Gevoelens tonen
 

Hoi

Ik heb de neging al mijn e-moties weg te stoppen
Doen jullie dta ook of tonene jullie ze en toon je al je e-moties of hou je ze ook wel voor jezelf?

Vaak stop ik ze weg. Gaat automatisch en het is ook erg moeilijk ze te tonen. Als ik ze dan toch per se wil tonen krijg je dingen als "Hey, ik voel me lullig over wat ik deed en heb nu de drang je vast te houden. Kan dat?" .. ik kom waarschijnlijk verdomd koud over in realiteit :o

Het lukt me ook niet te huilen in het directe bijzijn van mensen..

ik krop mijn gevoelens zelden of nooit op.
als ik verdrietig ben, schaam ik me niet om mijn tranen. als ik gelukkig ben wil ik dit ook kunnen tonen. als ik van iemand hou zal ik hem/haar dat zeggen.
ik wil over alles ongeremd kunnen praten, dus ook over gevoelens en emoties.

xxx

ik toon mijn emoties eigenlijk altijd.. gaat vanzelf, heb ik verder niet erg in de hand. Vind het ook niet zo erg, zo leren mensen me dan kennen, mijn grenzen en mijn gevoeligheden enzovoorts.

hoe doe je dat :|

Ik krop ze op, om ze vervolgens
fout te uiten.
Kan het niet uiten,
wil dat misschien ook niet.

ik stop het weg... alleen lukt soms niet

Ik uit mn gevoelens blijkbaar ook niet. Maar ik heb er ook helemaal geen behoefte aan. (Of ik denk dat ik er geen behoefte aan heb, maar heb het misschien ondertussen wel.)
Naja... ik lul nu maar wat. Laat maar :(

ik toon ze meestal niet, gewoon omdat ik me er soms geen raad mee weet en niemand wil lastig vallen.

Ik uit ze nauwelijks.
Zelden.
woede en boosheid houd ik altijd voor me
om ze vervolgens verkeerd te uiten
het moet veranderen maar ik weet niet hoe

stop gevoelens vaak weg

als ik echt pissig ben scheld ik de persoon in kwestie gewoon verrot; maar voor de rest negeer ik die zooi

99,9 % van de tijd stop ik al mijn emoties / gevoelens weg . . . maar als ik ze dan een keer toon dan komt alles er ook uit :s

Voorheen stopte ik ook al mijn emoties weg. Op een gegeven moment gaat dat niet meer en breekt er van binnen iets. Iedere keer als je je emoties niet laat gaan blijven je ze bij en keren ze zich naar je toe. Het is belangrijk om emoties te tonen, niet alleen voor jezelf maar ook naar anderen gericht.

Whaa, ben super jalours op de mensen die dat wel kunnen, het si niet dat ik me voor tranen ofzo schaam en soms moet ik wel opeens huilen waar iedereen bij is maar ik kan niet uitleggen waarom......het was zelfs zo dat ik op mijn moeder''s crematie mijn vriendinnen stond te troosten omdat zij het zo erg vonden voor mij.....
Sommige dingen kan je gewoon niet, en bij mij is dat dus ook praten over gevoelens.....

ik vertel nooit iemand mijn gevoelens, het is me vroeger altijd geleerd omdat niet te doen want dat zou je zwak maken.
nu weet ik niet eens hoe je dat doet.
ik krop alles en duw het ver weg zodat ik nergens aan hoef te denken.

IK heb dit met gedachten, en tot op zekere hoogte met gevoelens.

Ik krop ook altijd alles op.
Laatst was ik boos op mijn ouders, maar dan kan ik het gewoon niet zeggen, omdat ik niet weet hoe. Dus het is niet eens expres.
Ik kan het gewoon niet. :(

Tegen mijn moeder kan ik mijn emoties makkelijk uiten. :D We hebben dan ook bijna continu ruzie sinds ik weer thuis woon. Bij vrienden heb ik er wel moeite mee. Of ik maak er een grapje van. Best stom eigenlijk.

binnenvetter gezocht?

