[verhaaltje] de rustige ochtend...
 

Vandaag werd ik opgebeld door een gnoe. Hij wilde me vertellen dat ik morgen kon komen solliciteren. Vreemd. Toch niet het vreemdste wat me vandaag overkwam.

Het begon 's ochtends vroeg. Toen ik naar beneden liep voor het ontbijt zag ik nog net een kangoeroe die de krant bij me in de bus deed, verbaasd bleef ik staan, krabde me op mijn hoofd en ik slaagde er net niet in om wat te zeggen. Het gorgelende geluid dat uit mijn keel kwam klonk niet echt gezond, ik besloot het ontbijt, bizar genoeg, maar met een keelpastille te beginnen die me vriendelijk werd aangeboden door en ijsbeer met een shawl om zijn nek. Nog voor ik hem kon bedanken liep hij terug naar zijn ijsschots die zich vandaag in mijn achtertuin bevond.

Mijn weg naar school was ook niet echt normaal te noemen, ik werd op mijn fiets roekeloos gepasseerd door paarden, lama's, honden en antilopes die allemaal ontzettende haast leken te hebben. Aangekomen op school parkeerde ik mijn fiets en liep naar binnen. Het krioelde er van de hamsters, alle brugklassers waren verdwenen. De overeenkomst verbaasde me; de snelheid, grootte en het geluid dat de hamsters produceerden verschilde niet veel van de kleinsten op mijn school, je moest alleen oppassen dat je ze niet per ongeluk doodtrapte.

Ik groette de conciërge (vandaag een miereneter) en ik zag aan het einde van de gang de rector vliegen, een uil (hoe kon het ook anders). Na het laatste uur, les van een kat, ging ik nog even naar het winkelcentrum toe. De bakker - een ontzettend vriendelijke struisvogel - verkocht me een tijgerbolletje en een konijn hielp me aan een bloemkool en een bos wortelen.

Het duurde nog een paar eenden, kippen, flamingo's, zeekoeien, geiten, bisons, albatrossen en een panter voor ik er eindelijk achter kwam wat er aan de hand was: Het was dierendag vandaag.

Ik schreef het laatst voor de grap, zie verder maar wat je ermee doet.
PS. de titel heeft er inderdaad niets mee te maken

Hey, ik vind dit echt een leuk stukje.

Ik vermoedde eerste een bizar, post-modern relaas met diepere gronden, maar was wat teleurgesteld toen je in de eerste alinea met drie beesten als vervreemding op de proppen kwam. Hoewel de ijsschots die zich 'vandaag' in de achtertuin bevond weer geweldig was.

Toen er later steeds meer dieren aan te pas kwamen, dacht ik eerst nog aan een opgebroken dierentuin. Maar waarom gedroegen ze zich dan menselijk?

Pas toen ik de ontknoping las, wist ik het. Zoals het hoort was ik verrast en echt blij toen ik het las. Zo een simpel iets zet mij compleet en twee keer op het verkeerde been. Bravo.

Qua stijl valt er hier en daar nog wel wat te verbeteren. Sommige zinnen zijn wat rommelig, maar omdat het stuk zelf zo kort is, is daar overheen te komen. Probeer de haakjes in de laatste alinea weg te werken (ik kan daar persoonlijk namelijk niet tegen, zoals je ziet :) ) en geef jezelf een schouderklop van formaat wegens het gebruiken van hamsters.

Ik heb geen spelfouten gevonden, maar dat zegt ook niet alles.

LUH-3417

Danku. Eerlijk gezegd wilde ik eerst wel een soort bizar vervreemdend en post-modern ingewikkeld verhaaltje schrijven. Toch liep het hierop uit, het beviel me net iets beter.

Ikzelf heb het nog een paar malen herlezen en sommige zinnen lopen niet helemaal lekker, ga ik wat aan doen. De haakjes zijn ook bij mij niet favoriet, ga ik wat aan doen. Hamsters zijn best oké. Over de spelfouten: ik persoonlijk vind het niet zo heel erg belangrijk om in dit zichzelf respecterende forum te behandelen. Het kan soms storend zijn, das waar. Bedankt.

Spelfouten zijn inderdaad niet al te belangrijk, maar ze zijn toch een onderdeel van een tekst. Degene die ik zie pik ik er uit, omdat ik weet dat het lastig is om in je eigen tekst fouten te herkennen.

Het is flauw om een verhaal neer te sabelen op spelfouten alleen, en daarom behandel ik ze ook vaak apart, buiten de reactie op het verhaal zelf. Slechts in enkele zeldzame gevallen, waarin verschrikkelijk veel spelfouten of dingen die het onduidelijk maken voorkomen, kan het het oordeel beïnvloeden.

Een niet-kritische lezer die snel fast-food voor zijn geest wil hebben in de vorm van een verhaal, zal ook eerder afhaken als hij veel storende fouten tegenkomt.

Met andere woorden: ze zijn wel van belang, maar op de achtergrond. Da's tenminste duidelijk. :)

LUH-3417

Hoi,

Leuk verhaal. Het is erg vreemd en heeft weinig zin en er gebeurd niet veel, maar voor de lengte is het leuk om te lezen.
Het bevalt me wel. Misschien een idee om de omgeving meer te beschrijven en meer te laten gebeuren? Nu ondergaat het onderwerp alles nogal... Niet veel gebeurend. Beetje passief, om het zo maar te zeggen.
Maar toch, verrassend en leuk.

hehe, kzat te denken dat je midden in een LSD trip zat ofzo :D
Maar leuke ontknoping inderdaad. Zomaar de dieren gekozen of nog met een bedoeling? Lijkt je concierge op een miereneter? en je moeder op een ijsbeer?

Ja, het zou misschien leuker zijn als er meer gebeurde, toch heb ik de persoon expres niet zoveel eigen initiatief gegeven zodat het hem allemaal een beetje overrompeld. Het klopt: verhaaltje voegt verder niets toe (aan wat dan ook) maar het is volgens mij wel leuk als vermaak, de fast-food voor de geest (bedankt luh ;)).

Ik heb wel geprobeerd de dieren een beetje op de mensen te laten lijken (qua uiterlijk dan). Conciërges ruimen altijd rommel op, kangoeroes hebben een buidel en konijnen eten graag wortels. en nu je het zegt: mijn moeder lijkt best op een ijsbeer :p