Wat is de reden om atheist te zijn?
 

Hoi filosofen :)

Hoe is het leven, bij de gelovigen, half-gelovigen, niet-gelovigen, of nog andere mensen als dat kan? Zouden jullie me misschien uit mijn vraag kunnen helpen? Die gaat over de redenen om atheist te zijn, maar natuurlijk is iedereen uitgenodigd om iets nuttigs bij te dragen!

Een atheist vertelde een keer dat hij atheist was omdat hij niet een deel van zijn vrijheid op wilde offeren, door de overtuigingen van een geloof aan te nemen. Hij wilde liever zelf verzinnen wat goed was, en dat soort dingen.

Nu, daar ging hij dan, denkdenkdenk. Na een hele tijd denken had hij iets bedacht. Hij had natuurlijk nog steeds veel vragen over, waardoor hij nog steeds veel meer onzekerheid had dan veel gelovigen, maar hij had toch op een vraag wel een antwoord verzonnen, door een logische redenering.

Nou vraag ik me af wat nou eigenlijk het voordeel voor hem was om atheist te worden. Hij had heel veel twijfels die hij met behulp van een zinnig geloof had kunnen vermijden. Het voordeel dat hij noemde was dus de vrijheid.

Maar die vrijheid, daar wil ik nog wel ff over verder praten. Hij kon dus zelf verzinnen wat goed was en zo, en daar had hij wel wat twijfels en moeilijkheden voor over. Ten eerste, mensen met een geloof kunnen nog heel veel vrijheid over hebben, meer dan iemand toch ooit zal gebruiken. Maar ten tweede, toen hij iets besloten had over een van zijn vele vragen, met behulp van de logica, hield hij zich aan wat die redenering aangaf. En hoezeer is dat nou beter dan je houden aan wat een geloof je vertelt?

Als je zelf iets verzint over t leven, is de kans groot dat je dat minder goed kan dan een hele rij zeer gewaardeerde mensen in de kerk. Jij hebt zelf maar een paar dingetjes bij het verhaal kunnen betrekken, je hebt veel minder levenservaring dan die anderen, enzovoort.

En verder: Je houdt je toch ergens aan, dus waar is die vrijheid nou gebleven? Die vrijheid is gebleven in het feit dat het iets is dat je zelf hebt verzonnen. En daar kicken sommige mensen misschien op: 'dit heb ik ZELF verzonnen.' Maar is het dan ook beter dan het aannemen van de antwoorden van een religie?

Een religie geeft je goede antwoorden op een aantal belangrijke basale vragen. Als je die antwoorden hebt, kun je zelf verder met de volgende vragen en problemen.


Dit waren allemaal maar voorbeelden en verhelderingen. Mijn echte vraag is deze:
Als atheist moet je telkens opnieuw het wiel uitvinden, telkens opnieuw de antwoorden op die basale vragen vinden, terwijl er al lang heel bruikbare en zinnige antwoorden zijn gevonden...
Hoe belangrijk is het idee dat je ideeen volgt die je zelf hebt verzonnen, hetgeen eigenlijk vooral een aanwijzing is dat ze misschien een stuk minder goed gebaseerd zijn dan de antwoorden van religies?



Daar ben ik nou heel benieuwd naar!

Luv, John Sickbock

PS: Waar ik het heb over je bij een kerk aansluiten, bedoel ik niet dat je helemaal opgaat in een of andere sekte, of dat je elke dag drie uur zit te bidden, maar dat je je aansluit bij de ideeen van die kerk. Ook hoef je niet per se ieder detail te geloven, maar het gaat om de basis-ideeen.

PS2: met atheist bedoel ik eigenlijk ook agnosten, en iedereen die zich niet bij een religie aansluit.

