onze schrijver
 

tijd,
het gaat voorbij
net als die stoet

is hij heen gegaan
voorgoed..

pijn, ik lees het van de gezichten,
het was een schrijver,
maar niet van gedichten...

het was een muzikant..
maar dat vind een moordenaar,

nou eenmaal niet intressant
in onze harde wereld,
met een kille harde stoeprand,

was onze schrijver,
niet intressant,

ze hadden woede,
of de woede had hun,

ze trapten het van hun af,
als kogels uit hun schotgun

onze schrijver,
voelde de pijn

helaas mocht hij niet meer schrijven,
hoe dat zou zijn...

(y)