Twijfel
 

Twijfel

Soms zijn er van die momenten
Dat je liever weg wilt gaan
Niet wetend hoe en waar
Maar weg van je bestaan

Die momenten brengen twijfel
Maar ook rust en verdriet
Zal je hier ooit weggaan?
Of wil je toch waar niet?

Laat je alles achter
In jaren opgebouwd
Plots keihard vallen
Verlaat wat je vertrouwd

Weg van wie je lief had
Weg van al die pijn
Weg van deze twijfel
En weg van die zij zijn

Enkele gedachten
Komen in je hoofd
Blijven niet lang hangen
Je bent snel weer beroofd

Alles heb je
Wat je hart begeert
Als één ding niet meer wil
Denk niet snel verkeerd

Denk aan alle vrienden
Ze staan voor jou paraat
Ook in zware tijden
Dan besef je: je bestaat!

mooi geschreven, kan me iets bij voorstellen :)
:cool:
4e strofe, beetje onduidelijk maar geen probleem...

afsluiting is gaaf maar niet zo mooi (mijn mening dan)
laterzz

het einde vind ik zonde, zo cliché, verder vind ik het soms wel erg gerijmd, zonde, want dingen kan je zoveel mooier verwoorden als je niet op de rijm let. Je hebt betere geschreven, zover ik me kan herinneren...

ik vind hem mooi
zo heerlijk wazig :)

het einde vind ik zonde, zo cliché
-------------------------------------------------------------
ik denk dat cliché soms wel erg veel waarheid met zich meedraagd,zoals uitspraken als:de mooiste en best dingen van de wereld kun je niet,zelfs niet voelen...die moet je voelen in je hart

cliché is meestal waar, daarom is het cliché, het is (te) vaak gezegd... het gedicht begint heel aardig, het is dan zo jammer het zo te verwoorden, komt waarschijnlijk door de rijm, maar toch

Mooi, loopt goed en is lief :) Alleen vind ik het begin veel sterker dan het eind.