Ik ben atheïst omdat ik het geloof en veel van zijn ideeen belachelijk vind. Er is geen god die mij stuurt of over mij waakt..et was een hersenspinsel van een dude van een paar duizend jaar geleden ofsow....
Veel gelovigen zeggen dat het om de kern gaat, het lief zijn voor mekaar enzo...maar ik heb daar geen geloof voor nodig. Ik hoef niet een of andere gozer te aanbidden die ik niet ken en die te belazerd is zich aan mij te tonen...hemel is ook onaannemelijk, omdat het nergens op slaat. Ik vind de gedachte dat mensen die lief zijn geweest naar een of andere überplek gaan nix meer dan een shot van eigendunk.."kijk eens hoe superieur wij zijn, wij hebben een hemel!" Voor zover ik weet gaan dieren niet naar de hemel, omdat et lage levensvormen zijn...ik vind dit gewoon een walgelijke ged88...
En dat Jezus = redder gedoe vinnik ook nogal lame...dr is geen bewijs voor..en toch gelooft iedereen et.
Voor zover ik weet is geloof begonnen als nix meer dan afpersing...aflaten, mensen eloof op dringen om zo meer eld te krijgen enzo....hieruit is et huidige geloof ontstaan...gewoon een zooi gasten die d88 dat et waar was wat ze vroeger vertelden en ze zijn 'eerlijk' verder gegaan...
Ik vind et ook nogal storend dat er in de wereld zovel 'mannen van God' zijn die kinderen misbruiken...

Et komt er grofweg op neer dat de ideeen mij verre van aanspreken..IMO hebben gelovigen een blinddoek om, en denken niet helder na...ze volgen vrijwel blind wat een boek of een dude in de kerk zegt, en gaan er niet zelf logisch over nadenken...en niet alleen uit een gelovig oogpunt...maar het bekijken van een afstand is iets wat ik nog nooit gezien heb...

btw: vrijheid = een illusie...niemand is vrij in deze wereld...alleen als je je eigen land hebt en je doet alles wat je wil....zonder geloof zijn er wel minder regels om aan te houden...maar een goed argument lijkt et me niet...

ps: mijn 'g' toets op mn keyboard weigert zeer vaak, dus et kan zijn datter soms wat vreemds staat...ik heb et nagelopen..maar ik kan wat over et hoofd zien...

persoonlijk vind ik liever alles zelf uit dan dat ik me laat leiden door wat tientallen generaties zwetsende zwevers aan duidelijk inconsiste en onsamenhangende theorieën hebben opgebouwd. verder walg ik van vroomheid; en geloof, vroomheid en achterbaksheid gaan vaak hand in hand bij de mensen die de touwtjes in handen hebben (voorzover ik dat van tv weet (prekende dominee's en christelijke experts in discussieprogramma's) en ik me mijn godsdienstleraren kan herinneren). ook zie ik niet in waarom de mens nu zo speciaal zou moeten zijn voor een hoger wezen; als er zo'n groot verschil zit tussen god en de mens is het verschil tussen mens en plant/dier zo'n beetje verwaarloosbaar. ik ben zelfs opgevoed met het idee dat het naief is te denken dat je terechte kritiek kunt hebben op het christendom; echt heel vaag als ik daar aan terugdenk want het van buitenaf slaat het echt helemaal nergens op. maarja als je er eenmaal bijhoort is het moeilijk om er nog uit te komen; niet zozeer omdat mensen je dwingen (al kan die sociale controle bijvoorbeeld bij de jehova wel een grote rol spelen) maar er wordt ingespeeld op emoties van twijfel en angst versus liefde en veiligheid en je wereldbeeld wordt zo enorm sterk beinvloedt door wat ze je in je eerste jaren wijsmaken :(

en verder sluit ik me aan bij D@mien.

Denken jullie dat de kern van ideen van, zeg het Christendom, zwets is? Als de tien geboden bijvoorbeeld.

Of dat je er niet aan herinnerd hoeft te worden?

Zwets
[edit] een aatal spreken voor zich....zoals niet doden enzo...maar die dingen van ere uw god ofsow vintik zwets[/edit

nee het 5e, 6e en 8e t/m 10e gebod zijn wel okay; maar ook al is onze samenleving daar ooit wel op gebaseerd hoef je geen christen te zijn om daar op te komen en je daar aan te houden.

Hmmm... Mijns inziens kan er best een vrij logische verklaring zijn voor de verhalen in de Bijbel, alleen is er volgens mij weinig zinnigs meer van over... De Bijbel is een verzamelwerk van verhalen uit de oudheid... Helaas zijn die verhalen vaak meermaals door verschillende mensen vertaald en/of overgeschreven... Een subtiel vertaalfoutje een paar duizend jaar geleden kan een paar eeuwen laten zijn uitgegroeid tot een enorme stapel lulkoek...

