gnagnagnaganahgahuiaia
 

ach en wee
teerbemind
zo ontoereikelijk
koester een illusie
dagelijkse confrontatie
met dat wat ik nooit hebben zal...
krankzinnigheid, gestigmatiseerd
zowel onderschat als overschat
maar effectief als nooit tevoren
die dunne grens
die wil ik overschrijden
verscheurd van binnen
te wijten aan zogenaamde liefde
dat gevoel is mij nooit vreemd geweest
maar nu ...
maar nu ...
maar nu ...

Ik heb de onnodige, en niet zo leuke replies verwijderd.. jammer dat dat de enige waren

Porbeer het nog eens en hou de replies nu maar even gericht naar het gedicht...

thanx voor het verwijderen ervan....

*lik* *lik*


Echt het beste gedicht allertijden, vooral de titel spreekt me aan. Zoveel expressie met fonologische semantistische woordspelingen. Ik kan er maar niet over uitgepraat raken.

Keep up the good work. (y) (y)