Kwou dat het over was....
 

Oke, even een kort stukje want ik weet het even niet meer. (even niet meer weten? IK WEET HET AL JAREN NIET MEER)

Oke, ik heb dus eindelijk gebeld en een keer langs geweest bij de GGZ om een intake aan te vragen en ze zouden nog laten horen wanneer ik langs kon komen.

Maar ik wil eigenlijk helemaal niet meer. Ik zit nu in een mega dip en ik wil niet meer.
Daarbij komt nog dat ik zojuist heb bedacht dat ik gewoon rustig weg kan. Iedereen die ik ken heeft wel iemand waardoor ze opgevangen zullen worden. Dat was eigenlijk de reden dat ik het niet zou doen. Een vriendin van mij had dat niet en die zou het niet overleven als ik het zou doen. Maar sinds een tijdje heeft ze een vriend waar ze helemaal mee in de wolken is. Dus ik heb eigenlijk min of meer subtiel afscheid van haar genomen en ben bezig afscheid te nemen van anderen....
En toch is er die ene persoon waar ik geen afscheid van durf te nemen. De persoon die de meeste mensen heeft om op terug te vallen en juist daarvan verwacht ik dat die het niet aan zou kunnen als ik het doe. Hoeveel steun ze daarna ook zou krijgen.....

Ik heb er gewoon echt geen zin meer in. Ik voel me hier verplicht aanwezig en ik heb er een hekel aan als ik iets verplicht moet doen.

Klein lijstje hoe ik me voel:
-Altijd teveel
-dood van binnen

Ik heb het al geaccepteerd dat ik zelfmoord ga plegen. Maar hoe laat ik het anderen accepteren?

1. Je weet blijkbaar dat het een dip is.
2. Je kende dus ook al betere tijden.
3. Na een dip komen weer betere tijden.

Oke, met mega dip bedoel ik MEGA GIGA KLOTE TERING DIP in een leven dat een grote dip is......

Misschien heb ik iets gemist, maar wat maakt jouw leven - concreet gezien - nou tot zo'n hel?

Heb je even? Is namelijk een flinke waslijst.(joeyklerkx@hotmail.com nu nog op msn)


Gewoon omdat ik niet wil dat zekere andere personages op het forum alles te weten komen.... (ze weten nu al genoeg)

Mail maar op ********81@yahoo.com .. ik zit momenteel niet op MSN (ben met Linux aan het kloten :o ). Daarnaast is mijn lijst druk genoeg.

Via mail heb ik ook meer tijd om met iets zinnigs te komen.

PS:
Ik ga nu slapen, reageer morgen wel. Neem gerust je tijd.

Het forum is niet voor zelfmoord aankondigingen. Dat staat ook in het announcement vermeld.

Ik hoop dat er nog eens over na gedacht hebt, en nog niks gedaan hebt. Praat er over met mensen, juist met de mensen waarvan je geen afscheid durft of kunt nemen.

Er zijn andere manieren om te vluchten, spaar geld koop een motor en doe wat je wilt! Ga reizen ofzo, zelfmoord vind ik maar een zielige oplossing.

Announcement? Dan had ik gewoon "DOei, ik ben weg" neergezet.
Kheb er een kleine 4 jaar over nagedacht. En het in die 4 jaren toch geprobeerd. Ik wil het gewoon niet meer en heb het geaccepteerd. Alleen zekere personen willen het niet accepteren. En hoe krijg ik het hun toch wel aan het verstand dat zelfs al zou ik blijven ik er toch niks meer mee doe omdat ik het gewoon niet meer wil.

Ik denk als je er vier jaar over nagedacht hebt, als je het echt wilt, dat je het allang gedaan had. Ik denk persoonlijk, dat je gewoon jezelf in die machteloze positie zet, terwijl je t liefst gewoon leuk zou willen kunnen leven. En omdat iedereem dat om je heen lukt, wordt jij dus wanhopig zeg maar en zeg je maar om op de makkelijkste uitweg te komen: Ik wil dood.

Ik zou zeggen, laat je helpen en wordt beter. Heel makkelijk gezegd. Ik loop ook al drie jaar bijna bij de hulp, maar ik heb wel veel vooruitgangen. Want ooit wilde ik zelfs dood als er gewoon vrienden bij me. voor mij part pleegde ik voor hun ogen zelfmoord. En hoe kwam dat? Omdat ik niet wist hoe ik met bepaalde dingen om moest gaan. Ik wist niet hoe ik kon accepteren dat ik een moeilijker leven dan een ander had. Ik wist niet eens dat ik depressief was van mezelf.

En nu? Nu voel ik me beter. Ik heb het nog wel eens moeilijk en ik krijg dan nog wel een opname er achteraan, maar toch! Ik heb moeten leren accepteren hoe ik was en als ik nu bij mn vrienden ben, zou ik ze het liefst allemaal willen bedanken en om hun nek willen vliegen, want ze zijn heel belangrijk voor me. Ze hebben veel van mij moeten verdragen.

Ik denk ook, dat als jij nu zelfmoord zou plegen, dat het kei lullig zou zijn voor je vrienden die je hebt. Je geeft ze niet de kans. Je kruipt stiekem weg. IS DAT EERLIJK?!
Dadelijk al zou je dood zijn. Dan zullen je vrienden denken: "Damn...zo'n lieve jongen...:("
Maar van mij mogen ze dan wel denken, dat het zielig is voor hunzelf. Ze kregen gewoon stank voor dank.
Kvind dus dat t nergens op slaat en dat je heus nog wel door kan vechten voor respect voor jezelf en vooral de respect voor je vrienden!