Trek de vergelijking met de kleuterklas, waar je in een kring zit, en Jantje moet aan Pietje vertellen dat een brandweerauto door een plas water reed... Pietje moet het aan Klaasje vertellen, Klaasje aan Fritsje, etc. Laat Henkie, kind nummer 9, nou net een vieze plurk in wording zijn... Hij maakt er "De brandweerauto reed door een berg kamelenstront." van... Kind nummer 15, Keesje, zoon van één of andere bolleboos, heeft ook nog wat kunstzinnige inspiratie, en hij maakt er "Het rode rijtuig verplaatste zich rechtuit door een verzameling kamelenexcrementen." van... Binnen de kortste keren heb je de meest bizarre verhalen die rondgaan...

Stel je nu eens voor dat Jantje, Pietje, Klaasje en Henkie 10000 jaar geleden leefden, en dat het spelletje nu nog steeds door gaat... Zelfde principe...

Daarom volg ik gewoon mezelf (en m'n opvoeding), tot de waarheid écht aan het licht komt... Werkt prima, de basisideeën zijn tóch al duidelijk...

atheist is niet geloven in een god.

Ik denk dat die discussie vrij duidelijk is, voor de een is er een god voor de ander is er alleen eeuwige materie. Dat is voor mij al reden om de kerk of elk ander geloof te verwerpen.
Dan heb jij het over de ideeën uit de bijbel, en dat je als atheist steeds daar zelf achter moet komen.
Stel nu, ik volg de principes van de bijbel (geboden ofzo) , maakt mij de een volger van het christelijke geloof? Ik vind van niet.

Een atheist is dus een labeltje dat je plakt op iemand als hij niet in god geloofd. Dit staat verder compleet los van zijn denkpatroon.

Ik sluit me bij D@mine aan, ik heb geen reden om in God of wie/wat dan ook te geloven, en naasten liefhebben etc. kan ook heel goed zonder religie. Niemand doden etc. ook.

Ik geloof in mezelf, dus in 'n God :)

ps. Ieder die weet dat de bijbel en de mensen die de bijbel verkondigen niet de woorden van God overbrengen, gelooft in zichzelf.
(zo zie ik het)

atheisten geloven alleen in hun zintuigen en hun zintuigen zeggen ze dat er geen god is dus daarom zijn ze atheist.

Mensen zijn eeuwenlang misbruikt door de kerk, de kerk was de grootste macht, mensen misbruikten God, de koningen bijvoorbeeld, om hier in te gaan geloven, er zijn nog steeds mensen die het gebruiken om een hoop te verklaren, dingen die al echt bewezen zijn tegen wat de bijbel zegt in enzo, nee geen redenen meer om er in te geloven. Ik ben ook niet in een omgeving opgegroeid waar ook maar enig geloof te bespeuren was... ik geloof niet in een god, andere mensen mogen dat, maar moeten mij niet durven anders te vinden omdat ik nergens in geloof.

Ik geloof niet in dingen tot ze bewezen zijn en bewezen zijn ze pas wanneer ik ze zie/hoor/voel/enz. Ik heb god nog niet gezien/gehoord/gevoeld enz., dus geloof ik niet in hem.

Of de antwoorden uit bv. de bijbel bruikbaar en zinnig zijn, is een eigen mening. Waarom zou ik in de ideeën en verhalenvan iemand die ik niet ken geloven? Ik geloof liever in m'n eigen ideeën.

Omdat het sowieso belachelijk is om iemand te aanbidden, en al helemaal als die niet bestaat.

Ik geloof helemaal niks, omdat ik het onzin vind om aannames te maken die je hele leven beinvloeden, waarvan je met geen mogelijkheid kan zeggen of ze juist zijn.
Ik vind het onzin om mijzelf te richten op het hiernamaals, en dus het leven hier op aarde, hetgeen waar je nog het meest zeker over bent, te verwaarlozen. Daarnaast vind ik het ook nog eens zwak dat je een God nodig hebt om je acties te verantwoorden en nog zwakker dat je Satan nodig hebt om de schuld te geven als iets fout gaat. Bovendien vind ik het hypocriet om 'goed' te doen, zodat je in de hemel mag.

Overgens geloof ik dus ook niet dat er GEEN god is. Ik ben dus geen Atheist.

Ik ben het met onze john eens

Wacht ff: je gelooft niet een een god maar je zegt niet dat ie er niet is. Dus je gelooft wel in iets. Just like the andere 95% van de mensen op deze aarde. ??

