Ben jij verlegen of juist spontaan?
 

1. ben je verlegen of juist heel spontaan, of whatever?
2. hoe snel raak jij mensen aan? krijgen ze om de minste geringste reden een dikke knuffel of doe je zoiets juist helemaal niet snel?

Ben best wel verlegen, kan best wel eens heel erg irritant zijn (n):( K heb bijv. iemand gemeet een tijdje geleden, van MSN, konden suuuupergoed met elkaar prate enzo en in t echt ben ik dan plotseling superstil... dat heb ik dan ook zelf wel door, maar toch kan ik het niet echt veranderen :( En toen zat ik in de trein trug daarna, kon ik mezelf wel voor mn kop slaan dat ik zo stil was de hele tijd... K ben meestal niet zo aanrakerig, maar k vermijd lich. contact ofzo echt niet... kan best af en toe iemand een knuffel geven ofzo maar niet echt bij het minste of geringste iemand om de nek vallen :)

1. ben vrij spontaan
2. ik raak mensen niet snel aan; heb een hekel aan van die handtastelijke mensen (tenzij je natuurlijk wederzijds wilt aanraken:p)

1.ben ook vrij spontaan
2.ik raak mensen ook vrij snel aan :o zeker als ik me er op mijn gemak bij voel(klopt dit :confused: ).

1. verlegen tegen mensen die ik voor de eerste keer zie zeker als ze niet gelijk wat anders terug zeggen dan hoi.
als ik iedereen ken dan ben ik wel vrij spontaan
2. ligt eraan wie meestal niet

1 ligt aan mijn bui. over het algemeen aan de verlegen kant denk ik (in vertrouwde omgeving niet dan ben ik vrij spontaan)
2 ben niet zo aanrakerig

1) Ik ben niet erg verlegen (alleen heel soms als ik me niet op m'n gemak voel ---zelden)

2) Ik knuffel wel vaak met mensen, maar alleen als ik dat meen en als ik die personen goed ken (ik haat het als wildvreemde mensen je zomaar beginnen te bepotelen/omhelzen...Ik vind dat dat zo'n indruk geeft van : "Kijk!! Ik wil dat iedereen ziet dat ik populair ben en vrienden heb en dus mensen omhels" Terwijl ze er dus eigenlijk geen reet van menen...

Ik ben wel vrij spontaan maar als ik me niet op mn gemak voel ben ik heel stil, het is maar net de situatie.
Erg aanrakerig ben ik niet, bij vrienden een kus of knuffel als ik ze zie, maar niet overdreven ofzo.

1. ben je verlegen of juist heel spontaan, of whatever?
Dat ligt er echt aan hoe ik me voel, of ik me op mn gemak voel of niet en of ik de mensen die dr zijn wel wil kennen. Maar over het algemeen ben ik een niet verlegen.

2. hoe snel raak jij mensen aan? krijgen ze om de minste geringste reden een dikke knuffel of doe je zoiets juist helemaal niet snel?
Ligt ook weer aan de personen, sommige mensen zijn echt knuffelpersonen en die moet ik dan knuffelen, bij andere mensen heb ik dat helemaal niet. Alleen goede vriendinnen knuffel ik vaak.

Dat ligt eraan bij wie ik ben, en wanneer. Meestal ben ik 's avonds niet verlegen, maar overdag wel, omdat ik dan bang ben om te blozen. Dat zie je zo goed in fel daglicht. Maar op zich praat ik wel vrij veel als ik het goed met iemand kan vinden.

Citaat:

2. hoe snel raak jij mensen aan? krijgen ze om de minste geringste reden een dikke knuffel of doe je zoiets juist helemaal niet snel?

Ik heb soms wel vreselijke knuffelneigingen, maar je weet natuurlijk nooit of men daarvan gediend is. Mijn vriend knuffel ik graag dood, maar anderen niet. Dan voel ik me zo opdringerig. Zelf vind ik het wel leuk om zomaar een spontane kus te krijgen van iemand. Ja, ik hou van spontane, aanrakerige mensen. Ik stoor me er niet aan als iemand -nou ja, een bekende- me aanraakt. (op zedige plekken welteverstaan!!;))

1. Spontaan.
2. Ik ben hierin wel veranderd, een jaar was ik bijna anti-knuffel (uitzonderingen daargelaten), maar dit is afgezwakt tot gelegenheids knuffelaar :D

