ik mis niets, maar ik mis wat...
 

ik ben opt moment echt heel gelukkig, maar er is een lege plek... ik weet niet wat of hoe, maar ik mis iets, ik weet niet wat.... k ben vaak verdrietig maar weet niet echt een goede reden te noemen :confused: komt dit iemand ook bekend voor? of kan iemand me helpen...

Ik ken het gevoel. Ik ben een paar weken verhuisd, heb sinds ik hier woon een vriendin en heb goede vrienden. Het gaat goed op school en alles gaat op zich dus wel goed. Maar een paar weken geleden voelde ik me dus echt ook leeg en ik wist niet waarom. Waarom het is/was weet ik niet, maar gelukkig is het nu over. En ja wat kan je er aan doen? Misschien nadenken of er toch echt niet wat is wat je lastig valt of dat je ergens mee zit. En anders zou ik gewoon wachten, en misschien gaat dat gevoel over. In ieder geval sterkte,

David

Ik voel me soms blij, maar wat is het verschil tussen "blij" en "gelukkig" ?

Volgens mij blijft gelukkig, t is meer een "state of mind", hoe je denkt e nde wereld ziet... Wanneer je beseft dat er mensen van je houden, niet eenzaam bent, tegenslagen neit zo erg doorwegen...

En de laatste keer dat ik gelukkig ben geweest? Men jeugd. Onschuldige, onwetende, happy jeugd. Tot die verknald werd... Ik mis al van m'n 6 jaar iets, en k weet nog maar een paar maand wat.

En het is niet iets dat zomaar iemand me kan geven of helpen terugvinden.

Growing up sucks... Staying small is imposssible... beuh

heey,

Ik ken het gevoel idd ook, maar ik weet ook dat ik daar op het moment niets aan kan doen, omdat ik ook niet weet wat ik mis, soms denk ik wel een vriendje ofzo, maar dat lijkt me stug. Wat ik dan doe, is iets doen wat ik heel leuk vind, soms is dat gewoon muziek luisteren, een andere keer is het sporten. Je kunt er niets aan doe, totdat je weet wat die leegte is en je het gevonden hebt, en dat ervaar je meestal weer pas als je het een hele tijd hebt en je je niet meer leeg voelt, zeg maar.. Ik weet niet of het duidelijk is...maar hoop het wel.
succes!
and hopefully...

ik weet wat je bedoelt heb het ook wel een beetje.

ik weet niet hoe oud je bent maar het kan ook door de pubertijd komen, daarin verander je niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk en emotioneel en heb je erg wisselende stemmingen e.d. misschien dat het daar door komt.

ik denk dat het bij mij komt doordat ik nogal afgelegen woon en dus minder contact met me vrienden heb. irl dan, over msn, bel, sms, meel enz genoeg.
misschien de behoefte aan een vriend(in). zou ook kunnen.iemand om extra van te houden en die van je houd.
het kan ook komen doordat je verliefd bent maar niets met hem/haar hebt.

of als je net verhuisd bent, dat soort dingen.

1 ding weet ik wel zeker: ooit wordt dat gat opgevuld, daar ben ik van overtuigd.

dat is een liedje van kinderen vor kinderen 16 :D