Tuurlijk, iemand aanbiden ofzo omdat ie niet bestaat is grote onzin. Maar in het schristendom gaat het over liefhebben en dankbaar zijn. Je aanbidt omdat je dankbaar bent. En niet alleen omdat jezus een redder is ofzo. En je krijgt er antwoorden. Er izjn geen verplichtingen aan het christendom, dat is nou het mooie, iedreen krijgt er ruimte om toch zijn eigen denkbeelden kwijt te kunnen. Je hoeft er niks, je mag (bijna) alles. En idd iedereen wil altijd vrij zijn, maar alke beweging die we maken is toch beperkt door regels. Kijk maar de matrix then you know what you mean.

Nu zeg je natuurlijk, ja dag, me een beetje in allemaal van die vage dingen verdiepen met stomme regeltjes. Nou ik handhaaf ze met plezier, of tenimste dat probeer ik en dat is al genoeg voor het chr geloof. Niks 5x bidden op een dag. Ik leef zoals iedereen op deze wereld, ik heb alleen de antwoorden, en daarom weet ik hoe intens ik van deze wereld mag genieten.

Wij als mens hebben ook maar 5 zintuigen(of soms 6)en onze wereld is beperkt in wat we waarnemen. Ljikt het je dan niet gezond om te denkne dat wij ons gewoonweg niet alles voor kunne stellen?Net zoals een hond zich geen computer kan indenkn, kunnen wij ons bv een geestenwereld niet waarnemen??Het lijkt mij wel gzond omjezelf dat voor te kunne stellen.

ik had inderdaad uit mezelf bijvoorbeeld niet kunnen verzinnen dat er protonen en neutronen zijn die weer uit quarks bestaan enzo; maar om dan maar meteen het christendom, of iets dat daar op lijkt, te omarmen en daarmee te berusten in m'n onwetendheid vind ik persoonlijk maar niks. trouwens, als iedereen zo zou denken leefden we nu nog in de middeleeuwen.

En omdat men vroeger een kleiner denkvermogen had, konden ze de simpelste dingen niet verklaren...dus verzonnen ze God..de oplossing voor al het onverklaarbare.

Compleet fout. Ik zei dat ik helemaal NIETS geloof. Ik geloof niet dat God bestaat, en ik geloof niet dat God niet bestaat. Wat 95% van de mensen hiermee te maken heeft is mij een raadsel.

Agnosticus :) Je zegt gewoon 'je kan het nooit zeker weten' en leeft rustig verder. De verstandigste manier (y)

vraagje, hoezo hadden we vroeger een kleiner denkvermogen?
die opmerking toont al aan dat we niet veel evrder zijn dan vroeger. We hebben nog steeds ontstaansthearieen, die overtuigender lijken, maar het is allemaal hetzelfde en niemand weet het zeker.

Een geloof houd in: een god. (en kom nu niet aan met het boeddhisme: dat is een levensovertuiging). Een atheist ontkent het bestaan van God. Als God niet bestaat kan hij ook geen antwoord geven op jouw vragen.

Daarbij: iedereen heeft een andere visie op de wereld. Dat betekent dat het wiel dat jij hebt uitgevonden, onder mijn fiets niet past. Dus ik moet het wiel wel zelf uitvinden.

Vroeger was de kennis van de mensen zeer klein...ze konden verschillende dingen simpelweg niet verklaren, omdat ze toen wetenschappelijk nix voorstelden, en omdat ze dus dingen niet konden verklaren, hebben ze een verklaring verzonnen voor al het onverklaarbare..een God...onweer was bijvoorbeeld een teken dat god boos was ofsow...nu kunnen we zulk soort verschijnselen verklaren, maar het geloof in een god is blijven hangen...

Niet mee eens... ik ben het helemaal eens met tuonier1.

Vroeger konden ze het best verklaren, dat zeg je zelf! Toen met een god, nu met wetenschap. Das allebei een manier van verklaren.

Je zegt ook dat ze toen maar wat hebben verzonnen om t allemaal te kunnen verklaren, omdat ze nou eenmaal graag een verklaring wilde hebben. Mee eens, maar dat is nu precies zo. We noemen het nu echter niet meer god, maar wetenschap, en het verhaal erbij is anders.

