dip/depressiviteit bestrijdings methoden
 

Ik kon ff niet goed op een titel komen...

Probleem is dat tegen een zéér irritante 'vriend' van me (let op EEN vriend in de betekenis van gewoon iemand uit vriendengroepje (*ik haat dat dat woord 2 betekenissen heeft*)).
Zodanig vervelend doet dat mijn gevoel voor zelfwaarde elke keer wordt aangetast.

Helaas is hij toevallig ook zo'n persoon waar mijn standaard methode niet goed tegen te gebruiken is.

Normalitair richt ik alles vanaf bepaald punt naar buiten maar dat werkt niet op hem tenzij ik tot het extreme ga (echt meppen + einde vriendschap). Hem laten stoppen werkt niet en voorlopig heb ik nog geen eventuele vervangende vrienden dus het werkt niet in mijn voordeel om de vriendschap nu al te beëindigen.

Hoe kan ik gevoeligheid verminderen zonder mijn persoonlijkheid te vervormen en eventuele opgelopen.... "depressiviteits-niveau's*" snel en efficiënt te verlagen?

* hoge waarde (zegmaar 100) = echt depressief; 10 = dipje, 0 = normaal... elke 'aanval' verhoogt niveau 3 punten en er gaan dan bij mij ongeveer 2 tot 4 per uur af als ik tussen 0 en 20 zit. (ok, ik heb het misschien beetje raar uitgewerkt maar ik werk dingen graag in getallen uit omdat je er dan mee kunt rekenen)


*owja, ik ben dus niet depri ofzo op het moment. Maar als mijn huidige methode zou blijven falen dan zou hij me technisch gezien echt depressief kunnen maken (niet dat ik het zo ver zou laten komen) maar ik wil dus voor zo lang als het nog nodig is vriendschap behouden.

Vrienden zijn geen nutsobjecten en - in tegenstelling tot wat algemeen aanvaardbaar is - geen noodzaak.

Als hij je verkeerd behandelt en niets toevoegt aan je leven, moet je hem daar gewoon op wijzen. Dus of hij gedraagt zich beter, of hij kan oprotten. Simpel toch?

Ik weet wat algemene definities zijn en daar houd ik me ook niet aan. Maar gewoon gezien een in zekere mate onvermogen om vrienden te maken en nog wat meer punten is het gewoon voordeliger om totdat ik wel een beter groepje heb daarmee te wachten.

Hij voegt denk ik weinig toe maar hij voorkomt wel dat ik bepaalde dingen verlies.
Dat zeggen met oprotten zou tegen hem btw niet werken. Hij zal niet toegeven dat het hem iets uitmaakt. Maar dat maakt niet uit...

Mja, ergens heb je ook wel weer gelijk. Ik kan niet ontkennen dat ik er regelmatig naar verlang hem enorm in elkaar te slaan of zelfs af te maken... helaas/gelukkig is dat illegaal

Gebruik je dit als smoes omdat je zelf geen vrienden hebt? Ik vind dit zwaar onzin. In je eentje red je het niet in deze wereld. Misschien je toffe baantje wel maar verder bestaat er ook nog iets als lol maken. En dat doe je ook samen.

of je nu gelijk of ongelijk hebt, hou er rekening mee dat sommige mensen misschien echt heel graag willen geloven wat ******** zegt, en zich nu wellicht gekwetst voelen.

ik persoonlijk vind niet echt dat hij gelijk heeft, maar zeggen dat je leven mislukt is omdat je geen vrienden hebt is wel heel kwetsend. i've been there... je voelt je echt compleet nutteloos omdat je er blijkbaar niet in slaagt vrienden te maken, krijgt zware minderwaardigheidscomplexen, ... sowieso al rot genoeg. maar uiteindelijk geraak je ook daaruit. en dat doe je alleen. daar had ik geen mensen voor nodig. vrienden zijn geweldig, dat zal ik niet ontkennen, maar sommige mensen zijn ook liever alleen.

Liever eerlijk dan introvert smoesjes bedenken voor een probleem.

Je vat datgeen dat ik zei te zwaar op imo. Ik zeg niet dat iemands leven is mislukt. Ik vind bovendien dat je vrienden wordt en niet maakt. Maken ed. dat klinkt enigzins geforceerd alsof je te graag wilt; als een lust oid.

Daarnaast heeft niet iedereen behoefte aan een grote vriendengroep de een heeft aan enkele vrienden genoeg een ander wil juist veel vrienden. Echter in je eentje red je het (behalve je werk maybe) niet in deze maatschappij. Sociale interactie is belangrijk, juist in deze tijd waarin dat verloederd wordt. En of je nou 1 of 50 vrienden hebt, om het aantal daar gaat het niet. Het gaat juist om het geven en nemen. Een soort van liefde. Juist datgeen dat velen op dit forum in hun leven missen: liefde.

Neuh. Ik kan wel degelijk vrienden worden met mensen, maar verzuim geregeld de contacten te onderhouden.

Affirmative, maar je moet ook mensen uitzoeken waarmee dat kan. De topicstarter schijnt erg ongelukkig met zijn zogenaamde 'vriend' te zijn en daarom zal het lol maken ook tegenvallen.

