Opnieuw
 

Opnieuw

In het holst van de nacht
Ik ben alleen, loop over straat
Met niets om me heen
Behalve die pracht

De pracht van het zwart
Geeft een mysterieus gevoel
Doet me denken aan jou
Ik voel plots mij hart

Mijn hart die hard klopt
Als mijn ziel wegdrijft
Weg van de werkelijkheid
Tot plots die gredachte stopt

Met het stoppen van dit
Drijf ik de geest weg
Die lang met mij was
Maar er nu niet meer zit

Ik ben nu weer vrij
Gedachten zij schoon
Begin weer opnieuw
Dit maakt mij nu blij!

Ik vind dat 'hart' 'hard' achter elkaar niet zo mooi lopen.
In g(r)edachte zit een typfoutje. ;)
'k vind het gedicht in het algemeen niet heel bijzonder, meer een verhaal, komt denk ik ook doordat het (mijns insziens) een beetje stroef loopt af en toe.