trubbelkind...
 

trubbelkind...


altijd ben ik al een trubbelkind geweest,
als ik erbij was, was het leven niet bepaald een feest,
ik heb voor veel mensen het leven moeilijk gemaakt,
en ik weet zeker dat ik daar veel mensen mee heb geraakt,
altijd voelde ik me slecht en dom,
en als ik met vriendinnen was, voelde ik me echt stom,
andere doen alles meteen zo goed,
als ik daar weer aan denk, verlies ik weer de moed,
waarom gaat mijn leven niet zoals het bij vele andere gaat,
misschien is het wel omdat ik mezelf niet los laat,
ik moet niet bij alles nadenken wat ik doe!
en niet telkens de vraag stellen hoe??
ik ben nog maar jong, en ik wil daarvan genieten,
als die problemen mij nou eens loslieten....