Misschien een rare vraag ofzo maar...
 

Ik wil later iets in de psychologie gaan doen....of in die richting...
Maar nou was mijn vraag: Wat is het verschil tussen een psycholoog en een psychiater???
Ik weet dat een psychiater medicijnen mag voorschrijven en een psycholoog geloof ik niet, toch???

Kweenie of er hier misschien mensen bij zijn die psychologie studeren..? Zoja, wat kun je dan ongeveer van de opleiding verwachten? Want het lijkt me een heel mooi beroep, maar ook geestelijk heel zwaar...

Een psychiater is een gespecialiseerde arts en mag in zijn of haar hoedanigheid als arts dus medicijnen voorschrijven. Een psycholoog is geen arts en mag dus geen medicijnen voorschrijven, maar mag mensen wel naar een psychiater doorsturen als dat nodig mocht zijn. Een psychiater heeft zelf overigens geen psychologie gestudeerd, maar heeft tijdens zijn of haar specialisatie wel een aantal onderwerpen uit de psychologie moeten bestuderen die voor het beroep van psychiater van belang zijn, en is dus beroepshalve wel in psychologie geïnteresseerd.
Psychologie kent veel specialismen waarbij de klinische psychologie, die zich bezighoudt met het ontstaan en het behandelen van psychische stoornissen, het meeste wordt beoefend. Tijdens de psychologiestudie heb je naast de specifieke psychologievakken ook veel statistiek omdat dit een belangrijk hulpvak in de psychologie vormt.

Heej, ik wil ook psychologe worden (y)
Een psychiater is kortweg meer voor de zware gevallen. Als je t bijv. even niet ziet zitten, of je moet dingen verwerken, dan kom je naar n psycholoog.

hartstikke bedankt voor jullie reacties :)

vind jij psychologie ook al zo interessant ja?? ?:)
lijkt me echt een mooi beroep :)

:)
:)
:)

;)

is een heel groot verschil maar in het kort gezegd:
een psychiater is voor mensen die een 'aangeboren afwijking' in hun hersens hebben; die dus bv denken dat ze 2 verschillende personen zijn. (in het kort gezegd he)
een psycholoog is voor mensen die problemen hebben die door hun omgeving (of zichzelf) zijn aangebracht, dus bv iemand die met zichzelf in de knoop zit door mishandeling, of zoiets als huwelijksproblemen.
maar ik raad je aan om een keer een opendag of studievoorlichting te bezoeken dan kunnen ze je meer vertellen. anders kun je echt nog niet zeggen dat je psycholoog wil worden. Er zijn binnen psychologie ook nog heel veel verschillen. ik zou gewoon ff goed rondkijken. Succes! :)

No offense, maar als ik zo eens naar je posts kijk op het psychologieforum...

Als psychologe moet je heel stevig in je schoenen staan. Ook de kennis die je opdoet tijdens je (redelijk zware) studie kan erg confronterend zijn.

Psies. Tevens moet je volgens mijn idee een patient kunnen zien als patient en met een neutraal perspectief de patient onder ogen kunnen zien. Je krijgt als psychiater/psycholoog natuurlijk enorm veel problemen op je dak, als je dat niet op je werk kunt laten en mee naar huis neemt, kan je zelf dadelijk ook naar een psychiater. Stel je voor dat je een patient naar huis stuurt en zich een dag daarna van het leven beroofd? Hoe ga je daar mee om?

Persoonlijk lijkt het mij niets om psychiater te zijn. Psycholoog daarintegen doet (naar mijn weten) ook onderzoeken naar het menselijk gedrag, dat lijkt mij persoonlijk wel wat intressanter. Deze studies/onderzoeken kunnen dan gebruikt worden om een openbare gelegenheid, bijv. openbaar vervoer te verbeteren.

keb niet alles gelezen enzow, maar het simpelste om ze uit elkaar te houden is:

Een psycholoog praat en een psychiater doet

Note to self: "misschien was opname onder toezicht een betere optie geweest" ;)

Een psycholoog mág een medicijnen voorschrijven. Maar, kán hij/zij het wel?
En wat als hij/zij het toch doet? Door wie, of hoe wordt dan gecontrolleerd of het wel van een arts of psychiater komt, en niet van een psycholoog.

