|
'T leven gaat niet altijd rechtdoor..
Mooie dingen overkwamen, mooie dingen zijn ontstaan. Uit het niets is iets gekomen, en zo is het weer vergaan. Waar eens de weg naar mijn geluk lag, liggen de paden begroeid met mos. Niets is dommer, te blijven wroeten, in een ondoordringbaar bos. En waar geluk was vielen tranen, een hart van liefde brak als glas. In een dag is de wereld veranderd, want waar zand lag, groeide gras. En alle mensen waren anders, slechter, harder, en bovendien, een ander soort dan waarvan ik was, en ik vraag me af; was ik veranderd misschien? |
Laatste regel is niet kloppend met het metrum, verder is het (y)! Mooi gedaan! :)
|
ik vind je andere gedichten eigenlijk beter, dit is me te oppervlakkig, ik hou meer van die echte gevoelsgedichten die je normaal schrijft...
|
Ik vind m mooi!
|
Goed.
Ga ik niet over zeuren. |
Al is het vrij eenvoudig, ik vind het heerlijk weglezen, op een mooie manier beschreven!.
|
| Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 13:53. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.