1: redelijk spontaan. Als ik vreemde mensen ontmoet maak ik wel snel praatje ofzow. En als ik verlegen ben dan is dat meestal bij bekende van me, omdat ze dan bijvoorbeeld iets liefs zeggen.
2: ik knuffel behoorlijk veel en snel. Tot ergenis aan toe van sommige mensen... ik vind het moeilijk om aan iemand duidelijk te maken dat ik die persoon lief vind, en dan maak ik het maar duidelijk met een knuffel :)

ik denk niet dat je (in mijn geval) een omgekeerd verband kunt vinden tussen verlegen en spontaan...

ik ben soms bijv. spontaan tegen iemand maar niet direct merkbaar toch verlegen

spontaan en ben hou best wel van lichamelijk contact maar ik heb gelukkig ook wel beetje mensenkennis en meestal weet ik bij wie ik wat kan doen of met hoe ik met iemand omga.

Ik ben wel spontaan, maar ik ben niet zo'n type die bij het minste of geringste bij iemand anders om de nek hangt o.i.d.

1. Bij vrienden en mensen die ik goed ken, ben ik best spontaan, maar anders ben ik vrij verlegen. (of ik doe spontaan om te verbergen dat ik verlegen ben) Op internet ben ik trouwens wel spontaan.
2. Ik hang niet snel bij mensen om hun nek. Dat doen ze maar bij mij. :D

1. Vrij tot erg verlegen. --> I'm working on it :p (gaat dus al steeds beter)
2. En mensen raak ik niet zo snel aan...

Alhoewel ik in sommige situaties ook wel verlegen kan zijn (komt niet zo vaak voor ;))

Ik ben wel redelijk verlegen als ik mensen voor het eerst ontmoet. Maar daar bedoel ik eigenlijk ook wel mee dat ik niet meteen heel uitbundig ga doen tegen diegene, ik ben best afwachtend. Ik wil eerst weten hoe iemand is. En het ligt er ook aan wie. Als ik me niet helemaal op m'n gemak voel bij iemand, dan weet ik niet snel wat ik moet zeggen en word ik snel rood. Maar soms kan ik ook uren met iemand praten zonder dat ik die persoon echt ken. Dus ja...

Nee, ik ben niet heel erg plakkerig naar mensen toe. Alleen naar m'n beste vrienden toe. En dan ook niet in de zin van: goh laat ik ze 's allemaal lekker aflebberen ofzo... :D

Vroeger was ik wel vaak verlegen, nu soms nog, maar dat is vaak alleen als ik niemand ken, dan ga ik maar stil in een hoekje staan.
Sinds ik mn vriend heb en me beter voel, ben ik ook socialer geworden.

ik ben niet zo'n knuffel mensen wat betreft gewone vrienden. Een vriendin van me is wel zo en zij geeft me ook altijd wel een knuffel als we elkaar zien, maar uit mezelf zal ik dat nooit doen. 3 kussen ook niet...

Ben eigenlijk verschrikkelijk verlegen, tenzij anderen heel open tegen me doen.

Ik raak mensen ook niet echt heel snel aan ofzo, tenzij het goede vrienden zijn, of als die mensen dat ook bij mij doen (en ik ze aardig vind.)

Ik ben best wel verlegen. Alleen als ik heel goed iemand ken of met iemand bevriend raak voel ik me het best op mijn gemak.

Ik praat te graag...

Daar komt het bij mij een beetje op neer. Ik kan heel, heel, heel erg slecht tegen stilte. En als er dan een stilte valt praat ik liever nog over niets dan dat ik het stil laat zijn. Als er vrienden in de buurt zijn waar ik tegenaan kan praten dan ben ik vaak wel redelijk verlegen. Hoewel, ik weet niet of ik dan verlegen ben, maar ik zie het nut er niet van in allerlei nieuwe mensen te leren kennen terwijl ik het ook gewoon leuk kan hebben met mijn vrienden. Maar als er niemand in de buurt is dan ga ik wel snel met mensen praten die ik nog niet (zo goed) ken.

Lichamelijk contact, tsja, ik heb er nooit zoveel problemen mee, maar ik zal zelf niet zo snel het initiatief nemen (ik knuffel alleen terug).

1. Ik ben best verlegen, hoewel het wel minder wordt.. tot een jaar geleden ofzo zei ik bijna nix terug als iemand die ik niet (goed) kende iets tegen me zei, en nu praat ik wel wel veel meer terug.. ik begin zelf nog niet zo snel een gesprek, en in grote groepen ben ik ook nog best verlegen.. als het in groepjes van 2 tot 4 mensen is valt het wel mee.. en bij mensen die ik ken ben ik helemaal niet verlegen..

