kanker
 

mn oma lag in tziekenhuis met darmkanker (ze mocht vandaag naar huis)...k ging woensdag avond bij dr lang en ze was heel positief enzow kreeg ze gister te horen dat dur uitzaaingen zijn en dan moet ze van die chemokuren dingesen... ze denken gloof ik dat ut wel weer goed zal komen ma toch...k ben bang dat ze doowd gaat :( (n)

k wou dit gewoon ff kwijt

sterkte ermee...*geeft knuff*

heeeeeeeeel veeeeeeeeeel sterkte joh!

knuffel!

heel erg veel sterkte.....

He, heel veel sterkte!!! Hopelijk slaan de behandelingen aan!!

xxxxxxxx

:( sterkte meisje..
Probeer toch positief te blijven..

Hmm.....kanker betekend niet per definitie dood gaan. Ze kunnen steeds meer en ik weet het veel mensen overlijden eraan, maar bij mij in de familie hebben bv. een tante, me oma en een neef het wel overleeft. Chemokuren zijn erg zwaar en daar zal ze ziek van worden, soms heel ziek maar als het helpt......sowieso zullen ze haar leven er langer door rekken, bij sommige mensen kunnen ze het echt 20 jaar of langer rekken en dat is echt alleen maar in het geval dat ze het niet kunnen genezen...
Ik snap dat je hele bang bent om haar kwijt te raken, maar zie het niet te negatief in......je weet maar nooit en wat mij moed gaf was bidden voor die gene.....je weet maar nooit en misschien helpt het, als je wilt praten, mijn emailadres is sluuselpluusels@hotmail.com

dank je allemaal :o

ook heel veel sterkte van mij! Wat kan helpen is met vrienden erover praten..en ook positief blijven. tis logisch dat je er bang voor bent , ma misschien is het ook nergens voor nodig. knuffels

Mijn moeder had ook kanker. Ze is genezen. Dus blijf hoop houden!

:) Goede boodschap idd..

Mijn vader heeft kanker gehad, maar dat is later weer teruggekomen. Hij had geen maand meer, maar leeft nu al twee jaar en het gaat goed :)

Maar soms gaan mensen nu eenmaal dood, daar heb ik inmiddels vrede mee :)

hey meisje, heel veel sterkte...

gelukkig dat het bij jou familie zo goed is gegaan allemaal!! k hoop dat het bij mn oma ook goed zal gaan, als k je nodig heb voeg ik je wel toe


dank je wel!

gelukkig dat het weer goed gaat met je vader!!

tja k zal dr wel vrede mee moeten hebben, maar dr is nog nooit iemand van mn familie overleden (behalve mn opa iets van 20 jaar voor mn geboorte) en k hoop ook dat dat nietsnel gebeurd!

tja met vrienden heb k het er nog niet echt over gehad, k zal wel zien of k het ze vertel allemaal, iig heb k al veel aan jullie verhalen!!

dank je!

das idd goed nieuws!! k ben blij voor je dat ze nog leeft!!

meisje bij mij op school had ook kanker is na een hele tijd wel genezen en nu heeft ze nergens meer last van dus altijd positief blijven denken!

Toetertje, meisje, ik vind het heel erg voor je!
*sterkte er mee* :(

Hey...

bij mij werd afgelopen zomer ook een kwaadaardig gezwel geconstateerd...paniek, heel gedoe...studie bijna opgezegd...bij de eerste autopsie gebeurde er echter 'iets' waardoor de pijn verdween...bleek dus uiteindelijk minder ernstig te zijn, al staat de medische wereld wel nog voor een raadsel. Ik heb toen iig gezien hoe zulke crisis-situaties gaan, wat je aan je familie en vrienden kan hebben...en volgens mij heeft je oma harstikke veel aan je joh. Het feit alleen al dat je er hier iets over post wil zeggen dat je om haar geeft, en dat is alles wat ze nodig heeft. Echt veel sterkte!

Hil.

Mijn oma had ook darmkanker. Ik durfde haar toen die tijd alleen nooit op te zoeken. Ik raakte helemaal in de war als ik door het ziekenhuis heen liep al. Toen was ik ene jaar of tien geloof ik. Al die mensen die om me heen dwarrelden, mn oma die doodziek in bed lag. Ik vond het maar niks.
Ze heeft het wel gered en alles gaat nu onwijs goed met haar!
Maar ik heb nog wel t gevoel, dat als ze het niet gered had, dat ik dan een onwijs schuldgevoel had gehad, dat ik haar amper op was komen zoeken.

Maar idd, die angst voor haar dood was echt groot(n)
Ik denk dat je oma heel veel aan je heeft. Mijn oma weet dat ik er bang voor was om haar op te gaan zoeken en ze vond het niet erg, want de tijden erna kwam ze bij ons in de straat wonen en heb ik haar weet ik veel hoeveel keer wel niet opgezocht:)

Ik hoop dat het met jou oma ook allemaal goed komt:)

Liefs

Eendje

heel veel sterkte!!!!!!!

