Breekbaar...
 

Breekbaar...

Zo teer en breekbaar,
is het gevoel van de mens,
soms zo pijnlijk...en trek je voor jezelf een grens.

Vriendschap kan je breken,
je innerlijke gevoel,
iets wat je eerst deelde,
een belangrijk levensdoel...

Ik spreek uit ervaring,
ik ken de klappen van de zweep,
ik ben het vertrouwen verloren,
en dat houdt me nu in de greep...

Soms is goedheid ook niet alles,
en val je eerder op je bek,
daarom is het zo herkenbaar,
en klinkt het helemaal niet gek...

Ik ben een open persoon,
ik geef warmte en steun,
maar soms wordt het teveel,
en ik ervaar het als een flinke dreun.

Ook ik worstel me er doorheen,
en zie soms het licht niet meer,
maar toch blijf ik wie ik ben...
maar ervaar het als een leer...

groetjes Sabine