drugs...
 

Drugs...

Ik denk weer eens terug aan die tijd,
alles draaide om drugs,
je had aan alles schijt...

en nu komen dan de zorgen, de problemen en de spijt,
die irritante gedachtes,
wanneer raak je ze weer kwijt...

die mooie tijd van dromen,
is nu veranderd in een hel,
je wist het van te voren,
maar toch gebruikte je gewoon wel...

je leven nu een hel,
vol gedachtes en enge dromen,
niet verwacht dat dit resultaat,
jou zou kunnen overkomen...

nu is de tijd gekomen,
de tijd van rillen en zweten,
wat is afkicken toch klote,
had je dat maar eerder geweten...

eerder geweten,
maar toch gedaan,
zo eigenwijs zijn mensen,
waardoor je nou door zo'n hel moet gaan!

het gedicht zelf is niet zo speciaal, maar het bericht des te meer waar. ik ken zelf ook (ach ja wat heet kennen...) mensen met een dergelijk verleden/toekomst...