Ooit vreemd gegaan en niet betrapt??
 

komt het nou vaak voor dat als een jongen vreemdgaat (of andersom) en het nooit uitkomt. ook niet na ene hele lange tijd?? ik snap echt niet dat als je al vreemdgaat je het ook nog de hele tijd voor kunt liegen!! :eek: zou ik iig niet kunnen hoor!

Mijn eerste vriendje is vreemdgegaan zonder dat ik daar achter ben gekomen, maar goed, dat kan er ook aan hebben gelegen dat ik toen nog jong en naïef was. Achteraf had ik het namelijk wel kunnen weten. Er viel een briefje uit zijn portemonnee met een naam erop (vlak na de vakantie) en hij deed erg stiekem en zenuwachtig. Ik ben er toen verder niet op ingegaan, stom, maar goed. Het is ook niet meer echt lang aan geweest.

Hij heeft het heel veel later verteld - ik denk wel twee jaar later - toen het allang uit was.

In echt lange, volwassen, serieuze relaties denk ik niet dat je zoiets lang voor je kunt houden.

Och...wat niet weet, wat niet deert. Als je vreemd bent gegaan en het is verder niet relevant om het te vertellen, dan kun je het ook maar beter niet vertellen IMO. Ik ben daar nogal pragmatisch in.

Als A heel gelukkig is met B, en B gaat vreemd maar wil A niet kwijt, waarom zou hij/zij het dan vertellen? Als B niks vertelt gaat de relatie verder zoals altijd, geen vuiltje aan de lucht. B moet alleen met zichzelf in het reine komen, maar dat is zijn/haar persoonlijke probleem...

Het is een beetje te vergelijken met Schrödingers kat...:D

Mwoah, ik denk dat de meeste mensen het toch wel willen weten. Dan weet je in elk geval waar je aan toe bent, en geen nieuws is dan in elk geval goed nieuws, als het om vreemdgaan gaat.

Ik heb het zelf verteld! Bestwel evil van mij DAT ik het gedaan heb maarja! kwas ontzettend depri omdat ik het uitging maken en een jongen trooste mij en toen hebt ik met hem gezuund! maar ja geen spijt van want ik heb nu bijna drie maanden met die jongen (alhoewel me ex nogal veel in mijn hoofd rondspookt) (is ook weer verhaal apart) maar ik vond iig niet dat ik het tegenover hem kon maken om te liegen dus het was er meteen uit!

We zijn overlaatst door een project op school op 2daagse gegaan! En een meisje uit onze groep, wel ... ze is niet onknap, maar nogal... mm... jongenszot en alles wat ze kan krijgen,zal ze ook nemen! En nu heeft ze al een tijdje een vriend en die vriend heeft ze dus bedrogen daar op 2daagse... maar dat had ik eigenlijk best wel verwacht... op dat vlak ken ik haar wel al! Hehe :rolleyes:
Toen we daar vertrokken stond ze te wenen omdat ze hem moest laten enzo... en ik ga je missen blablabla...
Ze zei tegen me dat ze het meteen tegen haar vriend ging vertellen, ik d8 van meisje je gaat je eigen put graven! Maar kom, als ze dat wou doen, tja dan moest ze dat maar doen!
De week daarna kom ik haar op school tegen en vroeg ik hoe het nu zat? Of ze het hem nu eigenlijk verteld had! Toen verklaarde ze me voor ZOT :confused: , OK what did I miss??(dacht ik op diene moment!)
Nu is het herfstvakantie en is ze nog steeds 'gelukkig' met haar vriend, maar ondertussen heeft ze nog steeds contact met die gast van 2daagse!? Hij komt zelfs morgen naar haar! Ik vroeg haar wat ze ging doen als ze samen met hem en haar vriend wegging! Ze zei dat ze hem ging voorstellen als haar neef!? :eek: :confused:
Dat vind ik dus echt wel problemen zoeken!! Hoe moet die gast die op bezoek komt zich dan wel niet voelen?? Haar ouders zijn een weekje weg, hij komt logeren en dan gaat zij hem aan iedereen voorstellen als haar neef??
En dan nog?? Zou het bij haar vriend niet opvallen als haar 'neef' komt logeren als haar ouders wegzijn??


HOW LONG DOES SHE WANT TO KEEP THIS CRAP UP?? (n)

Ik vind dit persoonlijk niet kunnen!

vreemd gaan, ik vind het best als mensen het doen, als ze het maar niet bij mij doen... ik hou daar niet zo van...

Als een meisje je versierd met: "hoef je vriendin niet te weten..." dan heb ik zin ze te slaan

Maar die mensen kunnen niet goed beoordelen wat goed voor ze is. Je bent in principe nergens aan toe, want die persoon houdt van jou, wil met jou verder, en er zal niets veranderen. Ik ben het verder met nare man eens...

Ik heb het nooit gedaan, ik zou in principe best kunnen liegen, als ik het voor mezelf goed kan praten... en als ik met diegene verder wil, waarom dan vertellen als het duidelijk 1malig was? Ik heb er wel een dubbel gevoel over, maar ja

Ik ben 2 keer vreemdgegaan. En heb het mijn vriend (nu ex) toen wel meteen verteld! De eerste keer vergaf hij het me meteen enzo en we zijn toen wel bij elkaar gebleven. Na de tweede keer heb ik het uit gemaakt. Ik ben die 2 keren met dezelfde jongen vreemdgegaan.

Vreemdgaan hoeft niet uit te komen.. oke 3 vriendinnen van mij weten het.. maar ik weet dat die hun mond zullen houden....
Ik voelde me heel schuldig... maar heb het niet durven te vertellen...