Het enige verschil is dat de verklaring die we nu hebben er een is waar jij het mee eens bent, en die van vroeger niet omdat die niet met de huidige wetenschap te verenigen is. Onze wetenschappelijke verklaring zouden ze vroeger om dezelfde reden fout hebben genoemd: die is niet te verenigen met het geloof in hun god.
Maar om daarom te zeggen dat die andere fout is of zo, dat is gewoon het zeggen dat je eigen cultuur/geloof het beste is en dat het andere slecht is omdat het niet je eigen geloof (wetenschap dus) volgt.
Das trouwens helemaal nie erg - we doen het allemaal. Maar toch is het overdreven om anderen dom te noemen wegens een verschil van mening.

Cultuur-relativisme :D

go johnnie go :p

Dan maar ongezond.

Ik denk er wel eens over na, maar om nou te geloven dat het er ook werkelijk is, dat vind ik weer een heel stuk verder gaan. Wat ik niet waar kan nemen is er niet, voor mij is het er niet. Hoe kan iets er zijn als je het niet waar kunt nemen? Voor mensen die het wel waar kunnen nemen zal het er zijn, dat vind ik ook gezond. Mensen die het niet waar kunnen nemen, maar er wel heilig van overtuigd zijn dat het er is, vind je dat echt gezond? (Ik vind het geloof niet ongezond, ik vind het wel ongezond dat iemand tegen iemand anders zegt dat het niet gezond is als je je dit soort dingen niet voor kunt stellen. Vooral als je je het wel voor kunt stellen, maar er zelf niet ingelooft, dat zijn nl twee verschillende dingen.)

'god doet dat' is geen verklaring, maar een valse geruststelling.

Citaat:

Je zegt ook dat ze toen maar wat hebben verzonnen om t allemaal te kunnen verklaren, omdat ze nou eenmaal graag een verklaring wilde hebben. Mee eens, maar dat is nu precies zo. We noemen het nu echter niet meer god, maar wetenschap, en het verhaal erbij is anders.

Je gaat wel heel erg kort door de bocht door te zeggen dat de verklaring 'het is gods werk' precies eender is met de wetenschappelijke onderzoeken en daaruit voortvloeiende feiten.

Citaat:

Het enige verschil is dat de verklaring die we nu hebben er een is waar jij het mee eens bent, en die van vroeger niet omdat die niet met de huidige wetenschap te verenigen is.

Het verschil is dat de verklaring die we nu hebben er een is gebaseerd op feiten en die van vroeger op giswerk en geruststellende fabels.

Citaat:

Onze wetenschappelijke verklaring zouden ze vroeger om dezelfde reden fout hebben genoemd: die is niet te verenigen met het geloof in hun god.

Niet om dezelfde reden fout, ze hadden vroeger minder kennis.

Citaat:

Maar om daarom te zeggen dat die andere fout is of zo, dat is gewoon het zeggen dat je eigen cultuur/geloof het beste is en dat het andere slecht is omdat het niet je eigen geloof (wetenschap dus) volgt.

Niet per sé slecht, wel achterhaald.
(de wetenschap is imo geen geloof trouwens.)

go cha0s! (y)

Als je deze aanames verder doordenkt kom je tot de conclusie dat het ik niet bestaat. Je kan immers niet je eigen denken waarnemen. Ik kan deze conclusie niet annemen aangezien het ik volgens mij wel bestaat en het bewijs daarvoor is simpel: cogito ergo sum.
Het bestaan van het bewustzijn is een goede reden om god in te geloven. Het bewustzijn kan niet verklaard worden door het als een product van je hersenen te zien aangezien het bewustzijn buiten de werkelijkheid staat. Je bent je bewust over de werkelijkheid. Het bewustzijn is dus eigenlijk een wonder , dat god veroorzaakt heeft.

ik kan me heel goed voorstellen dat anderen denken dat ze bestaan door de manier waarop ze zijn opgebouwd; ik kan het van mezelf in die zin dus ook verklaren; zelfs dat het onwerkelijk voelt dat het niet zo zou zijn is op die manier heel duidelijk te begrijpen, dus ja... waarom niet?

als je dat niet kunt accepteren maar er een god bij haalt, dan verschuif je het probleem toch alleen maar?

