Dag lieve Meid
 

Dag.

Heel erg lang geleden.
Zoveel jaar geweest.
Het is niet meer van het heden.
Toen was je zo bedeesd.

Zo klein in mijn armen.
Zo zacht op mijn schoot.
Je had longen een maag en darmen.
En toch ben je nu dood.

Het moest ooit gebeuren.
En het is dan ook geschiedt.
Wij bleven ook maar zeuren.
Lief hart begeef het niet.

Lang gevochten voor je leven.
Lang je ertegen verzet.
Steeds bleef je nog heel even.
Want God hoorde ons gebed.

Het gevecht hielt op.
Jij kon er niet meer tegen.
Mijn leven op z’n kop.
Nog een laatste zegen.

Maar lieve meid.
Ooit zullen we weer samen zijn.
Met elkaar, geen enkel beetje spijt.
Dat is zo ontzettend fijn.

Je was zo klein, zo lief.
En ik zal je heel erg missen.
Mijn kleine hartendief.
Ik zal je nooit uit mijn geheugen wissen.

Vera

Waarom reageert er niemand op mijn gedicht.
Het is een afscheid van mijn buurmeisje ze was pas 4 maanden toen ze dood ging... snik...

Kusjes Vera :( :(

wat vreselijk :(

Over het gedicht: Wel mooi, en aangrijpelijk, al is het niet helemaal mijn smaak.

:(.... *knuvvelt*

Soms moet je gwoon ff geduld hebben wat betreft t krijgen van reacties lieve meis..

Tis overigens wel erg mooi verwoord..

*volknuf*

Bite.

Wat erg...
Wel heel mooi geschreven! Sterkte ermee...

Ik vind het heel mooi, maar het deed me in eerste instantie een beetje denken aan een gedicht voor een huisdier :o :o :o

Nu je een beetje uitleg hebt gegeven kan ik hem beter plaatsen.

mooi

thanks! :D :D

... :(
mooi...

mooie woorden...sterkte!