Ik ben nooit vreemdgegaan... heb wel n keer iemand veel pijn gedaan door met een ander te zoenen terwijl een andere jongen (bleek later) dacht dat wij iets hadden, was op vakantie... en dat was achteraf bekeken dus ook wel dom van me.
Maargoed ALS ik bewust vreemd zou gaan, zou ik het meteen tegen mijn vriendje vertellen, ik snap niet dat je iemand nog recht in de ogen kan kijken als je hem voorliegt. Ik zou het dus zeker vertellen, ook als dat zou beteken dat het over zou zijn tussen ons. Een relatie is gebaseerd op vertrouwen en dat is gebroken als je vreemdgaat.

Ik ben wel eens vreemdgegaan en dat weet die jongen waarschijnlijk nog steeds niet. Maar dat komt omdat ik het meteen na mijn 'move' had uitgemaakt. Ik vond hem toch al niet leuk.

Ik ben nog nooit vreemdgegaan. Is compleet tegen mijn principes.

Als mijn vriendin dat doet en ik kom erachter dan is het OVER. Punt.

Alle vertrouwen is dan weg bij mij en zo kan ik niet verder met een relatie.

Tsjah, als je 1 keer vergeven bent, ga je het uiteraard nog eens doen. Ik blijf het zeer laag vinden. Maak het dan eerst gewoon uit.

geen idee of het vaak voorkomt...ik ben in elk geval nog nooit vreemdgegaan...

Nope, als ik 1 ding nooit zal doen is het vreemdgaan.. Dat is echt not-done bij mij.. (n)

Als B A niet kwijt wil moet ie uberhaupt niet vreemdgaan.

Ja wel eens gedaan..

Ik heb het toen uitgemaakt met m'n vriendje. Het feit dat ik kon vreemdgaan, dat m'n geweten het toeliet, was de druppel die de emmer liet overlopen. Ik vond hem niet leuk genoeg, hij was niet de juiste jongen voor me.

Ik heb het hem niet verteld, omdat ik het niet uit maakte omdat ik ben vreemdgegaan, maar omdat ik m'n vriend niet leuk genoeg vond.

Nee inderdaad (bovendien zal A er toch wel achterkomen ooit want dat soort dingen komen altijd uit) Ik snap uberhaupt niet dat mensen zoiets gewoon kunnen verzwijgen, dan zit er sowieso al iets niet goed in je relatie en daar ben ik echt van overtuigd.

(y)

Ik dacht er altijd vrij luchtig over tot het me zelf een keer is overkomen een jaar geleden (dus dat hij vreemdging) en ik weet nu dat ik zoiets niemand wil aandoen.
(zou het uberhaupt niet doen maar dit is extra weerhouding)

mee eens.

ik ben nog nooit vreemd gegaan en mijn bedoeling is om het nooit te doen ook... ik zou mezelf dan ook zo klote voelen, volgens mij blijf ik dan echt een hele tijd schuldig.

als mijn vriend vreemd zou gaan, is het ook direct uit. want ik zou hem dan nooit meer durven te vertrouwen.

t valt mij op dat hier meer meisjes vreemd zijn gegaan (of durven toe te geven) dan jongens...

Geweten -> schuldgevoel, maar daar hebben nare mannen geen last van zeker? ;) :p

Jah, ik wel.. Paar keer.. :/

ik ben het eens met de antwoorden die hierop al gegeven zijn.
Daarnaast kan B het beter van A horen dan van iemand anders.

Wat zijn we toch lief he wim? ;)

:) (k)

Vreemdgaan is het laagste wat er is, tenzij er duidelijke afspraken over zijn gemaakt.

Dat idee had ik een paar weken geleden ook, om verliefdheid met Schrödinger's gedachtenexperiment te vergelijken. Maar ik geloof niet dat ik het er met jou over heb gehad? Of misschien toch wel?

Dat je je relatie verbreekt met iemand die je niet meer leuk vind, kan ik me voorstellen. Maar vreemdgaan met iemand het niks te maken met met het niet leuk vinden van je huidige vriend maar met het compleet ontbreken van respect voor iemand.

Nooit vreemdgegaan; zoals al eerder gezegd is getuigt het feit dat je op die manier intiem kunt zijn met een ander er al van dat er iets goed mis is in je relatie.

Ik had inderdaad totaal geen respect voor die vent, hij had mijn toenmalige beste vriendin bedrogen en dat heeft haar veel pijn gedaan. Niet dat dat de reden was dat ik hem bedroog, maar goed. Voor iemand die vreemdgaat heb ik sowieso al geen respect.
Bovendien ontbrak het me in die tijd ook aan zelfrespect, ik was met vanalles bezig, allemaal dingen die getuigden van een zeer lage eigenwaarde. Daarom kon het me ook niks schelen dat ik vreemdging, ik had gewoon zoiets van: 'Ah, mooi, de situatie doet zich voor en ik ga geen nee zeggen omdat ik toevallig iets met die sukkel heb'. Ik vond het vleiend dat ik de kans kreeg, dat ik zo véél kansen kreeg. Want dat is niet de laatste keer geweest dat ik vreemdging. Echt heel laag, ik weet het, maar gelukkig ben ik veranderd. Nu zou ik nooit vreemdgaan. In eerste instantie omdat ik er geen behoefte aan heb, maar ook omdat ik dan niet met mezelf zou kunnen leven. Ik vind vreemdgaan vreselijk, het ergste wat je iemand aan kunt doen. Dat is hoe ik er nu over denk, omdat ik nu weet wat 'houden van' is.

Nee, dat was niet met mij...

Maar het is inderdaad redelijk analoog toepasbaar.