Volgens mij kan je het bewustzijn verklaren als een product van de hersens. Vergelijk het met een wasmiddel : een wasmiddel bestaat en wordt geproduceer maar geeft geen informatie over de werkelijkheid. Taal geeft wel informatie over de werkelijkheid o.m over de processen in de werkelijkheid. Taal is dus een wonderlijk iets het heeft imo geen oorzaak en is dus een wonder.
Je zou kunnen zeggen dat God voor dat wonder verantwoordelijk is. Hoe die verantworordelijkheid precies in elkaar zit weet ik niet.

okee lets favce it jij bent gewoon overtuigd van de weteenschap en die gedachtengang, maar vroeger waren die mensen gewoon overtuigd van hun geloof omdat iedereen dat toen riep. Nu ben ijj overtuigd van de wetenschap of jou 'geloof'(tuurlijk het is wel iets meer op waarnemingen gebaseerd dat weet ik ook, maar wteenschap geeft voor zoveel dgingen ook nog geen verklaring)omdat dat nu ook wordt geroepen in je omgeving.

ik had nog een apart vraagje geloof je dan ook dat de evoltuutiethearie die laaste thearie is die altijd zal blijven bestaan en die absoluut waar is?volgsn onze waarnemingen nu oissie heel wara, maar over 100 jaar weten we weer veel meer over de oneindigheid van e ruimte en zonnestelsels,m en mischien wel andere levensvoremne op planeten, en dan zijn er misschien al 20 nieuwe theorieen geweest. Zo blijft de mens zich ontwikkelen wat dat betreft, qua kennis dan. Het is natuurlijk de vraag of we er dan nog zijn.

Jij denkt van niet?

ik ben ook atheist

de meningen onderling zijn verspreid en ben met velen eens dat er geen god bestaat

wat ik ook altijd zo belachelijk vindt is dat mensen kracht zoeken bij hun ''god'' terwijl er bv. in hun leven belangrijke levens zijn afgepakt..en dan vragen ze zich af van ..waarom in ''godsnaam''?
tis niet de schuld van god dat er iemand sterft die je lief had...t gebeurt gewoon zonder enige reden..

ik geloof in mezelf en das t enige

ach je weet maar nooit. overal rekening mee houden he

Geloof is gewoon in het leven geroepen, lang geleden toen men nog niet de middelen had om dingen zoals bliksem of andere dingen te verklaren. *Dat is Gods hand!*. Ja, daag. Wat dinges zei in zijn beginpost: Geloof geeft antwoord op veel basale vragen. In mijn ogen zijn die antwoorden absoluut NIET voldoende, simpelweg is het gewoon zeggen: Dat komt door God. Nou, sorry, maar ik ga niet geloven dat de wereld geleid word door een 1 of ander wezen of 1 of andere mens die nog nooit gezien is, en waarvoor geen bewijs is dat ie daadwerkelijk bestaat.

Ergens lang geleden ontstond er door een mutatie een taalgen. Hierdoor zijn we gevoelig en kunnen we aan onsamenhangende klanken beelden zetten. Dieren hebben universele communiceervormen. De mens heeft verschillende talen. Ik kan geen Japanner verstaan, maar toch kennen wij dezelfde dingen en kunnen we die aanduiden met klank. Verder heeft taal, samen met het hoger wordende denkniveau de mens in staat gesteld om niet enkel gevoelens aan te duiden, maar ook dingen. Tevens ontstaat er een interactie waarbij werkwoorden komen. Door abstracte begrippen kan me filosoferen, dus zich verwonderen over dingen. Daarmee worden gelijk antwoorden gezocht.
Taal is dus geen woder Gods.

Ik zie telkens mensen die God irrelavant vinden alsof hij heeft gezorgd voor de bliksem etc. Dit sluit echter niet deisme uit, en daarom ben ik agnosticus. Ik zal open staan voor een onomstatelijk godsbewijs, maar wat het begrijpen van deze wereld betreft vertrouw ik eerder de wetenschap dan dogmatische conclusies.

REIE

Ik heb op 'n christelijke mavo gezeten, waar openlijk getwijfeld werd aan de evolutietheorie en dergelijke, dus dat zou maar deels opgaan dan...
Je ontwikkelt jezelf, dat doet (hopelijk) niet de omgeving voor je. (ze hebben wel invloed, maar zullen niet de doorslag geven.)

Citaat:

ik had nog een apart vraagje geloof je dan ook dat de evoltuutiethearie die laaste thearie is die altijd zal blijven bestaan en die absoluut waar is?volgsn onze waarnemingen nu oissie heel wara, maar over 100 jaar weten we weer veel meer over de oneindigheid van e ruimte en zonnestelsels,m en mischien wel andere levensvoremne op planeten, en dan zijn er misschien al 20 nieuwe theorieen geweest. Zo blijft de mens zich ontwikkelen wat dat betreft, qua kennis dan. Het is natuurlijk de vraag of we er dan nog zijn.