*present*..zucht..

ik uit mijn emoties zelden,meestal schrijf ik ze van me af ,opkroppen is ook niet fijn :/

ik woon op een groep met een paar jongeren ( begeleidend wonen ) en elke dag zijn er wel 2 leidings... maar ik heb zoveel mee gemaakt ( mn hele leven ) dat ik hartstikke depressie ben geworden alleen hebben de leidings 1 probleem...volgens hun heb ik pret oogjuhs dus jah....ze kunnen nooit an me zien hoe ik me voel en ik ben nog noooooooooooooooooooooit uit mezelf naar 1 van de leiding toe gegaan om te zeggen hoe ik me voel en dat heb ik nu nog.... dus ja......
khou het ook bij mezelf....
maarja tis geen pretjuh om al die rot gevoelens bij je te hebben

greetz...undertaker/martin

[QUOTE]benchMarc schreef:
[B]Misschien verschil tussen mannen en vrouwen, als je zo kijkt zie je dat de meeste mannen ze gewoon kunnen verbergen, de meeste vrouwen daarentegen tonen hun emoties.

Dat vind ik niet echt klopppen, ikd enk dat het daar niets mee te maken heeft....ik ken genoeg jongens die hun gevoelens een stuk beter kunnen laten zien dan ik....het is gewoon je karakter denk ik....

ik krop ze meestal op, en dan komt alles er na een week ofzo tegelijk uit.. nou.. dan wil je echt niet bij me in de buurt komen, dan scheld ik op alles en iedereen die me ook maar een beetje niet aanstaat...

ik stop ook al mijn gevoelens weg...

en dit heeft gewerkt tot een tijdje terug toen werd het allemaal teveel. nu wordt ik helemaal gek van mezelf... zonder me af en heb bijna geen vrienden meer... ook intereseer ik me nergens meer in en het enige wat ik doe is mijzelf wegstoppen achter mijn computer.

ik heb veel last van stemmings wisselingen, de ene keer voel ik mij perfect en heb ik het gevoel dat ik de wereld aan kan en de aandere keer wil ik het liefst gewoon in slaap vallen en dat dan alles gewoon voorbij is.

soms barst ik gewoon ineens in huilen uit en dan zet ik de muziek hard aan.....

op school noemen ze me harteloos....

Ik krop mn emoties op, en ik uit ze niet...huilen heb ik al in geen járen meer gedaan...zelf niet toen zo'n 3 jaar geleden mn opa was overleden....ik heb mezelf daarvoor een tijdje gehaat, omdat ik et abnormaal vond...maar daarmee heb ik leren leven....maar erg geliefd ben ik niet op school..omdat ik veel te koud ben...so be it..

ik ben ook heel slecht in het tonen van emoties naar anderen toe, door bepaalde ervaringen vind ik het heel moeilijk om over persoonlijke dingen te praten.
als mensen persoonlijk tegen mij gaan worden, dan is het BOEM dikke muur om me heen. ik heb me dat aangeleerd om me zelf te beschermen.
ik merk wel dat emoties opkroppen zeker niet goed voor je is, want ik had eerst altijd veel agressie-aanvallen en de afgelopen tijd had ik dat niet meer.
maar sinds ik me weer heel erg in mezelf keer, wordt die agressie weer steeds groter en ben bang dat dan binnenkort de bom gaat bartsten, dus das niet zo tof..... :(

Grtz, K.G.

Ja, dit heb ik precies hetzelfde. Het sucks... heel erg. Ik vraag me af wanneer het overgaat.

Neuj, toon ze meestal niet..
Vaak ga ik wel automatisch heel kwaad of zielig kijken, als iemand dan vraagt wat er is zeg ik dat t nix is.. Of ik lul er omheen..

Ik heb meestal wel iemand tegen wie ik mijn gevoelens kan uiten, dat lucht op
Als je ze blijft opkroppen hou ik alleen maar maagkrampen over en een gevoel van leegte.
Ik probeer geen muur om mijn hart te bouwen, waardoor je eigenlijk vanzelf niks meer zegt en ook dingen om je heen niet echt meer meemaakt.