2. Ik raak niet snel mensen aan.. zeker geen spontane knuffelbuien ofzo..

Verlegen wil ik het niet noemen.. Tis meer dat ik me niet geroepen voel om spontaan te doen tegen sommige mensen..
Tegen andere ben ik de spontaniteit zelve..

Aanraken doe ik niet zo snel.. Bij goede vrienden soms wel.. soms niet. .Licht aan de bui :) *nutteloos*

1. ligt eraan hoe ik me voel
2. ligt aan mijn bui

maar over het algemeen vrij spontaan en niet handtastelijk

1. ik ben meestal wel spontaan, maar bij vreemden of gewoon soms ben ik verlegen, schijnt...tenminste dat werd me laatst verteld :s naja dan zal t wel :)
2. dat ligt aan de persoon, als diegene t wel fijn vind, dan wel, anders niet, maar ik vind t zelf wel leuk om af en toe geknuffeld te worden of een kus te krijgen :) maar diegene moet t wel menen dan natuurlijk...khoef niet zomaar van iedereen een knuffel..

Same.here

Ik ben heel erg spontaan,spreek gerust een vreemde aan etc.
Al kan ik me soms wel ongemakkelijk voelen als ik tussen een groepje sta met allemaal mensen die elkaar wel kennen etc.maar dat is vaak ook zo over.

Aanrakerig ben ik helemaal niet,ik hou er niet van om continue aan andere mensen te plukken en andersom.
Loopt soms wel hand in hand met een vriendinnetje,maar ik hoef iemand niet om de 5 minuten dood te knuffelen.
Maar gewoon als begroeting geef ik goede vrienden wel een kus of knuffel.

als je je niet goed voelt, zul je vast niet in een goede bui zijn.. :confused:

zijn het dan niet 2 dezelfde dingen?

1. Redelijk verlegen bij mensen die ik niet zo goed ken. Wel spontaan als ik vet vrolijk ben, maar zelfs dan durf ik niet zomaar dingen te zeggen ofzo, ben een beetje onzeker :s
2. Gewoon met mn vriendinnen geef ik ze wel een knuffel enzo maar andere mensen raak ik niet veel aan omdat ik ook niet echt weet hoe ze dat vinden.

1.Verlegen, vooral bij mensen die ik niet ken en die ik toch wel mag. Bij mensen die ik ken ben ik gewoon spontaan.
2.Niet zo snel... alleen sommige mensen willen echt altijd knuffelen dus die geeft ik hun zin maar ;)

spontaan is een (n) -woord,
maar ik geloof dat ik wel aardig spontaan ben, behalve als ik me niet op mijn gemak voel, dan wacht ik op toenadering van andere mensen en anders ben ik heel stil. Als ik een beetje te weinig slaap heb gehad (lees: chagrijnig) wordt ik ook heel stil, ipv me af te reageren op andere mensen

Ik raak goede vrienden wel veel aan denk ik. Niet op de truttige manier; constant hand in hand/arm in arm lopen/ een hand leggen op iemand anders' hand als ze fietst. nej
...maar soms storm ik wel gewoon op anderen af en bespring ze :D , als ik iemand begroet die ik al lang niet meer heb gesproken, geef ik hij/zij een knuffel, maar de meeste mensen begroet ik gewoon met 'hoi' oid. verder is het maar net hoe het uitkomt op dat moment, een actie op gevoel (klinkt wijs, hae? ;) )

1. Eerst even afwachten, maar als ik dan weet met wat voor'n mensen ik te maken heb altijd wel spontaan!

2. Nope, helemaal niet aanrakerig...

Hangt bij allebei af van de situatie en de mensen.
Goede vrienden omhels ik snel,
sla ik snel een arm omheen ed.
Ben ik ook vrij open bij.
Bij mensen die ik niet zo goed ken
is dat allemaal wel minder.

spontaan en aanrakerig

In het begin ben ik een beetje stil en terughoudend, dan ga ik gewoon even met iemand praten en daarna ben ik wel iets spontaner.. Maar ik kom niet spontaan over omdat ik meestal zoiezo heel rustig en redelijk stil ben..
Mensen die mij knuffelen vind ik niet erg, maar uit mezelf knuffel ik niet zo heel snel, alleen mensen die ik echt ken.. Mn vriendinnen enzo..