Ojee ... heel veel sterkte :( ... en blijf vooral positief denken, voorzover het kan, want het is ook beter voor je oma als ze ziet dat jij er vertrouwen in hebt. * Knuf *

mijn beste vriendin is in mei overleden ten gevolge van leukemie... Ik weet wel, hoe het voelt... Ik kan alleen maar zeggen: ga er veel naar toe, zo veel als je kan en steun haar! En probeer altijd nog een beetje de moed er in te houden! Als je er blijft in geloven, zal je zien dat het ook helpt... Ik wens je enorm veel moed! Kop op!!!

Misschien een beetje offtopic, maar dat gebeurde toch alleen bij overledenen :confused:

Hoe gaat het met je oma?

Ik kan wel aankomen met verhalen over mensen die ik ken die kanker gehad hebben...maar of je daar wat aan hebt? Iig heel veel sterkte, ook voor je oma en de rest van je familie. Probeer er idd met iemand over te praten, vrienden, familie, wat dan ook.

au·top·´sie (de ~ (v.))

1 onderzoek naar de doodsoorzaak door opening van het lijk => sectie, lijkschouwing, necropsie, obductie
2 persoonlijke waarneming

bron: http://www.vandale.nl/NASApp/cs/Cont...tic/index_werk

Het kan zijn dat hij de term biopsie (verwijderen van weefsel en dergelijke voor nader onderzoek) bedoelde en zich in de term vergiste.

heel veel sterkte! mijn oma had ook kanker..is overleden bijna 2 jaar geleden...toen dat gebeurde realiseerde ik me pas wat voor ziekte dat is zoveel mensen krijgen het..mara die ziekte richt zoveel aan..ik wil je helemaal niet ontmoedigen hoor want er zijn genoeg mensen die genezen van kanker! dus probeer positief te blijven hoor! steun je oma en laat haar zien dat je van dr houdt en dat je er voor haar bent want voor haar is het natuurlijk het allerergste! sterkte ermee!!!

Keep your head up,
het kan heel moeilijk zijn, but still :)

Het spijt me voor je, dat je dit doormaakt, niemand verdient dit.

Ik maak het zelf ook door; mijn mama is ongeneeslijk ziek. Als je mij vraagt, hoelang heeft ze nog? Paar maanden...
Bestraling hielp niet, chemo hielp niet, wel tegen pijn, beetje afremmen zodat ze langer leeft.

Ik geniet elk moment met haar en natuurlijk met de rest van de familie. Ze heeft haar downs wel maar ze kan ook nog zo positief zijn!! Ik bewonder dat enorm.

Ik wens je alle liefde en sterkte toe.

Liefs Loes

Ongelooflijk veel sterkte!!!!!!

Ik blijf het verschrikkelijk vinden, kanker, vooral dat het zo'n hardnekkige ziekte is, fijn om te lezen dat er zoveel tegen te doen is en dat het betekent dat je nog niet meteen ten dode bent opgeschreven!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

wake up, t gaat over haar oma!

what's the difference?????????

ze bedoelt denk ik obductie (nee niet de ontvoeringen) dan halen ze een stukje of de hele tumor weg.

Het woord obductie is volgens mijn Zakwoordenboek der Geneeskunde een ander woord voor lijkschouwing, met als synoniemen autopsie, necroptie en sectie. Ik hou het er net als in mijn vorige reply op dat Scider een biopsie bedoelde, dus het verwijderen van weefsel en dergelijke voor nader onderzoek. Overigens is Scider een hij, zoals je ook in zijn reply kunt zien, aangezien er een M onder zijn naam staat.

:( Sterkte. (F)

Een oma of een opa zijn geen jonge mensen meer, dus als je rekening houdt dat ze aan iets moeten sterven, zoals aan kanker en als je er mee kan omgaan, zal het voor jou veel lichter zijn. de dood moet je accepteren, hoe moeilijk het ook is.
Maar blijf toch hopen, misschien komt ze er wel uit.

Kanker.. het blijft een nare ziekte..

Nadat ik dit topic had gelezen droomde ik dat een vriendin van me ineens kanker had.. Maar dat was maar een droom, voor jou is het echt met je oma..

Ik kan niet meer doen dan haar en jou en alle andere familieleden die haar kennen veel sterkte te wensen en met je mee te hopen dat het weer goed komt..

Sterkte!

hey toeter,

Vanaf dat 'mijn moeder klein was dacht ze ''of ik word 38 of ik word heel oud''
eind 2000 was mijn moeder 38, er werd er ondekt dat ze kanker had.
Ze was 38 dus het was heel erg doordat ze die gedachte al zo lang had.
Ze is bestraalt.
Toen kreeg ze uitzaaiingen en kreeg ze chemocuren ze werd kaal.
Maar ze bleef erin geloven, ook omdat ze naast mij nog kleine kinderen had.
Omdat er zoveel mensen haar steunden en doordat ze zoveel moet heeft.
Heeft ze het overleefd.
Ze hebben de ziekte bestrijd, en nu is ze weer zo goed als gezond.

Duzz voor jouw toeter, steun je oma en blijf erin geloven.

Greezzzz All.