raadt maar
 

Rookt sigaretten, overal
zoekt ruzie, hangt rond
verveling!

Doet dan maar alsof
zoekt en vindt zichzelf: niets
spiegels overal

Het einde: een wanhopige lach om de leegte te vullen.

De andere die ik net las deed me meer.. waarom dat zo is? Ik denk omdat dit kort is en net de essentie mist?

De tweede strofe vind ik erg (!) mooi geformuleerd. Je einde is een beetje bruusk, kon mooier aangebracht worden, maar ook weer is de formulering apart en mooi :)

AUS...!

:D I love you, my Artist...

Mooie boodschap!

jij zegt 't, Woodstock. Maar je moet wel bedenken dat het niet Aus is, maar Michele. Hij is nooit zijn rol, hij speelt het alleen. Onverschillig, hè.

mooi gedicht maar ja ik ken dat stuk (ofzo?) naturlich niet... en natuurlijk wordt de imperativus in 'raadt maar' geschreven als de 1^e persoon: 'raad maar' ... _{flauw hè?}

liniaal, I don't vat you. 'k zeg 't maar even.
Toch bedankt dat je het even zegt :)

je hebt dus een spelfout gemaakt in je titel. het moet zijn 'raad maar'. maar dat boeit totaal niet. alleen houd ik forever mijn tick dat ik mensen hun spelfouten wil verbeteren.