Sorry, sorry, sorry
 

Sorry dat ik je de weg blokkeerde
Je aan het praten maakte
Alsof 't zo gewoon was dat ik je begeerde

Sorry dat ik je zomaar aansprak
Je belemmerde van je doel
En daarmee de stilte bij jou ermee verbrak

Sorry dat ik de juiste woorden niet had gevonden
Je tijd verknoeide door verlegen te zwijgen
Die mijn zinnen tot niets maakte en ze maar ging afronden

Nooit heb ik jou gekent
Nooit zal ik weten wie jij bent
Toch hoop ik dat je een mooi leven leidt
En dat je niet net als ik rondloopt met zoveel spijt

goed verwoord, leuk gedicht, leest makkelijk