![]() |
-= de voile =-
De voile van mijn gedachten ziet zo waas nu,
ze is niet meer zo strak, vertoont nog weer eens scheuren, maar meer dan zo nu dan. Soms is ze zo oncontroleerbaar en waan ik me in een wereld welke niet de mijne is. De banen waar het stof geleidt onstaat nu craquelé. Het glazuur slijt, groeven worden zichtbaar, mijn openheid verleidt tot gedane zaken, ze nemen echter geen keer. |
Ik moest deze wel een paar keer lezen, voordat ik het (min of meer) begreep. Toch nog één (stom) vraagje: wat is craquelé? :o
Verder helemaal top, goed geschreven, mooi beeldend! Pas je goed op jezelf? (L) |
en dan tegen mij zeggen dat je gestoord bent!!!!!
tis een mooi gedicht...verder geen woorden voor.... craquelé ja wat betekend dat en als je echt zo dom zou zijn als je zegt zou je niet zo woord kunnen typen... big kiss ellen |
Kleine barstjes in verf van een schilderij.
|
Citaat:
|
Stom van me...
|
slag na slijtageslag, maar strijd en laat niet scheuren
dat ze fier blijft wapperen in de wind... |
dank jullie wel
|
het gedicht is prachtig, maar hoe mooi je het ook formuleerd, denk ik niet dat het altijd waar is
maar dat neemt niet weg dat je nog steeds een geweldig dichter bent.... xxx |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 09:42. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.