Ik hang de evolutietheorie wel aan, maar geloof niet dat dat per sé de laatste theorie zal zijn, kennis zal zich idd verder uitbreiden en met meer kennis waarschijnlijk ook meer antwoorden. (en meer vragen :p)
Maar ik wacht liever die antwoorden af dan in een 'verhaal' (zo zie ik het) te geloven dat duizenden jaren geleden verzonnen is. :)

Hier ben ik het niet mee eens. Mijn ouders zijn allebei christelijk, de rest van mijn familie ook, maar mijn wereldbeeld is nooit beïnvloed door hen of door anderen, de kerk bijvoorbeeld. Misschien is dat persoonlijk hoor, maar er werd ook niet ingespeeld op mijn emoties van twijfel en angst tegenover liefde en veiligheid, of ze deden dat wel, maar ik was er niet gevoelig voor.
Het is in ieder geval onzin om algemeen te stellen dat je, als je er eenmaal bijhoort, er maar met moeite uit kan komen. Ik 'hoorde er' bijna 12 jaar 'bij'. Daarna geloofde ik helemaal nergens meer in (ik kon er dus gemakkelijk uitkomen) en inmiddels ben ik nu weer terug bij waar ik op mijn 12e jaar eindigde: geloven. Ik ben dus geen atheïst. :)

ahja, mijn vader vertelde me dat de wereld de volgende keer door vuur zou vergaan omdat het de vorige keer met water was; doodsbang werd ik daarvan; en ik wist zeker dat het op zondag zou gebeuren want dat was toch altijd al zo'n kutdag.

-edit-
sorry, was een beetje off-topic. on-topic dan maar:
ja ik generaliseerde misschien een beetje te veel ;) maar ik denk toch wel dat het een factor van belang kan zijn.

je hebt m niet waargenomen, das heel wat anders. Denk je dan meteen als je iets niet ziet dat het er dan niet is?

wat is dan het voordeel van het aanhangen van e evolutietheorie?het is hetzelfde als geloof?allebei onwaar. Alleen van geloof krijg je meerwaarde. Zie ook topic 'wat is het voordeel van geloven?'

De evolutietheorie is zoals de naam al zegt een theorie, ontsproten uit de wetenschap. De theorie beroept zich op feiten en onderzoeken.
Godsdienst beroept zich op een bundel als waarheid gepresenteerde fabels.
Daar zit toch wel een redelijk verschil in, en is m.i. dus zeker niet hetzelfde.

Van geloof krijg je meerwaarde vind ik zo'n uitspraak waar ik eigenlijk niet veel mee aankan, aangezien dat alleen voor jou zo voelt, of in jouw ogen meerwaarde heeft; De wetenschap heeft voor mij juist meerwaarde omdat het onderzoekt en kritisch durft te zijn over z'n eigen bevindingen waardoor je zekerder over je (eigengevonden) antwoorden kunt zijn. (dit in tegenstelling tot godsdienst waar kritiek en rationeel denken enigzins taboe lijken te zijn.)

:edit: woordje vergeten waardoor zin niet klopte.. ff bijgewerkt

ik denk dat ik een soort van agnosticus ben. maar dan weer een klein beetje anders... ik ben iig niet overtuigd van het bestaan van god en doe ook niet echt aan religies... bij mij komt het erop neer dat ik het bestaan van god niet erken, maar ook niet ontken.

maar wat de reden is om atheist te zijn... of om je niet aan te sluiten bij een bepaalde religie.

ik denk dat die vriend van jou wel enigzins gelijk had met zijn vrijheid argument. alhoewel ik dat iets anders uit zou leggen. het gaat mij er niet zo zeer om dat ik zelf de geheimen van het leven ontrafel enzo; in dit geval betekend vrijheid voor mij het niet automatisch denken volgens een bepaalde leer, maar open staan voor allerlei theorien om dan je eigen mening te kunnen vormen. Mijn bezwaar op het geloof is dat je gedachten automatisch in een bepaalde richting worden gedreven; je kunt best geloven in god, maar het zijn de religies die je denken besturen. want die eeuwen oude boeken zijn nog steeds de leiddraad van religies.

het gaat mij er niet om dat ik zelf dingen verzin... ik vind het alleen belangrijk een visie op het leven te hebben die ik zelf gevormd heb, en niet een die gevormd is door eeuwenoude tradities. waarschijnlijk zullen gelovigen vinden dat zij een geheel eigen visie hebben, maar imo is dat dus niet zo, omdat zij sowieso de bijbel of koran volgen en als waarheid erkennen. Imo kun je dan niet meer écht open staan voor andere theorien en zienswijzen en dus je eigen visie niet ontwikkelen.

