herfstvertwijfeling
 

als herfstwind met smoq
en zon op iemand zonder huid
vat vol liefde maar op slot
ook tranen komen niet eruit
"wie ben je, jongen?" vraag je dan
en hoort dat ik niet spreken kan

draaiende ogen in een schokkend hoofd
'k heb gedood wat me hield zonder jou
vergeten en verdomd verdwaasd verdoofd
vriend en vreugd verkocht voor trouw
ik huil niet, treur niet, heb geen spijt
ik mekker maar, 't is herzeleid...

(y)

Erg apart verwoord:), grappig dat je in de 4e zin van strofe 1, 2 woorden hebt omgedraaid(expres?), mooi einde. Je hebt het gevoel orgineel weten te verwoorden (y) .