kaarsje uit,
ik zoek woorden om mijn gevoel te uiten,
ik zoek woorden...maar ik vind ze niet,
de juiste woorden voor dit grote verdriet...
in de bloei van je leven, spontaan, vrolijk en blij,
en zomaar zonder te beseffen...is jouw leven voorbij,
jouw lach zal nooit meer werkelijkheid zijn,
jouw stem zullen we niet meer kunnen horen,
nee...voor dit grote verdriet vind ik geen woorden...
het is zo onwerkelijk, niet te bevatten, het is zo raar...
maar helaas...
het is toch echt waar...

Ik vind het geen super goed gedichtje, het is meer een verhaal, soms te gerijmd... Ik denk ook dat het misschien meer is om je gevoel kwijt te raken, dan om een goed gedicht te willen schrijven, of niet?


Hier is 'jou' zonder w (wanneer je 'jou' kunt vervangen door 'zijn' is het met w, anders zonder).

Ik vind hem wel heel erg mooi,juist omdta je zo duidelijk zegt wat je vind en voelt...errug mooi :D