wantrouwen
 

hoe kan ik ooit mensen vertrouwen als iedereen voor mijn gevoel van alles achter mijn rug om doet. das zo fucking irritant bijvoorbeeld:
heb knallende ruzie met een goede vriendin gehad, weer bijgelegd, dat kwam van haar kant. nou heb ik het idee dat zij gewoon wat van mij wil in plaats van gewoon vrienden zijn. dus wat doe je weert af pikt zij niet weer ruzie.

nog een voorbeeld mijn ouders heb een hele periode van ruzie achter de rug. hebben we eindelijk geen ruzie meer en doen ze normaal heb ik het idee dat ze iets verzwijgen voor mij, echt super vaag. want ze doen hartstikke aardig tegen mij, dus ik snap mijn reactie niet echt.

kan zo nog wel een tijdje door gaan, school eigenlijk overal. dit is echt niet te harden zo. krijg vlucht neigingen (geen zelfmoord) gewoon vluchten door extreem veel te trainen en te leren en andere dingen doen niet echt super

Paultje

Misschien zie je gewoon dingen die er niet zijn. Misschien ben je gewoon heel bang dat mensen over jou roddelen, dingen voor je verzwijgen en onaardig tegen je willen doen, terwijl dat niet zo is. Ben je erg onzeker? Ja? Dan zou dat een oorzaak kunnen zijn. Of misschien is je vertrouwen ooit een keer geschonden door deze mensen, dat is goed mogelijk na ruzies. Misschien moet je proberen je open te stellen voor mensen (je ouders, vriendin) en hun en jouw gevoelens toe te laten. Succes!

(aan het vele 'misschien' wordt wel duidelijk dat je niet teveel belang moet hechten aan mijn reactie.)

dat lijkt mij vrij onwaarschijnlijk allemaal. maar dat onzekere klopt wel. misschien komt het ook wel door dat een paar mensjes mij op school helemaal vernederen dat ik daardoor onzeker ben en dat dat zich misschien uit tegen over de mensen met wie ik het meest te maken heb.

Ja, dat denk ik ook. Vooral omdat het bij mijzelf zo is. Ik word nogal veel gepest omdat ik net iets anders ben dan anderen. Ik heb geen zin om de leiders achterna te lopen, ik heb geen zin om te doen alsof ik hetero ben. Vandaar.
Maar daardoor word ik dus wel gepest, en daardoor word ik wel nogal onzeker. Ik heb er ook grote moeite mee om anderen te vertrouwen, net als jij. Vooral omdat ik bang ben teleurgesteld te worden. En dat uit ik juist tegen de mensen die ik WEL kan vertrouwen, gek genoeg.

Ik hoop dat je snel het vertrouwen in mensen terugvindt!!

ik denk wat jij zegt dat dat een heel eind in de goede richting zit, een soort van faalangst alleen niet om prestaties maar om wie en hoe je bent

Ja! Dat is misschien wel de beste omschrijving.
Ben blij dat ik niet de enige ben...

En ik heb trouwens ook "gewoon" faalangst, zou dat ermee te maken hebben?

ik denk van wel, want je bent "bang" om uit gelachen te worden. door andere, misschien wel je vrienden. ik denk dat dat heel erg mee speelt. echt honderd procent zeker weten doe ik het natuurlijk niet

paultje

Haal die aanhalingstekens gerust weg bij bang, hoor. Ik voel me op school altijd bedreigd, angstig. En toch blijf ik mezelf, zal ik nooit mensen achter na gaan lopen, me anders voordoen dan ik ben. Maar ik ben wel altijd bang om teleurgesteld te worden, en dat maakt me wantrouwig, denk ik.

ach, ik weet het ok allemaal niet

dat is heel belangrijk dat je altijd je zelf blijft. ik ken genoeg mensen die daaraan ten onder zijn gegaan (zich anders voordoen)

Je kunt niet altijd jezelf zijn. Flexibiliteit daar draait het m.i. toch meer om.

juist wel als je je net zo als andere gaat gedragen dan toon je je zwakte oke je zult er niet altijd vrienden mee maken maar je hebt wel persoonlijk heid als altijd je zelf bent

Nee, is onmogelijk inderdaad.

Gaat af en toe ook onbewust enzo.

Maar een poging doen tot is nooit verkeerd he ;)

Als ik mezelf ben ik ga boeren en scheten laten op mijn trouwdag dan is het al gauw romantisch samen zijn zonder het bezoek :D

dat heeft te maken met je opvoeding en normen en waarden

niet met jezelf zijn