Bang...
 

Bang...

Verdrietig...ik voel me verdrietig,
leegte...onrust...eten!
toegeven, niet toegeven?
STOP!!

Tranen, onmacht en verdriet,
eten is veilig, nu ben ik kwetsbaar en alleen,
maar toegeven wil ik niet...

Bang om te eten,
bang voor de leegte...

Bang voor de onrust,
Bang om te verliezen...

Bang dat ik toegeef,
Bang om niet toe te geven...

Bang om kwetsbaar te zijn,
Bang om nee te zeggen...

Bang, Bang, Bang...

De onrust trekt langzaam weg,
geen tranen meer...

wow....ik vind hem heel mooi...goh.......ik word er stil van :o

Zitten wel herkenbare gedachten en gevoelens in, dat komt goed duidelijk naar voren. Qua gedicht, vind ik 'm niet zo bijzonder; wat betreft het woordgebruik, vorm, ritme.

Niet elk gedicht hoeft perfect te zijn qua vorm of ritme; je gevoel laten spreken is het belangrijkste want dat is het immers wat je ermee wilt uitdragen; de boodschap die je ermee wilt vertellen en dat is hier heel goed gelukt. Erg mooi gedaan!

mooi, het geeft het gevoel goed weer (y)