[verhaal] Harry Piloot
 

Hier is een nieuw verhaal. Het heet "Harry Piloot", ik hoop dat jullie het mooi vinden. Het is heel kort.

--------------------------------------------------------------------------

Wanneer de wekker ‘s ochtends gaat staat Harry altijd plichtmatig op en neemt hij een douche van ongeveer drie minuten lang. Hij kleedt zich netjes aan en gaat naar de ontbijtzaal om een jus d’orange te drinken en twee witte boterhammen met jam te eten. Dan maakt hij een wandelingetje door de natuur en gaat hij naar zijn werk.

Behalve deze gewoonten bezit Harry helemaal niets. Hij is piloot hij is het hele jaar onderweg. De enige dingen die hij heeft zijn een paar schone hemden en bruine sokken. De rest van zijn tenue is gesponsord door de instelling waar hij voor werkt. Vrienden heeft Harry niet, familie evenmin. Hij is eenzaam, maar dat deert hem niet, het enige waar hij namelijk belangstelling voor heeft is het vliegen.

Af en toe krijgt hij bezoek. De directeur komt dan even langs om te vragen hoe het gaat met vliegen, vervolgens praat hij zachtjes even met de stewardess die in de buurt staat. Anderen zijn dan altijd nieuwsgierig, maar Harry hoeft niet te horen wat ze bespreken, hij weet toch wel dat ze het niet over hem hebben, ze zijn immers altijd heel aardig voor hem.

Op een dag krijgt Harry van de directeur te horen dat hij naar een andere afdeling moet. Harry is verbaasd, hij dacht namelijk dat hij alle afdelingen wel gehad had nu hij piloot was. Toch vliegt hij achter de directeur aan door de lange witte gangen. De andere patiënten kijken hem na, ze kunnen zich niet voorstellen hoe hij het volhoudt om de hele dag rond te rennen met zijn armen opzij. Als ze nog eens omkijken zien ze dat de directeur Harry niet meer tegen kan houden. Hij rent keihard het dakterras op en stort zich al fladderend naar beneden.

Harry kon niet meer navertellen dat dit de eerste noodlanding in zijn hele carrière was die hij niet overleefde.

Leuk, maar ergens ook weer niet.

De omslag kwam voor mij best onverwacht, hoewel ik het achteraf wel had kunnen weten. Maar daar hebben we niets aan. Mij wist je dus in eerste instantie wel te verassen.

De zelfmoord is ook een verassing, maar daar hoef je niet trots op te zijn. Harry heeft voor ons nog geen diepte en voordat we beseffen dat hij in een inrichting zit, is hij al dood. Was dat nu echt nodig? Het komt niet al te logisch over zo.

Ik heb geen spelfouten of kromme zinnen eruit gehaald, maar ik kan je aanraden de dingen bondiger te formuleren. Niet omdat je verhaal te lang is, maar omdat je een hoop dingen verteld die niet nodig zijn. Bij de douche volstaat het om te vermelden dat hij dat drie minuten doet, en 'lang' hoeft er dan niet bij. Als je zegt dat Harry geen vrienden en familie heeft, dan weten wij ook wel dat hij eenzaam is.

De allerlaatste alinea is trouwens wel leuk. De zelfmoord moet je er wel inhouden, maar je moet hem iets subtieler brengen. Die grap aan het einde moet gespaard blijven.

LUH-3417

Leuk.
De verrassing kwam al snel, maar dat was niet erg. Het bleef m.i. leuk.

Sommige dingen zijn dubbelop, zoals LUH-3417 al eens
opmerkte, maar dat neemt de grap niet weg. Het blijft leuk. alleen is het soms lastig om te lezen.


Over het algemeen een goed en tof verhaal :)

allereerst bedankt voor het commentaar. het is handig en zeer bruikbaar ;) . eerst luh:

ja, zit wat in, misschien zou ik de 3e of 4e alinea nog uit kunnen breiden, zodat het allemaal wat minder plotseling komt.

ja, mee eens. Ik heb het tijdens het schrijven ongeveer vijf keer veranderd. Toch is het beter zonder lang. Echter:
ik vond het wel mooi om dat nog een keer te benadrukken, zo wordt echt duidelijk dat Harry helemaal niemand heeft.

Interessant: de zin aan het einde had ik niet als grap bedoeld. Nu ik het nog een keer lees snap ik het misverstand. Dit moet dus echt beter geschreven worden.

scimmia,

verrassing komt idd snel, maar het is ook een kort verhaal :) Lastig om te lezen? ik zal de zinnen makkelijker formuleren, althans, ik zal het proberen:)

'Grap' is ook een verkeerd gebruikt woord van mij hier. Het is niet dat je laatste zin mij onder de tafel doet rollen van het lachen, maar eerder dat er ironie in zit. Het is een grappige manier van bewoorden van wat er gebeurd is. Eufemisme en ironie. Daarom moet je hem bewaren.

LUH-3417

ok, dan zijn wij het eens.