Dit is net zo goed een aankondiging. Het valt wel onder 'praten over', maar ik vind het wel een grens geval. Praten over hoe je afscheid van je vrienden kunt nemen vind ik eigenlijk al over die grens liggen. Ik kijk nog even aan hoe de reply's ed zijn, maar ik hoop dat je begrijpt dat als het de verkeerde kant op gaat ik de topic sluit/verwijder. Ik heb ook korrelatie hierover een mailtje gestuurd (niet over jou, maar over deze topic en wat s.com daar mee moet doen ed).

En raar, hè, dat mensen dat niet willen accepteren? Als een vriend(in) van jou zelfmoord zou (willen) plegen, zou jij dat dan accepteren? En kom nou niet aan met dingen als 'ja, want dat is hun eigen keus' oid.

Niet. Doen ze niet.
Als je zelfmoord pleegt kan je omgeving dat
niet 1,2,3 accepteren. Dat zal moeten groeien,
zou jij het accepteren als een goeie vriend van
jou zm pleegt? Nee toch? Ja, misn na een hele tijd,
maar als hij het jou van te voren zou vertellen,
hoop ik dat je m tegen zou houden.
Mja.. ik denk dat je er toch nog wel over wilt nadenken..
Anders had je t misn niet neergezet,
had je niet meer nagedacht..
Naja.. suc6 iig.

Jah dat zou ik accepteren. En niet omdat het hun eigen keus is. Maar als iemand die doodswens heeft dan ga ik hem/haar daar niet in tegenhouden/hinderen. Ik accepteer, uiteindelijk ben ik slechts een invloed. En de doorslag komt toch als alle invloeden naast elkaar worden gezet...


En dat sluit/verwijder is jou goed recht als FB. Je hebt die functie niet voor niks.

Dus je accepteerd het feit dat die vriend je dan te kort doet?! Of zou je het alleen accepteren, omdat je nu zou willen dat anderen het ook doen en probeert zo te laten zien dat het geaccepteerd hoort te worden, zodat jij lekker dood kan gaan?

Ik vraag me nu toch echt af (ook na het lezen van alle replies) wat je nou eigenlijk wil...? Want wat hebben mensen op internet eraan als iemand zegt dat diegene dood wil? Ik vind het stukje wat je schreef eerder iets van: GEEF ME AANDACHT!
En kijk... ik vind echt niet dat je er niet over mag praten en je gaat nu vast zeggen dat ik zeker niet weet hoe het voelt om depressief of suicidaal oid te zijn. Dat slaat nergens op, dat begrijp ik heel goed. Ik wil alleen zeggen: je had beter iets anders kunnen schrijven. Bijvoorbeeld met de vraag of iemand je wil helpen door te emailen of wat wij zouden doen -> oftewel advies.

Hoe zouden jullie je vrienden dus overtuigen als je het echt niet meer wilt....

(n)

niet
je kan ze niet overtuigen..
je kan hun de kans geven het leven voor jou weer beter te maken..
maar wil je nou echt vluchten van alles?? msschien dat je nu alleen maar alles slecht ziet maar dr komen betere tijden. echt waar!! vertel t gewoon een x tegenb iemand waar je allemaal mee zit, schrijf t op.. probeer t te veranderen.. je kan wel 4 jaar t kut hebben gehad maar t blijft kut als je t niet probeert te veranderen.
en dr zijn heus wel mensen die jou nodig hebben, je ziet t nu alleen niet. en mensen hebben echt niet genoeg aan 1 iemand..
denk ook ffe aan anderen voordat je t doet.. mschien dat je t nu niet ziet maar ze geven echgt wel om je.. kweenie of jij nog met jezelf zou kunnen leven als een vriend van jou zelfmoord had gepleegd, naja ik zou t niet kunnen, naja msschien wel maar niet echt goed meer..

Ik kan je alleen maar adviseren om toch het moment van je intakegesprek af te wachten. Misschien kun jij wel accepteren dat je zelfmoord wilt plegen, maar ik betwijfel of die mensen die jou niet zouden kunnen of willen missen ook bereid zijn om het te accepteren. Mijn advies is: blijf leven en laat je helpen. Je bent inmiddels al zo ver dat je het aangedurfd hebt om een intakegesprek aan te vragen. Dat is een eerste stap, maar wel een heel belangrijke omdat je daarmee accepteert dat je voor hulp niet altijd op jezelf aangewezen kunt zijn, maar dat je soms ook anderen nodig hebt om jou te helpen. De volgende stap is dat via dat intakegesprek duidelijk wordt wat je probleem is en hoe je daarbij geholpen kunt worden. Je kijkt er nu misschien erg tegen op omdat je in een dip zit, maar dat lijkt me in zo'n situatie wel begrijpelijk. Zelfmoord lost echter niets op, niet voor jou en zeker niet voor diegenen die je, als je het zou doen, achter zou laten.

Je wil niet dood, je wil alleen niet je leven zoals het nu gaat.

Doe er dan wat aan. Durf je instelling te veranderen en durf te leven!

idd!
Wees niet bang voor eventuele therapie-en. Ga ondernemen ipv wegrennen!