aangerand
 

Ik ben een aantal keer aangerand. Nou sta ik doodsangsten uit als ik sexueel contact heb met een jongen. Ik klap echt volledig dicht. Kan iemand mij helpen????????????

Hoe oud ben je?

Ik denk niet dat ik je kan helpen. Je kan alleen jezelf helpen. Ten 1e is het goed om erover te praten. Of het nou met een proffesioneel iemand is, of met je 'toekomstige' vriend. Tijd is voor jou het antwoord. Rustig aan doen, dingen langzaam opbouwen. Vertel het je (toekomstige) vriend, zodat hij er rekening mee kan houden. Zorg dat je je op je gemak voelt bij je vriend in het algemeen. En als je hem vertrouwt, laat dan langzaam dingen toe, maar wel dat jij de controle hebt en stop kunt zeggen als je dat wilt. De 1e keer zal het niet leuk zijn, zal je er waarschijnlijk niet van kunnen genieten, en is het vooral toelaten. Maar op een gegeven moment, zal je vertrouwd raken, bij aanraking en bij je vriend. En langzaam zal je er aan toe zijn verder te gaan, en ervan te kunnen genieten...

Maar vooral, doe niets meer tegen je zin, alleen dingen toelaten waarvan jij gezegd hebt dat je het wel wil(t proberen)...

dank je, maar het is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik zit hier al zes jaar mee en loop bij een psycholoog. Ik draai steeds in hetzelfde rondje en kom er niet uit.

Wat voor soort therapie krijg je ?

Want het schijnt dat therapieen die gericht zijn op de toekomst heel goed zijn. Want in die therapieen gaan ze niet telkens weer door op het verleden.

Of neem contact op met een seksuloog..

het is een simpele psycholoog die mij er van probeert te overtuigen dat het leven nog wel nut heeft en dat sex lekker is. Het is niet alleen het probleem dat ik geen sex kan hebben, maar ik zie het leven ook niet meer zitten. We zijn nou bezig om alle goede dingen op een rijtje te zettten.

Een psych die je probeert te overtuigen
dat sex wel lekker is? :\
Nouja, veel nuttigs kan ik niet zeggen,
ben het met Gothic eens..
Praten, heel veel praten, er aan werken
met je psych en met je vriend.
En idd, het zal waarschijnlijk behoorlijk lang
duren voordat je erover heen hebt,
weer normaal sex kan hebben met iemand..
Tis heel belangrijk om weer vertrouwen te krijgen,
langzaam steeds verder te kunnen gaan..
Suc6 ermee..

dat zul je zelf moeten doen, kan niemand je helpen je moet jezelf over tuigen, dat er een verschil is tussen die aanranding en dat jongens die dat nooit zullen doen en je respecteren.
Het is niet zo dat alle jongens zo zijn, je moet ook proberen er niet steeds bij stil te staan, maar dat t tot je verleden behoord en dat je t niet kan veranderen, niet steeeds denken dit en dat is er gebeurd en steeds weer terug vallen, je vergalt je leven er gewoon mee, in die tijd dat jij je depri voelt gaan zoveel leuke dingen aan je neus voorbij.

T is heel moeilijk om zo te denken dat weet ik, maar als je erbij stil blijft staan val je steeds terug, en inderdaad een seksuloge zou misschien kunnen helpen.

Als je wilt en durft mag je me best mailen ofzo als dat misschien helpt.

Iedereen moet een partner leren vertrouwen, bij jou gaat dit dus veel trager dan bij iemand anders...

Het belangrijkste is natuurlijk erop vertrouwen dat hij je neit gaat ge(mis)bruiken, en hoe verkrijg je ooit die zekerheid....

Volgens mij door het heel kalm aan te doen, teug stap voor stap leren wat lekker is en goed voelt, wat nog niet mag, ...

Ik heb het al eens meegemaakt met een ex, en ze zat ook met zaken. Ze wist niet of ze het moest verwerken of vergeten, volgens mij moest ze het verwerken of ze bleef er voor altijd mee zitten.

Het is gedeeltelijk gelukt na veel moeite en tijd, iets wat niet iedereen er voor over heeft.

Wat je wel als zekerheid hebt : diegene die tijd voor je maakt om alles kalm aan te doen, je verleden begrijpt en er rekening mee houdt en je door alles steunt zal er wel een reden voor hebben...

Als je er over wil praten ofzo, ervaring uitwisselen of hoe wij het aangepakt hebben, stuur gerust een mailtje.

heb ik ook meegemaakt...
en nog steeds denk ik er veel aan...
ik heb nou al meer als een jaar een lieve vriend, en we hebben ook sex, en ik moet zeggen, ik ben blij dat ik hem heb hoor...
in het begin was het wel moeilijk maar je moet doorzetten, hoe moeilijk het ook is!!!
HANG IN THERE!!!

ik vin het zeer vervelend voor je maar ik kan je niet helpen maar ik wilde je gewoon sterkte wensen.

Hee hallo!!

herken je verhaal wel...hoewel t bij mij nie zo ernstig is. Probeer iig neit over je eigen gevoelens heen te gaan door t toch te proberen als je voelt dat t eigenlijk niet gaat...duurt t vaak alleen maar langer van...

Het beste is er gewoon heel open in te zijn en je vriend laten zien dat je wel wil, maar gewoon (nog) niet kan...
Btw, al eens aan een andere psych/therapie ged8?

Succes meid!!

Kussss revolucia