snijden...
 

snijden...


Ik gun mezelf geen nachtrust meer,
want dan loopt het meestal fout,
in plaats daarvan grijp ik naar het mes,
dat voelt heerlijk koel en koud...

Ik druk het in mijn arm,
een eerste sppor van bloed,
daarna ga ik als een wilde tekeer,
het doet me zo enorm goed...

Voor even vergeet ik dan die pijn,
die andere...van binnenin,
dat is de enige reden dat ik er niet mee kan stoppen,
dat ik er telkens opnieuw aan begin...

Maar de volgende ochtend schaam ik me dood,
trek ik maar weer een ding met lange mouwen aan,
ik voel me schuldig om wat ik deed,
ik haat mezelf nog meer...om wat ik heb gedaan...

Dan hou ik er wel eventjes mee op,
maar ik weet toch...
er komt een volgende keer,
als het weer eens rotslecht met me gaat,
doe ik het waarschijnlijk weer...

--> psy?

Ik vind het geen goed gedicht. Het is te gerijmd, geen mooie verwoording, geen ritme...

Beter om even te wachten op de reactie van sweetangel19. Als zij alleen inhoudelijke reacties wil, verplaatsen we hem. Anders niet.

jullie mogen hem daar ook neerzetten maar ik wil ook dat ie hier blijft staan tis namelijk toch een gedicht maakt niet uit of de een het een goed gedicht vind en de ander niet..het blijft een gevoel een gevoel dat ik uit in mijn gedichten.dus...

ik vind hem best goed; misschien niet qua vorm op zich, maar alles bij elkaar wel.

gegroet,

Johan

Dat is prima. :) Dan zal ik nu gewoon op je gedicht reageren.

Ik vind het eigenlijk te lang. Het is een hele grote lap tekst en alles staat er net iets te duidelijk in. Ik vind het persoonlijk mooier als een gedicht iets korter is en er voor de lezer nog iets over blijft om te gissen (beetje kromme zin dit), om te raden naar de betekenis. De betekenis mag natuurlijk wel duidelijk zijn, maar dit is mij net te duidelijk, zoals ik net al zei. (repetitio :D)

mooi zoals altijd, en weer ozo herkenbaar!