Bij mij zit er echt een wereld van verschil tussen. De ene keer ben ik verlegen en de andere keer spontaan, het ligt eraan hoe ik me voel en met wie ik waar ben en hoe ik ben.

En ik ben quite aanrakerig maar dan wel met mensen met wie ik close ben, als ik iemand af en toe op een concertje zie dan bespring ik diegene niet noch belaadt ik hem/haar met kussen.

Ik kan wel zeggen dat ik spontaan ben ja.
Ik raak mensen niet snel aan. Alleen sommige vrouwen. ;):p

Ik ben bij bekenden echt heeel spontaan, ik floep alles dr uit. Maar met onbekenden waar ik een beetje tegenop kijk, ben ik toch wel een beetje verlegen. Dat komt omdat ik mezelf ken en als ik dan mijn bek opentrek komt er altijd iets doms uit, echt iets heeeel doms dus dan kan ik beter mijn mond maar houden. Als ik iemand dan beter leer kennen, leren zij mij ook wel kennen omdat ik dan wel mijn bek opentrek

Ik ben alleen maar knuffelig bij echt goeie vrienden, ik moet ze echt al redelijk lang kennen. Ook dan heb ik zo mijn momenten hoor, ik ben wel een knuffeldier dan maar ik ken mn grenzen. Maar bijv arm in arm lopen daar doe ik nooit aan, dat vind ik echt belachelijk.

1. ben je verlegen of juist heel spontaan, of whatever?
dat verschilt heel erg per persoon, ik ben van mezelf altijd heel verlegen geweest... dat wordt wel wat beter maar vooral oudere mensen dan kank nog verlegen en onzeker worden opeens... maar met vrienden benk meer spontaan en doek vaker gekke dingen enzow

2. hoe snel raak jij mensen aan? krijgen ze om de minste geringste reden een dikke knuffel of doe je zoiets juist helemaal niet snel?
neej ik knuffel nie om het minste en geringste... sommige mensen krijgen een knuffel als begroeting maar meestal gewoon zomaar een keertje als ik dr zin in heb, hoeft nie iets te zijn ofzow... maar dat doek ook nie zomaar met iedereen met een paar mensjes maar...

1. ben je verlegen of juist heel spontaan, of whatever?
ben bes wel spontaan gloof ik... :confused:
2. hoe snel raak jij mensen aan? krijgen ze om de minste geringste reden een dikke knuffel of doe je zoiets juist helemaal niet snel
vin ut leuk om mensen te knuffelen maar er zijn mensen die elkaar vaker knuffelen dan ik...

ik was vroeger heel erg verlegen. Nu valt dat wel mee, want met als ik werk wordt er van mij verwacht dat ik heel spontaan ben.
Dat heeft er echt voor gezorgd dat ik wat minder verlegen ben.

Ik raak mensen helemaal niet zo snel aan, behalve als ik diegene echt heel goed ken en zelfs dan doe ik het niet echt veel, tenzij ze mij veel aanraken ofzo.

Eens :)
Alleen nog even een toevoeging bij 1.

Ik ben erg verlegen bij mensen tegen wie ik opkijk. Ben heel snel bang dat ze me opdringerig of irritant vinden.

1) Ik geloof dat ik bij de meeste mensen overkom als spontaan. 'k ben vaak vrolijk en enthousiast, ook bij mensen die ik niet echt ken. Maar dat betekent niet dat ik nooit een keer stil of een beetje verlegen kan doen...

2) Ik ben best wel een knuffel persoon. Maar ik denk dat ik wel redelijk aan kan voelen wanneer iemand er geen behoefte aan heeft. Ik vind het ook leuk om uit het niets een kus te krijgen van een vriend/vriendin.

Ik kijk absoluut de kat uit de boom, maar het verschilt heel erg wat de situatie precies is. Tegen mensen van mijn leeftijd en dan vooral mensen die ik niet meteen kan plaatsen of waarvan ik denk hmmm, daar zou ik wel eens niet helemaal mee op 1 lijn kunnen liggen, ben ik in eerste instantie niet zo chatty. Dat beperkt zich dan meer tot de noodzakelijke conversaties. Maar soms praat ik ook juist wèl weer tegen mensen aan. Ik praat trouwens vaak veel makkelijker tegen oudere mensen dan tegen jonge. Stom eigenlijk.
Ik ben met vriendinnen wel knuffelig, en met vrienden soms. Met mijn zussen ook wel. Maar het is niet dat ik mensen direct bespring nee.

same here. :)