Verder is het jóuw mening dat religie goede antwoorden geeft. Religie geeft mij op een heleboel vragen géén goede antwoorden. Dus zoek ik liever mijn eigen antwoorden, waarbij ik misschien wel aspecten uit religie gebruik, maar ook andere bronnen gebruik.

Verder heb ik nooit het gevoel gehad dat ik telkens opnieuw het wiel uit moet vinden oid. Iedereen heeft zijn eigen waarheden, dat betekend niet dat de ene theorie minder waar is dan de andere, zolang ze voor jou waar zijn. Nu krijg ik vast reacties als “voor sommige dingen bestaat maar 1 waarheid” en dat is ook wel zo, maar toch kijkt ieder mens op een andere manier naar de wereld denk ik.

Het is niet zo dat ik alles wat ik vind en denk zelf verzonnen wil hebben, ik vind het vooral belangrijk om naar aanleiding van verschillende denkwijzen mijn eigen denkwijze te vormen. Daarom wil ik niet een bepaalde religie achterna lopen, omdat dat imo je denken beinvloed.

Een andere reden voor mij om niet in god te geloven is dat ik niet in god wíl geloven, omdat, als er een god zou bestaan, ik hem geen goede god vind, ik zou het heel erg vinden als er een almachtige god bestaat die de wereld zo naar de knoppen laat gaan.

Maar wat ik me ook afvraag; wat is de reden om wél te geloven? Want zeker weten doe je het nooit, en als je kijkt naar al het onrect in de wereld, hoe kun je dan geloven in het bestaan van een goede god?


(hoop dat t een beetje een duidelijk antwoord is :))

adieu!

Ik zie mezelf als atheist...Om een of andere vage reden geloof ik niet in God, en dat ligt waarschijnlijk aan mijn opvoeding...ik moet toegeven dat ik als achtjarige dat wel deed, omdat we steeds werden geconfronteerd met dat soort verhalen...eens dat slabakt werdt het minder en ging ik automatisch nadenken...

En zelfs wanneer ik een antwoord vind die heel wat meer vragen uitlokt...blijf ik toch voldoening hebben...iets wat ik in die situatie niet zou hebben als gelovige, omdat alles reeds bepaald is...

Ik heb éénmaal voldoening om antwoorden te vinden via logische redenering op vragen die voor MIJ nog niet opgelost zijn...iets waar jij geen behoefte aan hebt...zo simpel is het volgens mij

ik denk eerlijkgezegd datatheisme meer nadelen heeftdan voordelen. Het is fijn om een antwoord te krijgen op levensvragen zonder er over hoeven na te denken. Het is fijn om te weten dat er iemand voor je zorgt. Je kunt troost vinden in geloof.

Maarwaar het grootste voordeel ligt, is niet per se de waarheid :s

Atheisten nemen aan dat er geen god zou zijn.

Gelovigen nemen aan dat er wel een god zou bestaan.

Beide geloven ze iets te kunnen zeggen over iets waar je met geen mogelijkheid iets over kan zeggen, omdat een god altijd wel op een of andere manier mogelijk of onmogelijk is.

Agnosticisten aanvaarden dat je er dus geen zinnige uitspraak over valt te maken en ik vind atheisten dan ook even speculatief als gelovigen.

Als atheist zou je evenveel jezelf kunnen beperken dan als gelovige. Gelovigen kunnen veel kracht en overtuiging uit hun geloof halen. Je moet alle kracht uit jezelf halen en als je daar overtuigd van bent kan je een beetje arrogant worden.
Gelovigen zijn echter even arrogant door te zeggen dat je niet in de hemel oid zou komen als je niet gelooft

Jij hebt inderdaad wel een punt, ik kan hier echt niks op zeggen

Dat geloof ik ook zeker niet. :)