Kan een psycholoog wel de bevoegdheid krijgen om een medicijnen voor te schrijven? Of moet dit altijd in overleg met een arts?

Een kinderpsycholoog, mag hij wel medicatie voorschrijven?

Een psycholoog kan dat niet omdat hij of zij niet kan weten wat geschikt is om voor te schrijven. Ik kan je verzekeren dat geen enkele psycholoog het als niet-medicus in zijn of haar hoofd zal halen om toch medicijnen voor te schrijven. Ze kunnen er als niet-medicus ook niet voor bevoegd worden. Alleen een arts mag medicijnen voorschrijven als dat voor de behandeling noodzakelijk blijkt te zijn. Een psycholoog kan hooguit iemand doorverwijzen naar een psychiater als een behandeling met medicijnen inderdaad een noodzakelijke optie blijkt te zijn. Je vraag wat betreft een kinderpsycholoog is in feite overbodig omdat geen enkele psycholoog, ongeacht zijn of haar specialisatie, medicijnen voor mag schrijven.

Hee hallo!!

Wat t verschil is tussen een psycholoog en een psychiater...de laatste heefte eerst geneeskunde moeten studeren...

wat een studie psychologie betreft... het is wel leuk, maar heel anders dan je (ik tenminste, maar misn ben ik naief) verw8. Als je zin hebt in heeeeel veel statistiek, vage wetenschappelijke onderzoekjes en meer biologie dan je waarschijnlijk leuk vindt..moet je t zeker doen :rolleyes:

nee hoor, zo erg is t allemaal niet. Ik ben nu tweedejaars en t gaat allemaal best...sommige dingen zijn ook heel interessant (en confonterend...) hou me maar voor ogen dat wat ik later ga doen leuker is dan de studie haha...

Nog een laatste (maar ook weer heel cliche) advies: ga geen psycvhologie doen omdat je denkt dat je door wat je zelf hebt meegemaakt dichter bij anderen staat die dat ook hebben moeten doormaken. daar krijg je de kans niet voor...

bedankt voor de reacties :)

Maar leer je dan zo je toekomstige patiënten niet beter kennen? Maybe kun je er dan beter mee praten ofzo?
Of heeft dat er niets mee te maken? :)

Het ligt er maar net aan voor welke tak van psychologie je precies kiest, maar het is wel zo dat je zelf over een evenwichtige persoonlijkheid dient te beschikken als je psychologie wilt gaan studeren. Overigens is het wel zo dat ongeveer 40 % van de psychologen werkzaam is op het gebied van de klinische psychologie, die zich bezighoudt met het ontstaan en het behandelen van psychische stoornissen. Als je je daarin zou willen specialiseren is een evenwichtige persoonlijkheid zeker van belang.

Jep, ben me al aan het voorbereiden op me opleiding
Toegepaste psychologie (HBO) in deventer en dan een universitaire studie Psychologie

Je moet de patiënten laten praten, anders ga jij vanuit je eigen perspectieven dingen invullen die helemaal verkeerd zijn, je wordt subjectief en dat kan zelfs gevaarlijk zijn als psycholoog, gooi ook al de zogenaamde mensenkennis die je hebt overboord, als je denkt dat je aan iemand kan zien wat die denkt of dat kan voorspellen heb je het fout, als je denkt dat iemand boos is omdat die zo kijkt heb je het fout, niets mag je invullen de mensen laten praten doet een psycholoog, en dan kan die er gaan behandelen, je leert over biologie van mensen, hoe het zenuwstelsel werkt enzo, je krijgt veel statistieken en het is gewoon HEEL VEEL theorie, je moet werk en privé gescheiden kunnen houden. Vind je dit allemaal wat, nou dan moet je je niet tegen laten houden. Succes.

oke bedankt voor de reacties :)
het i sme allemaal nu een heel stuk duidelijker geworden :)

als psycholoog of psychotherapeut of psychiater moet je tijdens je opleiding ook in therapie.. dat heet ervaring :) en als je iemand wil behandelen moet je erg stevig in je schoenen staan... vandaar ook die therapie