[Verhaal]
 

Mooi..
Kweenie, het deed me wel iets, zoals die gevoelens worden
omschreven. k Snap niet echt wat er met de persoon
gebeurt is, mja, hier is dat ook niet echt
belangrijk denk ik..
t Doet me denken aan een soort gedichtje.. :o

dankje :)

het is niet echt de bedoeling dat je weet wat er met de persoon gebeurd is. bij mij zat in mn hoofd dat haar liefde haar verlaten heeft. maar het kan ook iets heel anders zijn :)

:) Mooi gedaan :)

volgens mij gaat dit over jezelf he :|

Vind dat je het heel mooi hebt verwoord. Leest ook lekker enzo, maarr het stoort mij een ietsiepietsie heel klein beetje (:o) dat je steeds van die korte zinnetjes of termen gebruikt. zoals bijv: Waarom jij, waarom. Pijn. Wind. Licht. Zee.
dat hoort wel bij de sfeer van dit verhaaltje, en af en toe is het leuk maar je gebruikt ut het hele verhaal door :) EN ja anderen kunnen dit mooi vinden maar ik vind het iets minder.

maar voor de rest kan ik me heel goed inleven en vind ik het dus heeeel leuk opgeschreven :) (y)

dankjewel :)

ja het gaat over mezelf :|:(

mja.. die korte woordjes.. die horen er nou eenmaal in :)

Erg mooi geschreven. Je verwoord alles goed, stijlvol. Je doet het zo dat de lezers zich het perfect voor kunnen stellen. Dat ig een goed punt, dat zeker.

Probeer echter te letten op hindelijke herhaling. Bijvoorbeeld de HH van zinsdelen, probeer de zinnen zo af te wisselen, dat je niet meer dan twee APO (ander zinsdeel, persoonsvorm, onderwerp) of OPA (onderwerp, pv, ander zinsdeel) achter elkaar zet, dat leest niet prettig.
Ook heb je dat bij woorden zelf, hinderlijke herhaling. In jouw verhaal is het gepast, maar m.i. staat het minder mooi bij stukjes zoals...
"Plotseling ren ik, ik ren."
Maar dat is heel persoonlijk. :)

:eek: een kenner.

ik weet niet precies wat je bedoeld, maar volgens mij snap ik het wel een beetje. die herhaling van woorden en stukjes zijn expres, het hoorde zo, het moest er gewoon zo tussen.. :confused:

Ik kan je een overduidelijk voorbeeld van HH geven:

Een voorbeeld, wat leest fijner:

Toen ik vanochtend opstond ging ik de honden zo snel mogelijk uitlaten. Jazz en Sam, ze stonden al te kwijlen op mijn kussen. De eerste verkocht ik een rotschop, omdat het kleine schattige pupje dondersgoed weet dat hij niet op MIJN kussen mag kwijlen. Ik schoot in mijn spijkerbroek en hield mijn T-shirt, waar ik de hele nacht in had geslapen, aan. Toen de honden me naar buiten trokken sloeg de kou me om mijn oren. Het was winter, geen zomer. Verdoem het leven op de Mont-Blanc.

Toen ik vanochtend opstond ging ik de honden zo snel mogelijk uitlaten. Jazz en Sammy stonden bovenop mijn kussen te kwijlen. Ik verkocht de eerste een rotschop, omdat het pupje dondersgoed weet dat hij niet op MIJN kussen mag kwijlen. Ik schoot in mijn spijkerbroek en hield mijn T-shirt, waar ik de hele nacht in had geslapen, aan. De honden trokken me naar buiten en de kou sloeg me om mijn oren. Het was winter, geen zomer. Verdoem het leven op de Mont-Blanc.

ja, de laatste :/

Dat bedoel ik. In het laastet is het wel evenwichtig afgewisselt en in het eerste verhaaltje niet. :)

ok.. dankjewel