2 korte gedichtjes
 

Mn gedachten maken kronkels en linken
Linken naar die dingen waarvan je het verband niet ziet
De kronkels laten de realiteit in een diepe brei zinken
Zinken in de toekomst, want de toekomst ligt in het verschiet



De kleuren verscherpen en geluiden worden intens
Elektronen schieten razend door mn hoofd
Sommige delen worden afgesloten en begrensd
Het lichaam wordt actief en zo had ik het mijzelf beloofd

kan best aan elkaar...?

daar ben ik het best mee eens.

Eerste stukje loopt niet soepel (laatste zin). Verder is het best vaag geschreven. En het verband tussen de kronkels klopt id nooit echt helemaal.