Ik ben zelf best selectief heb ik gemerkt.

Even terugkomend op wat Jeroen schrijft: sociale affiliatie is inderdaad belangrijk voor de meeste mensen. Onder andere om de volgende redenen:
- Instrumentele ondersteuning: het betreft daarbij directe, praktische hulp.
- Informationele ondersteuning: door contacten met anderen kan men zinvolle informatie krijgen over allerhande zaken.
- Waarderingsondersteuning: mensen hebben behoefte aan erkenning en waardering.
- Emotionele ondersteuning: psychologische nabijheid en openheid en de daarbij gepaard gaande uitingen van affectie, acceptatie, warmte, vertrouwen en begrip.

Hoe afhankelijk jij van vrienden bent, hangt dus er vanaf in welke mate jij in je eigen behoeftes voorziet. Veel mensen redden dat niet.

Ik mis vooral de affectie en warmte, en zoek derhalve met name de nabijheid van meisjes. Mijn behoefte aan gewone vrienden is dan ook niet zo verbijsterend. Het is meer een extra, om eens leuk met mensen om te gaan, ff lullen enzo, maar niet veel meer.

Maarjah, zo ben ik.

Topicstarter? - he bah, dat ik nog steeds zo heet ;)

ehm. Het is wat meer voor naar buiten. Als je geen vrienden hebt dan sta je daar op school in je eentje ergens. Dat voelt niet lekker... niet omdat ik er zo'n problemen mee heb. Ik kan best hele pauzes niks zeggen en gewoon nadenken.
Maar wat meer voor naar buiten.


om nu maar even ontopic bij het offtopic gedeelte te gaan :)

Vrienden zijn wel belangrijk ja. Je kan zonder, als je dat kan dan is het zelfs erg handig. Maar ik denk dat het alles makkelijker en prettiger KAN maken. Ik denk eigenlijk dat beide partijen wel gelijk hebben. Waar ze echter overlappen wint dystopia.

Ik hoop anderen ook niet :) kijk ik vind het fout om tegen hem te zeggen van 'ach vrienden heb je niet nodig je kunt alles wel alleen af'.

Maar goed je schreef zelf eerst ook dat je graag uit wilde gaan enzo dus je wilde wel sociaal contact.

Dan is het imo tijd om andere mensen (beter) te leren kennen. Als dit een goeie vriend van hem is zou ik als ik hem was m'n andere vrienden beter leren kennen en anders met anderen optrekken.

Uitzoeken kan dmv. gelijkenissen (bijv. wat betreft psychologisch profiel, interesses, meningen die op 1 lijn liggen; of juist niet. Etc.)

Wat ik van jou las dat je niet van domme mensen houd. Maar als je dan ook nog 'ns een beperkt interessegebied hebt (ik zeg niet dat dat zo is btw) dan denk ik niet dat je veel contact hebt. Niet dat dat persee een probleem is ofzo.

Heeft je vader veel vrienden? Zou jij dan samen met je vriendin kunnen leven zonder dat je verder anderen in je leven hebt?

Nee. Hij heeft kennissen. Vrienden vindt hij lastig en tijd consumerend, dus houdt hij mensen op een veilige afstand.

Ja, maar zoals gezegd zijn andere contacten 'als extra' mooi meegenomen. Het is niet zo dat ik ze zal mijden, zolang ik ze niet als irritant ervaar.

ff back-on-problem.

Ik denk dat voor mijn situatie geweld de beste oplossing zou zijn. Gewoon snel optreden en stomp ofzo geven en daarna 3 aanvallen afweren en als hij dan weer aanvalt zelf ook weer slaan.
Dat wordt dan:
1) kort en duidelijk => hij doet minder vervelend
2) langer, hard en pijnlijk => 50/50: het wordt beter / vriendschap echt weg

hoe denken jullie hierover?

Ik weet hoe moeilijk het is om in zo'n situatie een einde aan een vriendschap te maken maar ik weet ook hoe belangrijk het kan zijn.

Denk maar eens goed over hoe belangrijk die "vriend" is. Ik denk dat je het ook heel goed zonder hem red al denk je mischien zelf van niet. Dacht ik eerst ook in zo'n situatie maar uiteindelijk ben ik heel blij dat ik er een eind aan heb gebreid. Alleen zijn is moeilijk maar geloof mij maar, als je geloofd dat je een leuk, goed, aardig persoon bent komt het weer goed. Hoe moeilijk het ook is. Probeer na te gaan wat belangrijker is voor jou op dit moment en probeer over een langere termijn te denken.

Computergames = solo (tenzij online)
Gitaar spelen = solo (tenzij in band)
Programeren = solo
Muziek luisteren = solo (ik ga niet iedereen uitnodigen om muziek te luisteren)

Dat zijn de dingen die ik beschouw als lol maken....

Op lange termijn maakt het weinig uit, gaat het dat wel doen dan merk ik dat op tijd om ernaar te handelen.

Maar andere mensen die waarderen me alleen om mijn capaciteiten in de exacte vakken... op sociaal gebied ben ik nog niet zo goed.

Ik had al een oplossing maar toch bedankt.